V\\'.\^MtY

H7GG „ ^

•Ysp

^AGRO TROIANO

1 N

CARMINIBVS HOMERICIS
D E S C R 1 P T O

COMMENTATIO G EOGR AP HICO - CRITICA

AVCTORE ,*>

FRID. AVG. G. SPOHN » ^

P H 1 L. D O CT. A A. M.

RICARDI PORSONI AD VERS ARIORVM
COROLLARIVM

L I P S I A E

A P V D I O A. A V G. G O T T L. W E I G E L
IN COMMISSIS

CIOIDCCCXTV

'1

CHRISTIANO AVG. LOBECK

VET. LIT. IN ACAD. REGIOMONT. PROFESSORI

VITEBERGA REGIOMONTVM
ABE VNTI

PROPEMPTICVM

wuod TiBi , qiiem qui noruiit omnes
amant, iam mitto munufculum levidenfe,
et iuvenilium, quod optime fcis, virium
tentamen, propemptici Joco velis accipere
ab eo confcripti^ qui e discipulorum nume-
ro, qui te quotquot funt omnes veneran-
tur, TE maximo amplectatur amore, et ex
ea fcribendi folitudine profecti, qua mihi,
qui paullo ante lcholis tvis adhuc interfue-
ram, ut infigni et fere amica benevolentia
a TE ornarer, contigit.

Memineris, fuaviflime Lobeck ^ me,
quem iam diu in explicanda prima geogra-
phiae graecae aetate, et in colligendis, at-
que, quoad eius fieri poteft, ad discipli-
nam quandam revocandis geographicis illius
aevifabulis, praecipue vero iis, quae in car-
minibus Homericis et Hefiodeis reperiantur,
operam locaffe probe tenebas, quondam
TiBi interroganti, de agro Troiano quid
ftatuam, haefitantem et tergiverfantem re-
fpondiffe, et habebis, quo me mirans et
quaerens, quamnam ob caufam agrum
Troianum elegerim, de quo verba facerem,
recte polfis excufare. lam vero me eo, ut

commentaiiolum , quo prac caeteris eo au-
nifus fum, ut fententiam aliquam IVolfii
V. S, confirmarem, fciunctum a comiti-
bus ederem, quippe quum tantum abfit,
ut Geographiam Graecor^iim fabulofam,
quam me confcripturum ^{ie tibi, qui ipfe
me excitalti, non eft, quod repetam, iam
in lucem emittere poffim, ut eam diu ad-
huc excolere et elimare debeam, et fmgu-
laris erga te amor, et peculiaris rerum ne-
xus, quemnon potui non fequi, adegerunt.
Quod reliquum efl;, leve hoc pietatis
jlionumentum benevolo, uti foles, accipe
animo, atque me, ubi tali magiftro non
plane indignum iudicaveris effe discipulum,
amore tvo , mihi exoptatiffimo , condecora-
re perge; ficubi vero erraverim, tv, quod
mihi certo fperare licet, iuveni non fuccen-
febis, atque e feveriorum cenforum fenten-
tia iudicii mei errorem laus tibi dati mune-
ris, opiiior, compenfabit. Vale.

Scribeb. Schmiedebergae Cal Septembr,
clolocccxiv.

Fr. Aug. G. Spohn.

DE AGRO TROIANO

IN CARMINIBVS HOMEKICIS
D E S C R I P T O.

i^Lianiquam de agro Troiaiio noltris praecipiie lem-
poribus, nam anLic|uIorum ea de re conatus et Itu-
dia, ne longius regredi debeamus, lilentio praeter-
mittere liceal , vario modo anquilitum et dispulatuni
eft, neque folum multi ad libros de eo conrcribendos
commoti, verum etiam ad itinera longa el molefta
eo oonlilio , ut celeberrimam iliam regionem , eius^
que loca fingula, quibus Graecorum Troianorumque
res geftae claritatem, carmina Homerica immortali-
tatem nominis atque memoriae conciliarunt , cogno-
fcerent, fuscipienda compuKi funt *) : vix tamen ao
ne vix quidem pauci , quippe quum fere omnes , ut-
pote quibus iulto nimis de carminum Homericorum
origine genuina et integritate perluafum erat, uon"

i) Antiquiorum nominibus , quae tam ipfe Le Chevalier,
cjuam recenliores libri ab eo fcripti editores enumerarunt, haec
rccentiorum nomina, qui vel peregrinanrlo, vel alio modo hanc
rem illultrare ftuduerunt, addas: Grlffith , Morrit, TV, Frank"
lin , Vincent , Brjant , Wake/lclcl , Miiller , Lijton , Schwarz,

o

Hcllwi^ , Akerhlad , Sihthorp , Haxvkins , Carlyslc , Kaujfer,
dc Hammer , Gcll, et, quoriim opera adhuc cxfpectamus, Wal'
pole et Mauduit.

nifi eo annltCTeiifur alque allabornrenl , ut hodicr-
iiani huius regiouis coudilionem cuui prifcai illa,
quae iu carmiuibus Homericis depiugitur, coucilia-
reut, atque, ubi id fitri nou pollb videbaiit, mutatio-
uem ftatuereut, eiusque caufam iudagare Ituderent,
pauci, iuquam, eo perveneruut, ut paullo allius rece-
deutes ipfam imagiuem, quam carmiiia Hom. adum-
braut, exaraiuaudam, et praetcr caetera, au ea couflet
hbi, uec ne, quaereudum elFe pulareut.

E quorum mimero , quiira princeps, PVolfmm
dico, obrervatiouem '^), quae huc fpeclat, eo rcripfe-
rit tempore, quo PVoodii Itudio res magis obfcurata
effet, quam illuftrata, et vix iuuotuiiTeut, quae ie
Chevalier libi reperilfe videbatur, poft receutioruui
vero itiuera et teutamina, qui eo maxime coulilio,
ut doceat , imagineui agri Troiani , qualera iu carmi-
uibus Hora. reperimus, aut conftare fibi/^ueque uUo
modo hbimet ipli adverfari, aiit liugulas quasdam
eius partes discrepare, atque alienas ellb videri, qui
fufe fcripferit, nemiuem compererimus, hoc negotii,
moleiti quidem et ingrati line dubio multis , ubi di-
verfam ab ipforum oj^iuionibus feramus fententiam
necelle fuerit, maxime vero neceffarii, nobis iam
liceat fuscipere.

Minime igltur in eo elaboremus, ut hodieruam
huius regiouis condltionem cum ea, quam iu carm.
Hom. depictam et adumbratam reperimus , quae qui-
dem quaeftio iara dudum novitatis gratiam exuit,
compareraus, neque eas recolaraus et redintogremas

2) ProIf!go?T;, p. 154. not. 99. ,,Aliis vero in locis illos jQve
incuria, live prava religio deterruir, quomlnus omnia eiicerent,
quae rerum tummam et aequabiJem tenorem tuvbarent. Ut,
ne alia nunc congeram, in ipfa chorographia agri Trniani ali-
quicl relictum rji discrepaniiac , nec fublatnm ab illis , cuius
caufa nemini auctor ilra , ut tlenuo longum iter Riscipiat.''

— 9 —

quaelliones, quibus, an vere fiieril unquam Troia,
Graecique illam expedilionem iecerlnt, nec ne*, qui
lanta liominum lurba ibi, de quo viveret, reperire
potiierit; unde lioc tempore Graecis tanta navigio-
rum copia , et quae funt id genus alia, discepl antur,
neque i5/y«72^/ et nonnuUorum Anglorum, alioruni-
que V. D. aut docta molimina, aut vana fomnia re-
praefenlemus^ neque in gravioribus quidem, e quo-
rum numero, quae de cailris eorumque melatlone et
loco, de fpalio, quo urbs ab HcUesponto dlflarit, de
Simoente et Scamandro, quorum praecipue ilie, quem
priori loco nominavimus, in quaeflione de navium
Itatione crucis infiar rauitos torfit atque etianmum
torquet, qui factum lit, ut «S^/raio/zzs defcriptio, qui
JDemetrium fequebatur Scepjium^ prope Troiam igi-
tur ortum, tanlum discrepet a recentiorum adum-
bratione, elTe videntur, aliquantum vero a confilio
noltro alienis liacrGamus , quippe quae quo lubet alio
verfum citius, quam buc queant vocari:. fed nobis
hoc uinim indagaturis, an Homerica liuius agri cZe-
fcriptio^ cuius illuflrandae caufa tot tantique labores
fuscepti et exanllati funt, fihiconftet^ mentem ani-
mumque ab agro et regione, vel qualis bodie eft, vel
qualem elfe volunt, fcvocantibus in conlideranda fola
illa imagine erit acquiefcendum.

Qiiod ut facilius perficiamus, praelerea, quum
in illis, quas nunc liabemus liuius regionis, adum-
bratlonibus, praetcr reliqua fpectatum fit, ut Iio-
dierna eius conditio depingatur, et Homericam ima-
giiiem ibi quafi fecundas agere in promtu fit, ac
minime igitur perfecta oranibusque abfuluta numeris
inveniatur eius expllcatio, iam fingulas eius partes
collectas recenfere, iisrjue enumeratis iudicium anne-
clere ftudeamus.

10

TQolt]. ^lXvog. niQya^Oii.

Ad Hellesponti uiidas paiidllnr Troia^)^ rogio
ampla ^) eL ferlilis ^), olim Ilio ^), urbe regiii Tro-

3) 7-^.0*7; II. B. i6a, 178, 337. r. 74, 257, J. 175. E,
•j-jZ' Z. 207, 3 15, 619. I. 246, 329. K. 28. ^. 22, 81 8- JV.
7, 235, 367, 433, 645. Z. 505 O. 706. /A 169, 461, r)i5»
'^. 67, 330. r. 330. X. 116. «P-. 215. Jl, 86, 256, 291, 346,
492» 494. 543, 764. 774- Od. A. 62, 210, 327, 355. r. 257,
568, 276. J. 6, 99, 488- ii. 307. L 38, 259. K. 40, 333.
^. 499- -^- 189- -ZV, 248, 315. Z 229, 0. 153- i/. 289.
P. 3 «4. -S". 260, 266. T. 8, 187. ^.37-

4) emehj. II. I\^. 433- ii. 256, 494, 774. Od. A. 62. J.
99, £. 307. A. 499- -^/■- »89-

5) iQi(3o}).a^. II. r. 74, 257. Z. 315. /z: 46f. iZ. 86.
(QltSuXoq II. /. 329. ^. 67. J/^. 215.

6) "/;.<o? (^). 11. ^. 71. /i. 113, 133, 216, 23o, 249. 288.
Z»92, 673. r. 305, 313. ^. 33, 46, 164, 416. E. 204, 210, 55r,
642, 648, 716. Z. 60, 74, 96, 113, 277, 386, 405, 448, 461,
478, 493. H. 20, 31, 82, 345» 4i3. 429. a. 13«, 288, 295,
499. 55^* 561. /. 20, 49, 402, 419, 686. K. 12. A. 196, 230.
71/. 115. N. 175, 349' 380, 657, 717» 724» 773. Z 46, 25i.
O. 66, 169, 215, 237, 550, 558. /7.92, 576. P. 145, 159. 163,
193, 320, 328, 337' 396.. ^. 58. 140, »74' 270, 327, 439. T.
i56. r. 216. ff>. 8«, 104, 128, 156, 295, 433, 442, 515, 561,
588- X. 6, 17, 411. ¥>". I, 64, i56, 297. Jl. 27, 67, 143,
145» 330, 383, 620.

Od. B. 18, 172. O. 495, 578. 5,8'. /. 39. K. 15. A. 86, 169,
372, 510. S. 71, 238. P. 104, 293. 2\ 352. r. 182, 193. Jl, 117.
Unicus elt, qui legitur II. O. 71. locus , quo urbs non (-tj)
^'lUoq, fed (to) "iAtor dicatur; at vero , num ibi "IXiov amh in
"Iliov liOTV mutandum fit, (quae quidem fententia liraili formu-
la, quae ll. B. i33. O. 288. ^^- 433- ^IUov ntolUOQov, E.
642. ^lUovTLoXtq, et eadem , quae II. </>. 128. et Quiut. Sniyrn.
IX. 327. legitur, habet, quo commendetur; et propter digamma
(cf. Hermann. ad Orph. 731.) mutari poffit, quaerere non eft
huius loci,

Notandum vero urbem Kay.otXcov Od. T. 260, 597^ y^.
19. dici, et Tqou]v h. 11. H. A. 129. JB. 141. //.71. 0.241.
I. 28, 46. // 100, 698, P. 155. T. 3i6. (P. 375' 544. X

— 1 1 —

iani principe, procul ab Hellesponto fita '^), conde-
corata.

Qua cjuidem urbe, quamquam ipla iu loco fita
erat edito ^)j altior proniiuuit Pergamus') arx (axQo^
nohg) '^) rupibus fuperrtiucta, atque ex aliqua parle
inaccelfa et praerupta, propter quam loci uaturam
Troianorum multi equum illumj perniciofum opus

478. Od. A. 2. *) z/. 146, E. 59. ^. 5'o. ^'. i37> 388. a.
469.

7) II. E. 791. N. 107. 2. 256. Od. A' 496. coll. 470 —
475. et not. 119. 120.

8) Quod partim Iiinuit t6 HOc.vif.fiulvHv W. B. 252. Z. 74.
P. 320, 337' kfZ' 329. **) de introitu in urbem e planltie, et
To Kuxu^ulvHv de exitu ex urbe in planitlem adhibitum, 11. V.
»52. Jl. 327, 329; partim diferte locl, ubl ul-jit], 11. 0. 516.
JN\ 625. Od. r. 130. yi. 533. N. 3»6, et «tTrfmJ, II. /,419.
686. JN'. 773- O. 215, 257, 558. P. 328, atque ocf^votoGu, 11.
X. /'\ii. dicitur, declarant. Quapropter etiam ventjs obuoxia,
^vfiiotaau, 11. r. 3o5. O. 499. iVf. ii5. N. J14. ^. 174. ^^.
64» 297. vocatur.

9) IJiQyufioq 11. z/. 508. J:. 446. 460. Z. 512. Jf. 21,
345. Sl. 700.

10) Od. O. 49.^, 504. ^o';.f? t<z^?; II. Z. 88« 257, 397, 317.
J/. 345. A'. 383- uy.QOTu.rt] II. T. 52. X. 172.

*) Ubivis enim \n c«rm. Hom. TioXig , Ttrolif&Qov vel uorv ira
cum nojninibu.s iungili>r, ut aut regis uoinen 11. A. 19, 366.
Ji. 12, 332. 803. J. 18- /. i«8. M. II, 15. X 230.
JI. 448- T. 296. fji. 309. X 165, 230, 251. 0(1. r, i3o.
/<". 81. ant populi II. ^. 164. z/. 4. /. 412. Z- 251. //. 69,
708. T. 60. J//. 88. Od. r. 85. Z/. 9. Z. 3. 9» 4o. 195,
29S. /. 165. A. i4- O. 216, 507. /i. 354. aut ipJius ur-
his II. />. 155. z/. 105, 121. jT. 38o. */'. 453. Od. /',
485. O. j83. illis voribus in fecundo cafu addatur, nusquam
vero terrae et regionis,

Videntur quidem adverfari loci II. !z. 281, 452, fed niemine-
rls , noiuina elfe urbium infulis co^uominum , quod lihaeae Od.
E' 87. 2' 2. <J>. 252. X. 225. exemplo apparer. Iraque
non ,,(Troiae) regionis Troianae uibs" fed ,,Troia, urbs" in-
telbf^iiur Od. A. 2.

*•) Od, A. 21, 210. /i. 172. 2. 252. T. 125. liuc vocari ne-
queunt, nam de itinere Graecoruiu Troiam petentium oinni
omnino valent.

12

Epei, ad faniglum usque protractimi hinc deiicere
volueruiit, euui pelluui daturi "). Ibi, iu liac arce
i\vG fuperiori urbis parte, non folum Deorum, lovis*^)
quideui, Lalouae""), Apolh'nis ^^^), Diauae'^), Mar-
lis *^) , atque iVliuervae ^^), delubra et teiupla, verum
etiam Hectori.s ^^) Paridisque '^) palatia atque iplius
Priami ^°) regis, ad cuius fores cives, live ut cape-
reut coniilium, live ut captum fecum comnmuica-
rent, coufueveraut convenire ^), eraut aedificata.

Praeterea vero Pergamus fanctitatls cuiusdam )
nomine et honore ornari et condecorari folebat, pa-
riter atque omnls urbs ^^), quae, quod ad omnem
omniuo attinet, magna ^^) fuit et pulchra ^O? neque
folum bene habitata et fplendidis bellisque ornata
aediticlis * ), verum etiam viis pulchris et latis, pro-
pter quas celebrabatur ^^) , diftincta.

II) Od. o. 504— 508.
ra) II. Z. 257. X. 172.

13) 11. £. 447 fq.

14) II. J. 5f>8. ^. 512. coll. 510, 446, 460. Jf. 21, aZ'

15) II. E. 447 fq.

16) II. E. 454. coll. 446. T. 52, uti videtur.

17) 11. Z. 88, 269, 279, 297,

18) 11. Z. 370. coU. 317.

19) 11. Z. 513. coU. 317.

20) II. H. 345 fq. Z. 317-

21) 11. B. 788. H. 345 fq- Od. 0. 5o3.

22) Ugrj dicltur II. £. 446.

23) 11. J. /i6r 164, 4«6. E. 48. Z. 96, 277, 448. II. 20,
82, 413, 429. e. 551. A. 196. ly. 667. O. 169, 237. 2\
270. T. 216. fp. 128, 515. ^. 27, 143, 383. Od. A. 2. yi.
86. P. 293.

24) aotv fily<t II. B. 332, 803. Z. 39^^. H' ^g^- ^- 236,
278. n. 448- P. 160. *. 309. X. 251. Od. r. 107.

25) Iquxivvri. II. £. 210.

26) a\'df.it}xog , iiivatofxtvri , smrif.tivrj 11 A. 164. -B. i33. /J.
35. E. 489- 0. 288. /. 402. IV. 3So, 8i5- ^- 433, 5 «6.

27) fiixTt/-ttW? ciyvtug commemorat 11. Z. 39^' "*"^® «%t'(/.-'

— i3 ~

lam vtTO }iaud foliim natura haec urbs munita^
et loco ac fitu ei conrultum erat, verum etiam ars
mauuumqufc fokTtium iuduftria eius faiuti profpexe-
rat. Valida euini moeiua et ingeulia propugnacula
ab Apolliue, ut fama ferebat, et Neptuno olim con-
dita ^^), cpiorum allitudo et latitudo et firmitas ^^)y
quae turrlbus ii\terpoiitis ^°) adaugebatur, inclaruit,
eam cinxerunt.

E portarum numero, per quas iutroitus in ur-
bem fiebat, caetei'um altas et bene flructas'^), quae
ad caftra Graecornm ^^) naviumque ftationem et Hel-
lespoutum duxit, ^caeva '') dicebarui', atque ex alta
turri, qua munita erat, ipli fuperftructa '^) ab lio-
ftium aggreilione potuit defendi.

yvia dicitur II. B. ii, 29, 14 r, 32g. /. 28- Z 88. Od. J>
246. X. 23o.

28) II. U. 452. e. 5'9.

29) U. A. 129. B. 113, 288- ^- 34- E. 716. Z. 327. O.
24r. /. 20. A. t8i. II. 397, 702. 0. 277, 447, 516. X,
507. Od. A- 472.

30) II. r. 153, 384' 386. Z. 373, 386, 451. //. -ji, 338-
0. 619. /7. 700, 712. 2. 274, 278, 452. <P. 212-, 526. X 97,
195^ 447' 4^2. J2. 735.

50 11. B. 809. jE. 466. 6>. 58. n. 698. (X>- 544. X.
194» 507.

32 Per eam enim , qul campum petunt, abeunt, et inde
redeuntes urbem intrant, v. c. ll. Z. 393. 11. 712. X. 3. etc.

33) 2nui,av rrvy.at, i\. F. 14^, 149, 263. Z. 2^7, 307, S^S.
/• 354- yi' »70. //. 712. 2". 253, 453. <P. 212. X. 6, 360.
Eadem intelligenda eft-^. •8o. et //. i.

34) II. r. 153 ^^I- 384. Z 373, 386. *. 526^ X. 447,
462. Sl. 735.

AaoSuviat TtvXui, quae II. £. 789. X. 194, 4^5- commemo-
rantur, a Dammio Lex. Hom. p. 3020. perperam verfus orien-
tem coUocantur, rectius ftatuit Heyne ad Lech. p. ^77 fq. not.
haud vero reputans, iam inde, quod .^xaial dicantur, praeter has
de flliis cogitari debere, non enim puto reperiri poile , qui vel
Euftathii ad Hom. II. Vol. I. p. 394. Ed. Rom. 1550. expli-

— li —

^I 8 1]. l d a i ci. o Q }].

Haud procul ab iirbe furrexit Ida '^) mons five
Terius continua montium feries'^) alta ^'^) et filvofa^^),
quam aefculis '') et abietibus *") atque fruticetis^')
confitam, pafcuis virentem ^**) , innumeris irrigalatn
fontibus "*') et multis linuatam convallibus ^^) tanta
oberrabat ferarum copia, ut ferax ferarum et parens
diceretur ^O- E variis eius cacuminibus ^^) praeter
rel!|ua duo ^') prominuerunt Gargari ^^) et Lecti ^^)
iiominibus infignita, in quorum illius, quod priori
pofitum efi; loco, alti imo aUiOimi ^°) fafl:igio lovi

candi rationem primam et tertiam , vel Baldi in Lex. Vitruv.
p. io4> Vitruv. I. 5. refpicientis, praeferat illi, quam Eulta-
tliius fecundo loco pofuit, qua Siniltra f. Scaeva ob /itum,
quippe quae occidentem verfus exltructa fuerit, appellata fuiffe
putatur. De qua vero re aiibi.

35) "ii5»? U. B. 821. r. 276, 320. z/. 475. II- 202. O.
47, 75, 207, 397, 438. A. 105, 112, 183. N. 13. Z. i5j,
162, 283, 287. 293, 307, 332. O, 146, 151. ^55- P- 594. r.
59, 91. ^. 449.559. X. 171. W. tij. Sl. 3o8.

36) ^IScXu oQy]. 11. 0. 170, 410. A. 196. M. 19, 253. O.

79, 169, 237. n. 677. r. 189.

37) vxpriXri. 11. A- 293.

58) vXr] commemoratur II. a. 295. vXrieoaa vocatur II. 0. 449.
39; 11. W. 118 fqq. ^

40) II. Z 287 fqq.

41) QO)it{]ia 11. 4>. 559. {iivy.va) W. 122. occurrunt.

42) II. 23. 821. £.513. yi. 106. r. 91* <P. 448 fq.

43) ^oXv7tl(h.y.Gi II. O. 47. A. 157, 283> 307» <^« '5'« 2*.
59, 218. ^'^. 117. Tit^toov.v l\. A. 183.

44) noXvntvxov 11. <Z>. 449- ■^-* ^l'^'

45) /tf»?T9j9 ^w'^*' Ib O. 47. ^. 283- O. 151. ^- 117*

46) II. O. 51. ^. 153. ^. 332. O. 5. X 171.

47) Phalarce , quod tertium addiderunt recentioris aevi
fcriptores, in carm. Hom. non commemoratur.

48) rdQyuQov. 11. O. 48. S- 292, 352. 0. 152.

49) Aexrov. H. a. 284-

50) unQoxdxTi enim vocatur >{o^vq5>^. #5. i5/' coll. 292. et
35a.

— i5 —

Idaeo^'), cui fingularls erat facerdos ^^), lucus e,t
altare erant ^') , ubi facra fieri folebant ^^), Lectum
vero alterum Idae cacuraen promontorii inltar, ita,
ut Tenedo infulae e rogioue litum eflet, iu mare (Ae-
gaeum) excurrit ^^).

IIo T a fi o L

Ex Ida ingcns fluviorum numerus et permulti
torrentes profluxerunt, neque enim Simols ^^) folum
et Scamander '^), verum etiam multi alii, Rhefus,
Heptaporus, Carefus, llhodius, Granicus atque Ae-
fepus '**) ex ea orti delabebantur. Quorum qui tam
llumine erant maximi, quam fama nominisque me-
morla, alter Slraois prolabebatur in planitiem inter
Ilium et Hellespontum expanfam, qua irrigata et dif-
fecta influxit in Hellespobtura *^); alter vero Sca-
mand< r, etiam Xanthi **°) nomine clarus^ prope ur-
bem ^^) e duobus, altero quidem ita calidae, ut fumus
de eo furgeret, veluti de igne, altero verum adeo
frigidae, ut inter aeltatis calores profluerct haud ca-

5i) II. 77. 604 fq. Sl. 290 fq.
52 f II. 77. 604.

53) Tffitvag ^wfiog Tt iS-v^eiq II. O. 48.

54) l 1. et X 170 fcj.

55) II. Z. 281 fqq.

Caeterum II. Ji. gst. ^, lo^. 0. 44g, 559. ip. 117«
»vr]iiioi, et ^. 307. 7tQVf.tvbiQ£i(i Idae occurrunt.

5^) .^ifiouq II. J. 475. E. 774» 777. Z. 4. M. 22. 2*.
53. *. 307.

57; 2^cufiKvdQog II. E. 36> 774. 77. 329. A. 499. M. 2l.>
T. 74. 0, 124, 223, 3o5, 603. X. 148.

58) "P^aoq. 'EnTdifQoq. KuQtjGoq. 'Podloq, JT^otJvtKO?. Al-r
aijTioq. M 19 fqq.

59) cf. not. 67. 68-

60) Zuv&oq 11. Z. 4. e. 56o, A* 454. T, 74. cP. a, 1$,
146, 332, 337, 383- Jl. 693.

61) 11. X i44 fqq^

— i6 —

lidlor quam iiix, grando et glacies, ibntibus fcalu-
riebat ^^). Huc ante bellum exitiofum Troades ire
folcbaiit lotum ^'), ideoque ad hos fontes pelves e faxis
lapi<libusque, celebratae amplitudinis et pulchritudi-
nis, erant exfiructae ^**). Hinc igitur ortus Scaman-
der a liniflro latere ^^) pariter atque Siniois iJle a dex-
tro campum fecana, haud ita multo interiecto a mari
fpatio ^^), cum Simoente commifcere coepit vmdas ^'^)
et communi provolvens alveo in Hellespontum demi-
fit ^®). Flumen ^^) eius magmim '°) quidem et pul-
chrum "^^), profundum '^^) vero et altis periculo-
fum vorticibus '^^) atque interdum tm^gefcens ^^*) in-
ter ripas altas '^^) et amoenas "^^), floribus herbis-

6a) ib. 146 — 152.

63) ib.. 154 — 156.

64) ib. 152—154.

Caeterum de Hectoris et Achillis curfu fuCe exponere
non elt huius loci.

65) II. A. 498 fq. Z. 4.

66) cfr, not. 123.

67) II. E. 774. *P. 308 fqq.

68) II. ^' »25, 2ig.

69) Pifces 11. (P. 203, 353.

70) f^iy(f.q enim ttotk^o? vocatur 11. T. 73. *». 192, 282,
329. et Sen'og 0. 2.5. evQVQtim' fP. 3o4'

71) Sc. enim ivQtntoc; nocu/noio nomine celebratur U. a^
433. <P. I. Jl. 692. liUjooog dicilur H. 329. 0. i3o, et ayXuov
ci tribuitur vdoQ 0. 545.

72) ^«^t^poooc ir. *P. -8. audit itlem et

73) &i,v^^ttg II- O. 496. A. 434. ^-^' »'25. ao6, 332. X
143. Jl' 693. fiuMivfjq r. 73. ^- 212, 228, 329. ^olO-vSi-
vtinq 0. t5, 603. uQyvQodlvn'; (P. 8. i3o. Pfaeterea Slvug in eo
fuiffe probant 11. 0. 11 i 246. et to , [ia&tJiq 6' ix cpO-ty^uro fH-
vtjq 0. 213. uti t6, y.QVTTTMv Iv dtv}]Oi ^a&th}Oiv (A.{yclkijoiv

0. 239.

74) II. 0. 234 fqq- ■ - -^*^/'^

75) ^Voft? IL^jC. 36. dlcitur; tribuuntu? ei ttina gk^Qu 0.
9, 26, et

76) iQaTHvci. 0. 218- x«^-«- ^- 244» S5a> 354' 36 1, 382.

— 17 —

que '''^) et propinquo campo triticum ferente '^^), or-
nalas, fruticibus virentes "^^), et arboribus feplas ^°)
delabebatur, atque ab accoiis Xanthus ita augullus
babebatur, ut Dei nomine exillimarent dfgnum, et
divino eum profequei-entur cultu atque honore ^^).

nsdiov «^).

Quam inde ab urbe usque ad Hellespontum por-
reclam planitiem hi duo fluvii diifccabant et irriga-
bant, ea campus Troicus ^^) five TroQin ^*) vocaba-
tur; caeterum herbis virens floribusque *^), et tama-
rioibus aliisque fruticibus coiifperfa ^^), nonnusquam
vero etiam arenofa ^"^) et palultris ^^) fuilfe videtur.

77) '^*' ^5^ praeterea B. 467. campus ad eius ripam ex-
panlus av&i,u6iig vocatur.
78,i fP- bo2.
79^ ff> i8, 55o.

80) f/>. 242, 338.

81) /luTiixriq quiclem huc vocarl nequit 0. Z26. at rero
prodit ex aliis rebus , quae de eo praedicantur. ' (I>. 2. a. love
genitus appellatur, T. 40. et 74. in Deorum concione verlatur,
0. 131. Cacra ei facta effe leguntur, et E. lyj fq. eius facer-
do8 commemoratur; f/». 38o. increpat luno Vulcanum, qui eum,
vr&uvarov &f6v^ hominum ergo urgebat.

S^) Saepiflirae legitur ll. B. 473, 785» 80 r, 812. r. i33,
252, 263. Z. 2, 38, 71. H. 66, 167. A. 152, 172, 496, 836.
]y. 820. Z. i45- (fv<)u . 0. 9, 739. IT. 79, 96, 749. p. 621.
2:. 263. T. i56, 217. fp. 217, 343, 345, 548, 404, 54 r, 602.
X 26, 198, 456. Jl. 329, 332, 401. Od. r. 360. A. 613.

83) Tqohmv 71. II. Ji. 21. ^s, ^64.

84) T^wwy 7t. W. A. 836. O. 739 Od. A. 513.

85) 11. B. 'j']6. et not. 77.

8G) cfr. 1. 1. not. 79. 80. et II. Z. 39. K. 466 fq. *. 18-
Od. ^. 473.

87) II. {E. 587.) *. ao2. -^. 15, 853.

88; 11. K. 467. ji. 451. od. :=:. 474.

B

— iS —

Haud procul a moenlbus Iliacus carapus ^^) ^^);
regio ultra Scainandruin propc HelltsponLum cam-
pus Scaiuaudrius vucabaLur ^*). *•

(f> 1] y 6 g.

In liac planitie urbi proxima ante portam Scae-
vam '^) fagus ^') viruit, lovi facra ^*j, alta *')) atque
pulchra ^^).

'E ^ i V e 6 g,

Prope abfuit caprificus ^*') vento obnoxia ^\ un-
de in urbis moenia incurlandi in relic[ua munimen-

89) it^^lov "iWfiov (cfr, Schol. Crates "ISr^Cov emendare vo-
luit. Ineptel) il. <f>. 558-

po Nifi omnis omnino planities alibi TQoiXy.hv n. dicta (vi-
de not. 83-' t. v. intflligenda eft, -nolioq nf^lovde tnim 0. 565,
veifus Hellesponium liium , ua^- £i?o/t;f fic ' clictum , abire de-
buit huc tendens.

91) jln}ib)V 2x(f.{iuviQioq 11. B. 4^7. 7te(Uov ^nafiuvdQtov
ib. 465.

Praeterea liaec campi pars intelligenda efi;, quamquam
fimplici voce -ntdlov indicata, in his locis> II. //. 33/, 436. K.
160, 344- ^- 5^- A. 147. 0. 9. >". 7, 256. <It. 247, 500.
^^. 359, 372, 449' 46'. 475-

Dt^ alga in bac regione crefcente cfr. II. K. 467. et Jl. 45r.
Caeterum vide, quae infra de hac campi regione dicuntiir.

92^ Coninngitur enirn cum hac porta 11. Z. 237. /. 354*
A' 170.

95) five aefculus, (priyoq. 11. E. 693. Z. 207. //. 22, 60.
I. 354- ^^. '70. (Ta 5 »9.

94) Jioq q^riyoc;. 11. E. 693. //. 60.

95) i'!/'»;^?]. 11. //. 60.

9b) iiTfOLyi/.XXijg. II. /.'. 693.

97) lQiV!^6g. 11. Z. 435. ^. 167. X. 145. *>

98) ^lVr ftottq. 11. X. 145.

*) Heyne CoinmeBr. Soc. Reg. Gotting. Vo|. VI. p. 149. Leclie-
valier ed. Lenz. p. 59. ef Leiiz «d Choif. p. 222. Heyne aJ
Lech. p. 261. et faepius de (ingula arbore cogirant; Sirabo
XIU. p. 598. G. vero et Choif. p. 52. et VoIT, (L H.) coiiem

— 19 —

toruni firmitate, atque ea oppugnandi difficultale
optinia loci eraL opportutiitas Graecis, qui, antc>[uam
Patrocius incurfare conaretur, ter quidem, frultra ta-
mQii Imc aggi-effi tuille l<^guntnr ^^).

Haud procul inde fpecula *°°) fuit, et propter
urbeni Priami hortus *"').

B a T i e t a.

Hinc dextrorfum aliquanto remotior ab urbe col-
lis quidam Baliea dictus liye tumulus M;)Ti-iae ^*^^)
paullum e planitie editus et undequaque viam admit-
tens fuit exaggeratus '°').

^'[ k O V G 7] fi a.

Quo quidem praetervecto alius collis, Ili tumu-
lus'^'*), ex urbe Hellespontum petenti prope viam '°^)
iitus, haud procul aScamandro'°^) excitalusj impolito
confpicuus cippo '°'), prominuit.

99) II. Z. 433 fqq.

100) 11. X. 145. TiaQu GKOit i,r]V xai tQivbhv rivf ^iofvxa*
loi) ITQiufioto — uXuii^. II. fp. 36. coll. 34.

loa) II. B. 8 »3- BuTlua. ib. 8» 4« o^ittw — MvQlvriq.

103) 1. 1- V. 811 — 814.

104) orifiu''nbv 11 K. 415. J.16G. Ji.' 349. TV}i[3o<i yf.Zl^'
105^ 11. A. 166. Jl. 349.

106) II. K. 415. i2. 349 fqq*

107) arrjXT] II. A. 37'-

intelli^unt caprificls obfitum. lu Hom. auiem carminibns II. 0.
37. Od. M. roo, 4^a. h. v. arborpm caprificum' indicat, qua-
propter , quanqiiam tjVfuoftc; nusquam do arbore , fi recte me-
mini , Ped ublqne de loco ediro adhibetur, five de clivo , five
de urbe in clivo condira, cfr. Od. F. 172. /. 4oo- ^^- 565.
atque, ne locos de llio repetam , II. 7?. 606. er {TT.xv/jq Od.
7'. 4 "(2; famrn locum X. 145. inconcinnnm iudicare , quam
lantum ab ufu , nifi fallor, non folum Homerico , fod onin»
recedere, ut coUem fum«im, malo.

B 2

20 —

Tvu^OQ Aiavjivao *^^),

Iii regione vicina Aefvetae lumulus, uiide con-
fpici polueruiil Graecorum caftra, (j[uapropter ellam
fpeculae loco Troianis trat liuc mitleiitibus, qui de
coeptis illorum adferrent nuntium, fuit fuggeltus '^^^).

QQViG^og nsdiovo '*°).

Remotlor ab urbe, quam III tumulus '"), et Hel-
lespouto propinquior ), atque Ilio huc euntibus
five contra illuc reduciims praetereundus clivus. uUra.
Scamandrum ailurrexit.

TeixoQ 'HQaxlTJog ^^^).

Hlnc fmiltrorfum fpectanti "*) alta Herculis moe-
nia, quae Minerva ulim et Troes fecerant, ut Hercu-
lem, ipfos a niunRro quodam marino, quod Neptu-
nus immifit, liberaturum, ab huius impetu fervarent,
confpiciebantur "0«

KccXXixoKcuVi] '^ ).

E regione, ad Slmoentem, clivus fuit ab amoeni-
tate nomen adeptus, cui contigua fuit

108) ii.B. 793. 109) ibid. 792—795. iio) U.K. 160.

iii) 11 yl. 90. coll. 56. hinc cedunt Troiani 159. (f^ivyov-
Ti^- urbemque petentes 168. praetereunt lli tumuliim.

112) II. K. 160. pervigilant ibi Troiani ita , ut ollyoq tan-
tum x(x>QO(; 161. a navibus eos feiungat, llyyi, vmv five /. 76. ly-'
yvJi-L vioiv f. lyyvq ib. 232. et K. 221. po[t(]uam ad naves pro-
grelli erant 0. 179. coll. 356. Verfantur Troes ibidem T. 3, et
deinde ab Achille fugati recedunt atque urbem verfus fugien-
tes ad Scamandrum perveuiuut <P. i. Inde patet, opinor, non-
nuUos recentiorum eum male coilocaffe.

113; II. 2^. 145.

114) E regione enim jQta fuit t?) Ku.lhy.o%b)V\] ad Simo-
centem furgenti. vid. fefj.

115) II. r. 146—148.

Ii6) ibid. 53, i^r. colL antered. et fqtj.

21

vallis, e qua Yerfiis Hellespontum pergeutibus proxi*
me ad mare porrigebatur promontorium "**) altorum
eorum , inlra quae quicquid erat campi naves et
tentoria Graecorum cohibuit "^). Ibi Aiacis Tela-
monii naves pariter atque in altero promoutorio )
AcliiUis cura Myrmidonum navibus * *) fuille dicuu-
tm^ ;.

Ad oftia euim Scamandri etSimoentis, commu-
ni, ut vidimus, iji mare exeuntium alveo, caltra
metati erantGracci, itarjuidem, utfecamandcr, per
transverfum delabens, vado aliquo pervius "^) baud
ita piocul ante callra flueret, et nav^s, ex mari iu
teiTam fubductas, propter angufuim litoris fpatium
in pJanitiem protraxerint '**) atque inter eas ad ma-
re '*^) dispofitas tcntoria exflruxerint ^*^).

117) 11. K. 450. Situs buius vr.llis colligi potett e K. 428»
coll. 430. vefjiis mare Cares — verfus ThyiDbram Lycii.

118) Mxotj 11. i". 36.

119) II. J. 35 fq. -

120) IK ^. 36. lvACt\]. Od. i2. 82. v.y.r]i eni rfQoxyoxiGyi.

121) V. c. II. A, 527. /. 182. 1\ 697. T. 40. ^A i5g.
i2. 12, 449 eic.

122) 11. (0. 224.^ J. 7.

123) noQoq enim commemoratur 11. ^. 433. *2'. i. Sl.
C92. (J2. 349. fubintelligendus cft.)

124) II. r. 3o — 36. cFr. A. 141, 485 f<I. ^.247. ii. 443-
125 II. yi. 666. :S. 68 ff|. 294.

126) II. A. 803. iV. 143 fcj. etc. *)

Qui cafira Graecorum accuratius cognofcere cupit,
adeat praeter Bryauti et Heyiiii commentaiiones , quae dilfe-
ruerunt Milller p. 132 fqq. et Lenz p. i83— 211. aJ edlt.
Chois., et librum ,yMilUarifche Monatsfchrijf infcriptum,
86. V.

•; ad not. 121. 124. 125. ia6.

Caeiernm in^eas eft numerus locorum, quos, nlfi hoc negotii
ahf^iium put.irim al) hoc loco, quatuor hi«ce adiiotationibus ad*
iicere potuiireni , hic vero eos ipcenfere mora efi.

32

Munita erant haec callra contra aggrcffiones Tro-
^anorum muro ^^^) ad tumulum Graccorum occifo-
rum communem **") (noXvavdQtov) exltructo, ante
qucm iolla fuit ampla atque profuiida ^*^), clppis
yalli.sque fepta *' ) , per quam aggeros , fed unius tan-
lum currus capaces *''), ad portas duxerunt, per quas
caitra e campo petentes debuerunt intrare *'^).

Ibi Aiax "*) et Antiloclms '^^*) iii fepuichris con-
diti funt, atque ad lilus Hellesponti *") Achillis et
Patrocli offa , tumulo a Graecis fuperftitibus exagge-
Tato, teguntur.

Haec fere funt , quae de agro Tioiano in carmi-
nibus Homericis reperiantur, quae quidem nos maio-
ri nonnuiiquam cura, quani ab aliis factum efle
animadverlimus, uti nobis certe videtur, collecla,
et ad imaginis continuaeve adumbrationis formam
revocantes, quum molliorjbus numerls explere fen-
tentias, et ornatius uberiusque dicere de hac re nolue-
rimus, ne, aut aliena admifcuiife, aut dicta ad no-
ftram mentem detorliflb videreniur, verenies, fum-
matim breviterque, Homerica verba prefle fequentes

127) II. I. 356. M. 12, 36, 137» 223, 257» 388, 44o- ^-
32, 55, 66. 77. 397. Ji. 443, 681 elc, vide, quae ad not.
121, 124, et fq. monuimus.

128) II- 77. 336, 445. rvx&ov KTtOTT^Qo r^ojv ib. 554.

129) II. 77. 435. O. 343. 7. 67, 168, 215, 350. 7v. igr,
464. yi. 48, 52. M. '^S, 58 fq. 72, '455- ^- 66. P. 760. ad-

^ de M. 53» 440- ^'- 228.

130 II 0. 343, J. 67. M. 55, 63, 4i»-

131^ 11. K. 5^4' M. 4t.

i32) 11. J. 80, S5' M. 127, 223, 386, 453- -f^- 446. 68 r,

133; od. r. 109.

134) Od. ibid. III f'f

>35) 11- '^- '25. fTi aKTijg. Od. Jl. 82. «xt// int ^novr
XovGji.

^ 23 --

dicere, atqne idclrco augurta et concifa, interdum
qLio.|ti(j horiicJula oratioue uti, quam propler dela-
ctatiouis aucupium et quadraudae orationi^ itidu-
Iti-iam in iilani criminationem iucurrere , latius
duxiiJius.

Cognilis vero et recenfitis, quae ad imaginem agri
illius iiouierlcam repraefentandam facere polluut,
iam aggrediamur quaeiiionem, qua, au coultet libi,
nequo lateat in ea, quod aliis locis adverfetur, iuda-
gv^mus.

lam quidem poftquam a Wolfio V. S. in Prolego-
i!ieuls uotaLus erat \oc\\s Uiadis N. 658, puguans cum
II L, <^76 — 579. coll. j5, 821. et A^ 643 — 061,
quippe quum idem Pylaemeues bis cadat, in Ibade,
(nam de Oilyflea alia eJt quaeilio, de qua et Koefii
commeDtalio nota elt, et nosm^ t ipfi allbi, li veniam
impefrariinus, nounulla proferemus,) reperiri poife,
quae fecum puguent, apparuit ).

Quibus quidem quamvis omnes acceufere dubi-
tem locos, ubi cognomines eiusdera geutis viri occi-
duntur, uti Ootov \l E. i52. occil^us^. 422. quum,
qui lyL i4o. iV. 545. commemoratur , alius eile pof-
lit, quippedequo, quo parente genitus fuerit, uoii
indlcetur; et XQO^iiog E. 677, quum qui P. 218.
cadit, duxdlcatur, ille nou; et "EyjAloq TL 694.
Y. 4y4j quum poderior Agenoris iilius dicalur, de
illo genus reticeatur*, et 'EQV^iag, IL 345- — 65q.
coll. //. 4i5-, et Mi:lavinnog, 6^.276. //695.
coll. 0. 546 — 591, ueque adeo, ne plures huius ge-
neris congeram locos, in eo morofus liaerere Velim,
quod 'Evvouog Tl. B. 8 58. laudatus, qui iu Scaman-
dro ab Acbille interfectus elle dicitur, nifi egregie

15G) De veterum Kn-o()t<a? vix eft , quoct moneannis, omiies.
feie alliis efTc genrri-;, alque, ut corvuptas eo courilio voccs
laceam, icviusculi plej;umc|ue effe raomcnti.

24

fallor, iji II. fj). nou reperitur: illos tamen locos, ubi,
lit autem iaepenuoiero, alii commemorantur duces,
quam (lui in Catalogo enumerantur ^'''), et prae reli-
quis de Schedio et Megete qui agunt , adnumeran-
doseflb, eosque haud elle nullius ponderis, opijior.

In reconiione enim copiarum Phocenfium Sche-
diusj Iphiti filius, atque EpiRropluis Irater foli du-
ces enumerantur , quorum ille P. 3 07. cadit, nihiio
vero fecius Schedius quidam , quamquam Perimedis
filius, dux Phocenfium occidilur 0. 5i5. At vero,
quum argutandi hic reiicla fit occafio (cfr. Schol. Vill.
p. 75.), Itatim alium eumque graviorem annectamus.
Commemoratur enim. Meges quidam 0. 3o2, Plvylei
filius, E. 72. K' ij5. n.3i3. T. 239, quem ex
B. 62 j. Dulichiorum copias chixilfe comperimus,
idem vero Mfges^ Phylei filius^ IS. 692. et 0. 519 fq.
52d. Epeorum dux nominatur.

Ouod profecto efi; e nQo8lri^aTO)V difficillimorum
numero, nequefacili, opinor, negotio Xvoiv vel ar-
gutando poteris expifcari.

Et quoniam coepi cumulatius hunc recenfum au-
gere, quam propofitum erat, ne nunc quidem in iis
acquieCcam, fed etiam nonnullos lucos infuper addam.

De pulchritudine filiarum Priami qui loci vi-
dentur elfe controverfi F. i44. N. 365, ii iam vete-
rum Ivrr/MV fiudio, quantum fieri poteft, exemti
funt a7ioQy]fiCiTwv numero. Secus fiatuendum eft de
loco Od. S2. ij fj. Ihi Aiax Telamonius pulchen;i-
mus omnium Graecorum Ilium oppugnantium prae-

137) Quamqiiam non interfectis prloiibus , uti lafus iV,
357. Athenienfium dux, quamquam 73. 55'2. folus Meneftlieus
uominatur, et Phidas , Bias, atque Slichius , qui iV. 691, hic
etiam 0. 329 fqq. adiiciuntur; deiude Euphemus B. 84^. Ci-
conum dux , P. 73. vero Mentes ; porro Dracius et Amphion,
Epeorum duces, nonnifi N. 692. nominanuir.

— 25 ~

iec Acliillern fuKTe dicitur, quarnquam Nireus II. Z?.
6 "3 fq. eodem uomiiie et eadem caufa celebratur.
A\ vero, quurii iiou folum haec Aiacis iiilignis ob
egregiam corporis formam laudatio et conceiebra tio
Od. ^. 469 fq. repetatur, unde vcro non eit, quod
petere poflis liuic loco praefidjum , quoiiiam ipfe ali-
quo tutore indigeL, verum etiam, quod gravius elt,
illum locum, qui hisce adverfatur (II. B. 673 fq.
dico), (fjd-hijxe ZrjvoSoTogy cfr. Schol. Ven. ad h. 1.)
Ijpurium eife iudicaverit Zenodotus, nolo in eo com-
morari.

Idem valet de omnibus Iliadis locis, qui cum alio
quodam Odyfleae pugnant, quos, quum vel in Geo-
grap/da Graecorum fabulofa^ li quando , diu adliuc
premendam, in lucem emittere iicuerit, vel alibi
eorum reperiamus recenfendorum occaiionem , displi-
oet hic longa ferie enumerare. Milfis igilur hisce, et
eodem modo iis locis, ubi aut rediilfe in Olympum
aut inde advenilfe dicuntur Dii, licet illic non de
exitu, hic non de redilu ferrao fuerit, v. c. \\. E. 4 1 8.
coll. 35 fq., 6>. 3o fqq. A. 7 5, colL K. 5oj. et 5i5.
de Apolline idem valet, nonnili tres proferamus cau-
fas, quae, quicquid obloquantur Ivvixoi ., mnltum
di.screpantiae continent, in quibus etiam , quantum-
vis illi impendant operae^ haud minimum difficulta-
tis remanere videtur.

In promtu elt, Aiacem (II. B. 768.) praeter Achil-
lem fortiinmum fuilfe omnium Graecorum [^iiy agi'
aTov\ nihilo minus vero;Agamemno A. 288. aQiaTog
civi]o dicitur, quod quidem eo , quod ib. 91 — 266.
tanta vij-tute exceJIit, ut ad urbem usque fugiant
Troiani, atque ipfe cedere debeat Hector, (fero enim
ob lovis voluiilatem Agamemnonis impetum veretur
186 — 210. coll. 284 fqq.) atque vulnerato Agame-
mnone fugantur a Troianis Graeci, licet praefentibus
Dioniede, Aiace aliisque, qui paullulum modo, et

^ 26 ~

fero demiim^ aciem Graecorum indirjalam reRItiier*
pullVnit, profbcto habel, quibus coiitlrmL^ur. Coii-
tra Dioriiedes non folum i:'. io4. U. 19 4. K. 559.
aovOTog appi4lalur Graecorum, verum etiam ita prae-
Itat, ut ne injmortales quidem Tcrc^atur, et Vena*em
vutneret, ApoUinem adoriatur, ipfum adeo iVlartera,
annueijle Minerv^a, perfodiat E. i44 — i'^9- atquc
omnino Ti'oianos adeo urgeat, nt tum omnia in eius
virtute (uti in Neltoris prudeutJa) poiita elfe cenfeat
Heclor O. 194, tum vota contra eius fortitudinem
faeienda eife exiltiment Troianorum princi];)es Z. 76
102. cfr. 2^7 — 3i I.

Quae quidem eo aci^ius funt notanda , quo arctius
cum aQLaTBicagy de quibus e.s:vegia t[\ TVoLfd V. S.
obrervatio Proleg. p. 127., cohaerent "®).

Deinde Diomedes thorace ornatus efie dlcitur,
quem ipfe confecerit Vulranus, 11. 0. 194 fqq.: idem
vero arma omnia cum Glauci, Lycii, arrais X. 23o,
235 fq. vilia quidem cum caris et fplendidis com-
mutaveral.

Quura indicari foleat^ quando quis aliena arraa
induit, V. c. K. i5. 219. .S". 10, neque Glauci arma
a Vulcano confecta fuilfe uSvquam proditum iit, ne-
que Diomedes alio dle aliis fe ornaife dicatur armis,
liaec Xvuv plane nequeo. Denique Diomedes vuiue-
ptur II. Z 28 fj. coU. ^. 366. a Pai^ideita, ut fa-
gitta, pede perFoIfo, in terram defigatur. Saucius
liortatur Graecos ^. i^^fqq., claudicans ronaoiii
adeft T. 47, fecundo vero aMiinc die in iudis fune-
brilrus bis certat, nec infelici fuccolfu, ^P. 290, 357,
499, 812.

i38) Finita enim aQiOtdci noli negligpre quantum di/tet
6iu&dem virtus a priori ; quantum v. Ci diftat hic Diomedes
H. 93—183. ab iHo!

— 27 —

Iclem quodammodo valet de Ulynb atque Aga-
inerr.iioiie.

lam vero, ue nimium exfpatiemur, liis enume-
ralis, lacilius, quam antea fieri potuit, reperiri polle
opiiio:, qui in aliis quoque rebus lalere concedaiit,
quae fibi adverfeutur. Ex quil)us quum agrum
Troianum confiderandum nobis fumferimus, age iam
videauius, ecquid in illius adumbratione eum, qui
fedulo ac diligenter perlultret, oftendere poOit.

Ac primum quidem, quum, quamquam alio re-
fpectu non eft praetermitteiidum, tum Scaniandrum
nonnili inde a rhapf ^.quali augeri atque amplificari,
quum hinc demura incipiat magnus praedicari et
ingens, clr. not. 70., tum G/.07iu]v (quam quo loco
collocemus, quidve iit, nefcimus,) nonnifi II. X. i45.
commemorari, et alia nonnuUa urgere nolimus, de
loco iitu(|ue urbis in quae incidimus proferamus.

Quixl igilur Ilii locum Jitumque attinet. fupra vi-
dimus (not. 8.), in clivo hanc urbem fuifTe exftru-
ctam, nihilo vero minus locus II. Y. 216. {Iv mdico)
in planitie cam condiiam fuifle prodit.

Heyne quidem ad Lecliev. p. 260. uot. z. hanc
tirbem ibi Dardaniae, in loco altiori fitae, opponi et
lioc refpectu locum ipfi in planitie aOjgnari potuifle
monuit; idem vero non reputavit, adverfari locum M.
21, ubi Scamander^ qui fecundum 1. X. i44 fq.
prope urbem orilur, ex Ida delabi dicitur, quod nos
eo adigit, ut, aut Scamandrum in planitie oriri,
aut urbem Idae radicibus impofitam fuilfe putare de-
beamus. Ex hls, quura alterutrum eiigendum lit,
hoc praeferimus, urbem in radicibus Idae, five in
colle cum hisce cohaerente conditam fuifle, quod lo-
cls not. 8. laud. confirmatur; hoc autcra modo locus
II. Y. filtera inconcinnus cfl^e videtur.

Sequltur alius locus II. Si. 700.

Priamum et praeconcmHectoris exanimatum cor-

^-- 28

piis, ab Achille redemtura , adduceiiles iirmo pi-ior
conrpexit Cadhndra, iiolillima iila Prfami liiia, quae
eo coulilio mane arceiiderat Per^^amum, fuperiorem
iirbis partem [Jlt()yauov tiGCiva^jaGa).

Atvero, li quaeliveris, ubinam habitarit , et uu-
denam Pe.rgamum afoenderit, CaHandrum eandeni,
Priami filfam, patris palatium habitaife^. 24 3 — 260,
hoc vero prope Hectoris Paridisque, filiorum, aedes,
in ipfa altiilima illa Ilii regione, Pergamum dicOj
(cfr. not. 18. 19. 20. 21.) exftructum fuiffe vide-
bis ''^) , quae quidem , nifi alterulrum locum fpuriae
originis fufjpicione notare volueris, non poteris ex-
planare.

lam vero, poftquam locos de litu urbis contro-
verfus enumeravimus, li venia datur, magnitudiuem
et amplitudinem iu'bis, five ambitum Ifi accuratius
coniiderare lubet, quem , quod iam fupra docuimus
fcfr. not. 2 4.), magnum fuiffe conftat, atque tum ex
orani omnino urbis amplitudine colligi polelt, tum e
loco 11. Z. 390 — 393. [ivxTi.fA.ivag Ttar ayiwaq — dieo» ^
^ofA^svog fieya aGrv) apparet, Pergamura, ubi Deoruml
terapla, et, quod modo oftendimus, Priami Parfdis-
j[ue et Hectoris palatia erant , a porta Scaeva proeul

ramur

abfuiffe. Quae quum ita fint, vehemt^nter mi
Andromach'jn , Hectoris uxoreni, in palatio mariti
texentem (X. 43 7 — 446.) Hecubae ex turri Scaevae
portae impofita eiulantis vocem percepilTe, (nolumus
id urgere, fi ita argutari Ifcet, tumultum clamojem-
que militum per portas (O extr. X init.) in urbem
irruentium atque fe recipientium in moenia eam non

139) Adverlari qindem vldoiitur huic fententiae 11. Z. 296. 1
et 297, et idem, quod II. Jl. 700. declaraverat, confirmare; j
ibi vero non de afcenfu in arcem, fed de introitu tempii ia
arce, in eadem igitur regione Hti, paullului» vero difiantis ab
aedibus Priami, fermo eils

— 29 —

audlifTe, unius vero malronae eiulatum,) cuius qui-
deni loci aucluris aiiinio plane alla ol^verfarelur ne-
ceiVe elt, quam IUa , quajn iiitueus iii eaque dofixus
illorum locorum auctor ea quae commemoravimus
ceciiiit, urbis imago.

Relicla ui'l>e, oculos in fe convertit y<7^m5, quae
auldem quamvis raro occuii^at, larnen diverlis locis
Coliocatur~j aut cerle collocari vidctur.

Agenorenim, cui Apollo adllal:, {naQ Ss ol ccv'
rog sGTYj^ 0. bk-j fq.) cfnyM xexXuitvo^ ((D. 549.)
AchlUemj quem ante urbcm exfpectare voiuit (ib.
567.) confplcit-ns (ib. 58o.), fugere atque alio tendere
cupiens, iiicertus perpendit animo, utrum fugiat in-
de (a fago) eo, quo alios ferecipere videt, (564.^ ibi
vero, ne ab Achillo interficiatur, timet, (553 — 556.)
an alio a moenibus verfns planitiem fugiat, ne in
imjnanes Aclilllis matms incurrat (556 — 563. ^*'^)).

Utroque modo apparet, fagum, alibi cum ipfa poi*-
ta iunclani, (not. 92.) hic tantum ab ea removeri, ut
inter ulramque omnis exercltus Troianorum, quem
fugans Achilles fequitur, urbem verfus fugiens inter»
ponatur, qul noimili eo, quod, dum fectaba'ur Achil-
les Apolllnem, Agenoris formam mentitum, urbem
attiiigere atque eo fe recipere p(<tuit, fvjrvatur.

Slmlll ratione ad eQLveov^ variis, ubi in car-
minibus Homericis commemoratur, locis comparatisj
rejjfrlmus, quod nosmoretur, alque denuo nos co-
gai haTarizov agere partes. Primus enim , quo fit
eius mentio, locus Z. 433. caprificum ad moenia ur-
bis collocat, nec nifi ad fummum paullo remotius
ponit X. i45, quum ibi Hector prope portam Scaevam
Aclnllem exfpectans turrl acclinet clypeum , appro-
pinquantem vero confpiclens Innc cedat X. i36, por-

140) To 0.(0 Thiyfo:; 'ff. 65y. lailus accipienclum elle X, it».
doatii, iie alioi coiigerain locos.

^ 3o —

tasque lliiquons i^y. rpeculani ot caprificum prae-
tercurrens foiites Scamandri pelat.

Contra plane alius et diverlus locus ei allignatur,
ubi Troiani ab Agamemnone fugati, portquani ab
Ili tumulo iani receflerant IL yl 166, per niedium
campum ruentes caprificum praetereunt ib. 167 . ur-
bem petentes ib. i68, neque prius fe colligunt, quam
ubi Scaevam portam et fagum attigerant.

Longe igitur abefle dicitnr ab urbe hoc loco ca-
prificus, quippe quum non folum cum medio campo
iungatm', verum etiam Troiani redeuntes, ubi iam
dudum tQLveov praeterierant , multo polt demum ad
fagum et Scaevam portam dicantur pervenifle.

Tvi vide, qui poflis Ivglv reperire: equidem, prae-
fertim quum IvOTarvy.ov munere fungar, non dubito
fateri, me non videre, quouam modo haec poilint
conciliari *"*').

Itaque ad lli tumulum pergamus, qui quidem
loco II. i^. 349. et 35 1. ad Scamandrum poni videtur,
in rh. ^. 371. vero, quum Paris, ex acie Troiana,
fagitta inde coniecta vulueret Dlomedem, tantum a
Scamandro removetur, ut inter eum et fluvium illum
pars pugnae, omnis faltem acles Graecorum, collo-
cetur.

Deinde vero alio refpectu habet, quod animad-
vertendum cenfeamus. Poftquam enim Troiani ultra

141) Quae Schol. Vlll. ad A. 166. afferunt , buc nihll lu-
cls affundunt, funt autem haec: OvT0)q Xv&tjacTut to Iv tw
niOTKit anoQOV' xkI ^IXov Oiqfia xai [xiaov ittSlov, xal igiveoq xal
noXig iv tavTM ' (ita enim diftiuguendum elt.) nuQiQxovTai fih
yuQ To (xioov nefUov , iv vj t6 "IXov aijf^a' aevovrat 8h. rcQoq
10V iQtva-jV (?), uvTUi 6k T^? noXnojq' o)Oei outa)? l^hyev [o
jrofcijT'^?]' ol dh dba f.ieaov nedlov naoa ro "IXov fivtjfjielov e(pv-
yov TCQoq Tciv Iqiviov , anevdovTeq Trp) tcoXiv.

Hoc elt hallucinari, atque optare, non docere.

Scamandriim prope Graecorum caRra confederant,
iTil t>(»w^«w TiidLoto , Heclor recejjerat paullulum ab
exercilu aUjue ad Scamandri iitus Trolauoruin renlo-
res iii coucilluiU vucalos cuugregaverat. 6>. 490 fi|.
voaai vtoiv aytr/iMV tiox a u oj e 7t i S iv?/ evr t Ev
y.aifaQiOj oi/i dt] vey.vcov ditifaiVtro ;^woog.

Allo vero loco K. 4 i 5. ad Jii tumuium liaec con-
cio elle duiiur, iLa, ut, nili artificium redulere velis
fcxplicatiuiiem , lil tumuluui h. 1. ultra Scamaudrum
puni ialeri dcibeanius.

Haec aulLm iuiiiclant de hac campi reglone; re-^
ftat, ut de campo ultra Scamandrum, Hellesponti
undis propinquo, nonuulla uotemus.

SKpaldem mirum videri debet, planitiem illam,
quae ab urbe usque ad Scamaudrum paudilur, et
areuofam, et palultr-m, et tritlci leracem, fcillcet
beili tempore, et fruticibus confperfam dici, t|uaiito
maiori iure miraberis, in hac campi parlc;, quam
nuiic intramus, atque eius quail angulo, et frutlces,
et algam, et areiiam reperiri, eaudem autem iiori-
dam vocari ! Haud foium euim ibi naves in areua
ftabaiit 11. A. 4 86, verum etiam ante naves areua
erat ( <i>. 202. ^.K 1 5. 853.), anle quas allbi alga (cfr.
not. 91.)? ^t frutictis (/v. 4b6. 0. 1 8.) gfrminaife di-
cuiitur, ibidem igitur, ubl eft, qu .d eam quaii ob-
ductam florM^us fuiife putes II. B. 467.

At vero mlranti til)i aliud quuddam graviorisf
ponderls fu[;erveniet, locum, quo et funus amlco
fecerlt, el iii dt-fuiicli honorem certamina inilituerit
Aclililes, confideranti.

Prlmum eniin quaerentes, num extra Graecorum
cafLra, ultra moenia et foifam in campo fuerit ilie lo-
cus, partim eo offendlmur et reilrimur, qiiod ne ver-
buluin quidera nos monet, Acbillem ei Graecoa
exiiffe per purtas et ullra foffam confedifTe, quod,
guura AciuLlis quoque nuves moenibus iliisj fupra

— 32 —

ol)iter defcriptls, a campo Troiano fciunctas atque
iis munilas et inclufas fuiire ^*^), tum ex 11. 2\ 188,
2i5 — 217, 228, tum ex i2. 443 — 44b, 681. appa-
reat, commemorare dcbuiflel poeta; partim, cjuod
prope tentorium Achillis ad lilus maris (II. UA 1 2 5.
Od. iil. 82.) et Myrmidones deilcviflc Patroclum, at-
que circum eius funus decurriife (II. ^J^. 1 2 — 34.) (cfr.
praetereai^. 1 4 — 1 7.) et combuflifle eius corpus tumu-
loque coiididilfe {^.K 128 fqq.), et certamina initituifle
Acliillem (ib. 2 58 fqq. 564.) haud obfcure indicatur.

Quid igitur efl:, quaeris, quod dubii haereamus?
Intra moenia fuil ! Audio. Verum enimvero hoc
alterum, quod cogitari potefl;, intra cafl:ra Graecorum
ad ipfas naves atque inter tentoria fuifle locum cerla-
minum inltitutorum, invefligantes, in nonnulla inci-
dimus, quibus hiiic etiam pellamur, argumenta.

Inter naves enim atque teiuoria hunc locum col-
locare non poteris, tum, quod anguftius ibi erat,
quam quod ad tantam hominum turbam recipiendara
et ad certamina initituenda requirebatur, fpatium '^*'),
tum quod ^'. 365. manifelte vetat.

Porro, ne inter naves et moenia collocemus, pro-
hibent loci H. 334 fq. 433 fq., qui rvr^ov anonqo
vsMVj et M. 4o3. Z- 3 2, qui vrivalvanv nQVfivriGi, pro-
xime adpuppes navium, moenia exftructa fuilfe, neque
igitur illius modi locum ibi cogitari pofle produnt ^^*^).

142) Heyne {'allltur ad Lechev. p. 272.

145) II. A. 806 fq. non infringit hanc fententiara , fed po-
tius corroborat.

144) Quae quldem pu^na ad naves pugnata nou refutat,
quamquam enim nolo urgere, II. iV". fcatere iocis, qui cum aliis
carm. Homer. pugnent, tamen monere liceat, aliud e^e ad na-
ves et inter naves (cfr. N. 739. 0. 426.) pugnare Graecos,
eosque ibi infeftari a fpiffa acie Troianorum , aliud ibi certa-
mina inftituere, qnae quidem fuflus expiicarem , nifi, quae fe-
quuniur, infriugerent hoc argumeutum.

— 33 —

Accedit, quod angulliae viarum O. 4 16, 419,
427. et coiliculus prope ayurva lurgens (f>. 45 1. nos
quovis alio cilius, quam liuc vocant. Denique vero
^. 365, 44 j^^ 46i. prae caeteris autem 464. et S^g.
[r ij ?, o & i V iV liUo Ttidia)) liunc iocum intra
moenia et inter naves atque tentoria non fuiire difertis
verbis declarant. lam vero nunc, quamquam iam de
utroque modoj quo explicari pollit, defperatum elle
iudicare debes, infuper addo locos ^IA 3b5. atque 3^4,
quos perpendere pofGs atque examinare. Ilbc quidem^
qui equis certaffe referuntur, vooifL veuiv ^*^) rayeco^
vecti efle dicuntur, hic iidem reverii ca^ icp akog
TioXujg,

Ouod quidem corollarium, quum vel folum atque
feorfim fpectatum liabeat , quod a ratione loci discre-
pet et fufpicionem movere pollit, tergiverfantem et
dubitantem adhuc eo adigere debet, ut fateatur nul-
lam reperiri polle eoi-um, quae in hac re pugnantia
lint et diverfa , reconciliandorum oppc^rtunitatem.

Cave vero pu!es, nihil praeterea elfe, quod in ca-
Itrorum metaiioue et ftatione Graecarum navium in-
concinnum et coiitroverfum cenferi queat: funt enim
in promtu loci de Aiacis navium Itatione, quos mi-
rum quantum discrepare fatearis necede e(t.

lam fupra quidem obfervavimus, Aiacis naves al-
terum cornu obtijiuide et extrcmas ftetifle in liniftra
parte K, 1 1 3. (0. 224.) yl. 7, contra vero ad fuaj»
naves verfans Aiax, easque contra Heclorem defen-
dens 7V". 679 — 687, ev fjLiGat^Gi. vrjvolv ^ (ib. 3 12.)
(quod Heyne male interpretatur ad Lech. p. 275.
not. t. ubi enim contuleris locum 3o8 fq. videbis,

14.6) "ti Q. 490- non procul a navibus, fed inde a navibus
ulterius. Longe ampliorem et omniuo aliam banc campi par-
tem finxiffe , neque certe de nioenibus cogitaffe videtur buius
rkapfodiai auctor; ficus , quara qui rh. /i. compofuit.

— 34 —

mediam miiri partem, five eam, quae iiitcr dextrtim
et iiniHriim comu iiilereQet, intelJigendam eHe,) atque
ulterius in jinijiro cornu cajtrotum (M. 118. iV. 32 6,
675.) (uti recte vidit Ilcyne 1. 1. p. 276. not. x.) Ido-
meneus (iV. 326.) pugnat, ibique etiam funt naves,
(333.) ita, ut inde pateat, quod iam quodammodo
Hoyne fenlit, lioc loco alibi collocari Aiacis naves,
quam locis fupra laudatis, et aliis navibus affignari
locum extremum in fnnTtro caltrorum cornu , quam
quas et 0. 2 2 4, quamquam fufpsctus locus, et A, 7.
ibi politas elfe declarant.

Reltat, ut de duobus, altero Iliadis, altero Odyf-
feae, locis, qui de tumulo Patrocli et Achillis reli-
quiis impolifo agunt, nonnulla breviter moneamus.
Loco enim II. ^K 69 — 92. Patrocli umbra Acliilli
noctu obverfans, Imnc, ut cremati corporis ofTa iu
urnam legat, quam olim Thetis mater dediflet, ro-
gat, atque ei morem geffilTe legitur Acliilles, qui
haec amici olfa e cineribus lecta in una illa condenda
et praeterea tumulum fubitarium modo atque humi-
lem excitandum curalfe dicitur (Ji^. 226 — 2 56.) eo
confilio, ut, ubi forent Patrocli ollibus fua , fi quid
adverfi ipfi accidilfet, confociata, maiorem exagge-
rent fu^^erltites Graeci.

At vero alio loco Od. /2. 7 3 — 78, quo exequiae
Achillis large defcribuntur et fufe enarrantur, licet
amici olfibus eius ofla mixta effe perhibeantur, tu-
muli illius, neque ita, ut eum perfodlffe Graeci ad
depromendam inde urnam illam, neque ita, ut mixtis
amicorum reliquiis adauxiffe eum et amplificafle,
quod iuflerat Achiiles, dicantur, aliqua fiat mentio,
etThetis tunc demum, quum Achillis ofla condere
Yoluiit Graeci, urnam alicjuam , nefcio quam, a Bac-
cho olim acceptam , attulino, atque ut in ea mixtlm
iunctinique cubent amicorum ofia, praebuifle dicitur,
ita , ut , nifi certe fumere velis , offa Patrocli in teu-

35

torio Achlllis fepofita rcmanfifre et y.evormpiov '*^)
fnifTe tumulum illum, — eft vero avoTiov — j licefc

146) Lecheval. pag. 221. ed. Heyn. nori folum usque ad
mortem Achillis, verum etiam pofrea y.ivoT^dcpiov fuiffe Patrocli
tumulum opinatur, quippe quum duos eosque dlverfos tumu-
los, aherum Patrocli, alterum Achillis, fuiffe Itatuat , hmic au-
tem amicorum offa, additis Antllochi, Neftoris filii, reliquiis,
continuifTe fumat. Vide praeterea tabulam , in qua agrum Tro-
ianum defciipfir. Contra quam opinionem haec addere liceat,
Achilles, ut perficiat, quae amici manes exoptaverani, optarant
vero, ut iunctim 11. y^. S-j» et una eademque urna inclufa (ib.
92, 293. Od. SL. 74.) neque^ femota (II. ^>\ 83.) offa cubarent,
llbi et Patroclo fepulchrum paraturus (ib. 126.) humilem modo
iubet excitari turaulum (ib. ^iK 245.) poft ipfius mortem altius
exaggerandum et toUendum (ib. 246.); et pofi; obitura Achillis
eius olla mixta (Od. Ji. 77,) ciim Patrocli offibus urnae man-
data et magno tumulo cooperta (/i. go.) effe dicuntur. Quam
ob rem de duobus tumulis , altero Patrocli, xfvoraqjlo) , altero
Achiliis , amicorum reliquias tegente, licet, nt fupra vidimus,
infit aliquid, ubi utramque narrationem comparaveris, quod
offendat, non elt, quod cum illo viro cogltes.

Pari modo eius caufa cadit de Antilochi offibus, quae in
agro Troiano fepulta (Od, F. nr fq.), feorfim pofita (Od. J2.
y}-].) effe dicuntur, nam quo minus xo)Qtg (cum viro illo) eo
artificio ufus explices, ut dicas, eodem quidem ea tegi tumulo,
in angulo vero urnae illius feorfim pofita, et feiuncta a mixtis
amicorum reliquiis cubarc, proliibent duo potiffimum argu-
menta, primum *) , quod Anlilochum **) tali, tam eximia et

*) Nolo enim , quae Paufan. VI. 51, ne fidem iis habere videer,
afFerre , quum Od. r. ixi fq» z/. 187, i88- et 199 — 202-
coiitrarium doceanf.

*•) Quamvis enim ll. P. 652, ubi Aiax eum quaerit oculis , ut
Achilli obituin Patrocjji nuntiet, et 11. ^I^. 556, ubi cpiXoq Acbil-
lis fralooq dicitur, praecipue vero Od. Jl. 7S fq-. ubi Aga-
memiio eum ab Achille, occlfo Patroclo , maxime dilectum
praedicat, (rov e^o^u rug ((rrurvwv ,

nov u.)lo)v i-vuqojv fittu I/urQoy.}.ov yf. ■&uv6via,)
magni ab Achille facrus fuilTe videatur; tamen , quonlam tuni
pari modo Automedon (plXoq Achillis iTcuQoq nuncupatur, tum,
quod loco ilii Od. SL- 70 fq. plane ac m.tnitelte quidem ad-
verfalur , Automeflon et Alcimus ab Achille poft Patrocli ami-
ciffinii mortem maxime dilectos fuiffe alio loco (H. Jl. 574 fq-

— 36 —

iiihilominus olTeiideret , quod Agamemno non uli de
nota illa urna, fcd de nova quadani loquilur, vix lit
modus , quo pollis hos locos ad aliquam revocare con-
ciniiitatem.

lam vero eft, (juo filtamus pedem, contenti, fi
iuvenili huic tentamini non plures live numero live
auctoritale paraverinius, qui rvprobent, quam qui
comprobent, neque nihil, aut adTianc rem illuiiran-
dam, aut certe ad convertendos huc eruditorum ani-
mos efFecerimus, et, quod maxime optavimus, li
nobis contigerit, ut Woljii , quem maximi fucimus,
fententiam hac de re latam opella noltfa corroborafle
et confirmalfe videamur.

Quod reh*quura elt, ingenue fatemur, nos mini-
me putare, omnes notalu dignos in hac re locos a no-
bis fedulo elfe notatos, plures vero follicitare, v. c.
IL £1 791, ubi ad naves pugnare dicuntur Troiani,
quamquam in niedio pugnant campo (cfr. init. rh. Z.),
non putabam efTe eius, qui, ne naufeam paret, me-
tueret, et doctorum vercretur reprehenfionem.

egregla ab Achille ornatum fuiffe ainlcltla , ut elus ofla , cum
illius ollibus in uno eodemque tumulo condenda effe cenfere
debuerint fuperltites Graeci, liaud fclo an nequeat doceri;
deinde, quod Neftor, qui, quae elt eius loquacltas et garru-
litas fenilis,, certo certius gloriabundus de hoc egregio filii ho-
nore , cum non praetermififfet lilentio, li vere contlgerlt Anti-
locho, ut eo ornaretur, ne verbulum quidem commemordt*).

rj^w? AvrnfiiSojv rjS' "AXyiifxoq , ovq Qa (xaUarct
%t' ^Axdavi; hciQCov fittu lldtQOAXov y£ ■d-avovTCt,)

aflirmafur, fane eft quod tergiverfemur.
*) Od. ^. 463. Jl. 16. nlhil probaut, ahoquin enim de Aiac»

idem valerer.

CURAE CRmCAE

IN

COMICORUM FRAGMENTA AB
ATHENAEO SERVATA,

A U C T 0 R E

AUGUSTO MEINEKE.

BEROLI NI, 1 8 1 4.

Venpitur in Bibliopolio Maurbriano.

VIRO SUMMO

GODOFREDO HERMANNO

HAS PAGELLAS
SACRAS ESSE yOLUIT

AUGUSTUS MEINEKE.

CURAE CRITICAE

COMICORUM FRAGMENTA AB ATHENAEO

SERVATA.

V^imm Jo. SchweighneuseruSf Vir eniclitissi-
mus, in magno Athenaei opere emendando
illustrandoque non ita versatus esset, ut omnes
consummati editoris numeros explevisse vide-
retur, facile praevideri poterat, fore, qui, quae
ab illo secus administrata essent, diligentius
sibi examinanda putarent. Fuit autem eorum,
qui de Athenaeo poetanimqiie locis, quibu§
uti solet Grammaticonmi longe doctissimus,
egregie mererentur, primus Fr, Jacobsius, qui
quum in Additamentis ad Athenaeum alia admi-
rabili prorsus acumine emendasset, alia vero
non ita tractasse videretur, ut genuinam scrip-
torum manum assequutus esset, exortus est
u4ug. EvfurdtiuSf qui edito Observatt. critt. in
Athen. specimine, qua via in Comicorum ma-
xime locis emendandis incedendum esset, illu-
strissimo j^osl Bentlejum exemplo docuit. Neque

tamen mirum . cuiqiiam videWttir , ctiam post
liiculentam illam doctissimorum hominum ope-
ram, multa in Athenaeo superesse, quae vel
a sensus obscuritate laborent, vel grammaticis
metricisque legibus adversentur. Ejusmodi locos
aliquot quiun ego quoque non inteliciter mihi
expediisse viderer, operae pretium facturum
me esse existimavi , si , oblata hac scribendi
opportunitate *), aliquam observationum mea-
rum particulam doctorum virorum judicio exa-
minandam subjicerem. Neque tamen in solo
Athenaeo mihi subsistendum esse putavi, sed,
Jacobsii et Erfurdtii exemplum aemulatus, pas-
sim de aliorum quoque scriptorum locis meam
interponere sententiam non dubitavi.

P. 12. b. Antiphanis ecloga ita videtur
integritati suae posse restitui:

«v yo6^ fi^vi B-V0V
^afiO¥ Isrdjijo-' ^0/e»g«?, •oS" ij^-fv x^^ftc^

*) Erant hae pagellae jam mense Aprili a. MDCCCXIIT.
eo a Robis consilio scriptae, ut vernalis examinis solennia
iis indiceremus. Cum vero propter turbulenta, quae tum
incidebant. tempora nerao reperiretur, qui libelli impri-
mendi curam susciperet; factum est, ut nunc demum post
novem mensium decursum in lucem prof^ire potuerit, Mu-
tandi igitur consilii necessitate nobis imposita, ne^ue PrO'
grammutis nomen retinere voluimus.

p. 45, b. C. Inquinatissinium est ejusdem
poetae fragmentum, ex quo aliquas saltem ma-
culas removere licebit. Vs. a. scribendum vi-
detur :

Pro vulgato TraVijf, quod numeros corrumpit.
Sensus hic est: qualia fert haec regio, in om-
nibus reliquo terrarum orbe -praestantiora.
Quae mox sequuntur armcf. fiev VYJ tov A/a, 'Jroivv
(pi^Bi, in sycophantes dicta videntur. Similiter
Jxionicus ap. Jthen, p. 342. c. cru [i^v oi{J.(p}
(TVV.OC Tcctl Toie^iX' oiydXKsi. Versum quartum toto
pede minorem leni manu refinxeris, si pro
Jdvfiotroe. in fine versus reposueris Bvfj.icif^of,ro(>,
quo praeter alios usus est Amphis Comic. ap.
Jthen. p. 691. a. qui locus ita exhibendus erat:

uKtiKioti a-v, ^fVwflT', ri^n 'xaTrtrt
T» ^vfiUfcot. rcvrd;

Vulgo non sine metri detrimento: ^e^nrorx, Jn
TTwVoTF. Vs. 5. lacunae signa perperam posuit
Schweighaeuserus, Si hariolari licet, scripsit
fort. poeta;

fcv^» Tf, xet) rv^ivi, v^6>^ rt ^ix^i^ov, vn rlf ^itc,
i<rri Kxi y.o/ij» xv tv^vi 'Att^xov Trivav v^^^.

Sic haec postrema scribenda sunt, non, ut vulgo
fit, V Jce)^ Tr/vwv. Sed prioris versus emendatio-
nem non praestem. — Quod secundum ver-
sum occupaverat vitium metricum, etiam nunc
phirimos Comicorum locos dehonestat, velut
Aristo-ph. Equ. 569. cui mederi conatus est

8

Forsonus in Cens Br. Arist. p. 376, Sed veram
lectionem servavit Ravennas. Nec spondeJo
solum in imparibus trochaeorum sedibus , sed
dactylo ctiam prorsus abstinuerunt atlici poetae,
Quae contra afferri possunt exempla, ea, quum
nlia etiam plerumque habeant corruptelae docu»
menta, quin corrigi debeant, dubitari nequit,
Jacobsius enim quum in Addit. ad jithen. p. zj-jo.
talia nihil offensionis habere contendit, vellem
sententiam suam certis et idoneis rationibus
muniisset. Itaque valde dubiae sunt correctio-
nes, quas fecit vir egregius in Crntino apud
Athen, p. 633. c. Jnti-phane p- 64.2. a. Timocle
.p. /|07. f. V. 6. (ubi nihil prorsus novandum).
Theophilo p. 340. d. e. Alexide p. 563. b.
vs. 14. Antiphane p. 449. d (ubi scrib. ffcjjjg
7oiovt' olKko) aliis. Hinc nec L. Doederlinii
conjectura in SophocL Oed. Col. 1221. probari
potest. Vjde Acta Philol. Mon. Vol. I. P. I.
p.^ 62. In Euangelo apud Athenaeum p. 644» ©•

iXMTT» • xtA,

delenda est, quae ex sequ. hTirvov orta est,
particula S/, ac praeterea pro fjirjhevi , quae
Schweigh, est conject. pro fivi^iv^ scrib. aut
fjLYilevog, aut firhe sv. Ibid vs. squ. scrib. ysvig&xif
et vs. 8. xavJauXov pro noivhvKov, quod mediam
syllabam corripit. In Antiphane apud Athen.
p, 449. b. corigendum -Trvixra yKxicTo&^ifJLf/.ovoif
quod iormatum est ad homericum yKctTCToCpdyos.

De freqncntissima vocalfum correptione ante
7A. et jiK alio loco dicetur. Siciilorum tamen
poetas scenicos , ut in aliis , quae metricas ratio-
nes spectant, ita hac etiam in re aliquanto plus
sibi indulsisse videas, ut Epichannujii apud
Plutarch, Cons. Apoll. p. 110. a. cujus versus
inter Philosophi orationem latentes sic scri-
bendos puto :

vvvtx^i^V xeci S^incg/S-Jj, iteciriii^tVf «9-1» «»^«1», {r«A.v»

y» fch tU yoiij ^vtv/Ltot V tcvot • t/ TtHiit ;c*A?5r«)' ; ovYt ii,

ubi falleretur, qui irvsvfjL avw scribendum judi-
caret. Idcjn apud Abhen, p. 533. b.

mt^^tct 'JFXvrii tt xvitlyXct<ra-ti r* hhi Vt o-xtec^titi,

ubi obiter castigandus interpretis error verten*
tis: et variegatae plotes, Cogitavit igitur de
dioKog. Immo ulohictg piscis est, cujus memine-
runt Ephippus ap. Athen. p. 372. E. et Fan»
crates p. 305. c. ex quo apparet, eundem otiX^^l
et coLv^og appelatum fuisse. — Alios Epichanni
locos sciens praetereo. Tota enim haec res
uberiorem requirit disputationem, opportuniore
loco instituendam. Hoc unum tamen nunc prae.
terire nolo, quod de dactylo dixi, id non aeque
valere de spondeo, quem nusquam nisi corru-
ptis in locis me reperire memini. Quare vereor
ne erraverit cl. Schiveigh, qui in Epicharmi
fragm. ap. Athen. p. 313. e.

x«} ^thitim Tf fcv^fcect To/ Tfi xtXteci /ue^cytff

correxerit: Kot) %fXtJovf$' fiv^iioti t6, cujus muta»
tionis ne causam quidem me perspicere fateor.

lO

Nam particula re non raro ante eam vocem
ponitur, quam rectius sequi debebat; quod non
monerem, nisi viros graece doctissimos, ut
Brunck, ad Poes. Eth. p. 31 >. Schaefer» Praefat.
ad Julian. p. VIII. et XVI. Wunderlich, Ob^ei v,
crit. in AescK p. 179. alios, hac in re eriasse
intellexissem. Libanius T. 1 p. 9. d. ehojojg ci^ot
Bvi(r»v^Oi 76 ivofiigBY\(70t,v AKs^clv^^ca ycocl cJvcjt^aV-
Qrio^xv ol ^iKoi, quem locum adducens Schaefer.
ad Dionys, Halic, de Comp. Verb. cap. XII.
p. 14.2. corrigit ivofiigdv\^civ Tf. Non imiter;
neque magis in Dionysio ipso Cap. XXIV. p,
370. citdivsi re KV^iov %»l Tc^siTTovog ovdfJLotTog
cum Schaefero scribam Y/oqlov rs. Omnem du-
bitantibus scrupulum exlment poetarum loci,
Aristojjh, Lysistr. 1159. Tir lvid\ vTHYi^yfA.svtav ts
itoKKoSv Tcd^a&Sv, Aeschyl. Pers. 1051. 7^fis7g S*

aflX TOoS* ^JTTS^ TS ITOKig X«/ 70 iiTCOLlOV ^VVSTTCClm

vg?. quem locum non erat cur Wuiiderlich 1. 1.
felicioribus ingeniis emendandum relinqueret,
Thcognis 1101. Br. sKitih ts it^mvi %ou mvfjATvi
9vBT(t), Sed in Philae vs, 56. corrigendum:
^(tioig T8 itoicriy, i^fJLs^oig ts Koly^ioig.

P. 21. f, Aristophanis verba facili opera
ad anapaestos tetrametros revocaveris:

et mox:

•Ti T» n^icifca orvXXva-u/Lctiioi Tev ^«c7V ijAS^dw rt^iiSTa,
ws/iXu rotuvTt K»} rttxvri »«t\ ^cvg« ffXiift.arU«tvrti,

11

lisdem, ni fallor, numeris decurrit Aristojjh.
fragm. apud Galen, Prooem. in Hippocr, Gioss,
ap Brunck. T. III. p. 23«^., cujus priorem ver-
sum ita mihi recte emendasse videor:

«■ga? r0cvrtc o-u A£|o» '0^»^s<*i yXeirrK ri xot>iOv<rt xoPVfi/ix\

Idem locus corruptissime legitur apud Polluc.
II. 109. Neque alios numeros video in Cra"
tino ap. Abhen, p. 374. d. qui locus sic erat
exhibendus :

ua-Trt^ i Ui^Q-iKti a^»i ?rcttf-ofry necvx^m iXt^uvi dXexrtf^'

et in Pherecratis fragm in Lex. Sangerm. apud
Ruhnken, ad Timaei Gloss. p. 153.

r»^v rm i^int ftecl reSv ecvBSf ruv TrecvrcoetreSv x«r«ya)^iy*

in quo versu infelix utique est Ruhnk, conje-
ctura, pro T«%y scribentis fcJ T§«%y, quod me-
trum subvertit , neque sensum juvat , qui ne
indiget quidem medela. Genitivi pendent a
verbo %«T«7ft)//tev (sic enim scripsi pro xaTa'-
^ofJLev), Eadem constmctionis ratione Aristo-
phanes apud Polluc, VII. 30. et Poeta vetus
apud Plutarch. p. 8 30. c. Twv gg/wv ^oiiveiv
dixerunt.

P. 47. f. Phrynichi verba non alio quam
hoc modo constitui possunt :

— iTTretKXtfOS •ixcf qy xatXofp
tlr mittxXivog iVegaj oixtg, —

P. 48. c. Aristophanis fragmentum con-
stat duobus choriambis dimetris catalecticis,
subjuncto dactylo trimetro catalectico. Proinde
sic hunc locum constitue:

Ift

rnv liryr»tvgtv i^tt^ttf,

P. 55. a. In Alexidis eclogae v. 13., quum
anapaest. dimetr. acatal. non uti soleant poe-
tae scenici, ante Wtt*| lacunae signa ponenda
erant. Quid vero exciderit, non defmianu
Postremo versu verJssima est Schweigh. con-
jectura. Quodsi quem pluralis sv^murx more-
tur, is legat Porsoni notam ad Eurip, OresU
10 1. Mox p. .36. e. mira comminiscimtur

intpp. de metro versus Cratinei. Vxo KoLxd^
vois si scripseris Xxxamfn, integrum habebis
hexametrum, quo in Cratini poesi nihil fuisse
v^idetur Irequentius.

P. 66. d. Antiphanis fragm., quum TT^toi.
fZ€Vog alteram syllabam producere nequeat, ita
non ad jamb. senarios, sed ad trochaeos tetr.,
ne littera quidem mutata, revocandum:

•V ^ev ec^et ^re^jgi rts ^e0
^^ttc^tv6f, «•T^i/JAoi/i» y^t/(p0v<rt rcvroy t!i xctrrclTxmi.

Ibidem p, 66. F. in Alexidis loco perperam
legitur:

rcv Xtvx6rccrcv vmHm sXctUv Xx^txtv,

Reponendum X»fjnxx9v.

P. 68. c. Platonis eclogam e Lajo desum-
tam, sic editam video:

•y (? MtXeuy^oi, TXccvxmoi m fitydXcv yiicvs —

Triplex vitium haec nostra tollit emendatio:

»3

oT< ntmqam elidi post Brunck. ad Aristoph,
Lysistr. 611. et Ran. 863. observavit Porsonus
ad Eurip, Hec. 112. In Strattidis loco apud
Polluc. X. 45. p. 1211. il. Bentlejus in Epist.
ad Hemsterh, p. 54.. male dedit : ot oi(io\og
§(tt' ft*. Totum hunc locum lenissima muta»
tione facta sic refingo:

W» «V*"y<<* fi^a%vrt^6y* iv)(, «gots »71

Caetemm ex eadem Layi Platonici scena de-
sumta suspicor, quae servavit <Sc/zo/. Aristoph,
Fiut. 179.

P. 96. b. Ecphantidis fragm. nulla, ne
Hennanniana quidem (vid. Comment. Soc.
Pljilol. Lips. Vol. I. P. I. p. 25 ), quantmn-
vis leni, correclione eget. Distingue:

VJdes apertissima jambici tetr. catal. vestigia.
csoi in unam syllabam coalescit; quae res vix
dici potest quam saepe vel librariis vel criti-
cis fraudi fuerit. Aristophan. Lysistr. 605. t/

cre ler^ ri Tro&stg; %cJ§e* et volvv, Sic edidit
Brunckius e conjectura. Vulgo legitur: tov
Sesi^ tI 'TTO^fTf; %w§ft gtV Tifv v«Cv. Rectissime;
modo scribatur: p^cJgeiV T)iv v»vv. Menander

incertnm an Philemon apud Stohae, Tit. XV.
p. 328. ScJiow,

Sic viilgo legitur. Brunckius Poes. Eth. p. 189.
e coniectura dedit: ^sov Ss (peia-xg&ou etc. At
cod. B. ap Schow. habet: livi ^i etc, unde cer-
tissima conj. scribo: «v Sjfj| Jg (psiascs&oti etc,
Philetnerus apud Athen, p. 416, f.

ubi Jacobs, Addit. p. 222. conjecit: xav Sgjj
'Eyca T^o%a^ct) etc. Subjicit tamen : nisi forte
in Sevi est synizesis» In hoc vellem acquie«
visset. Neqiie T^alcken. ad Eurip. Phoen. 53 1.
vulgata videtur displicuisse. Menander apud
PlutarcK Vita Alex. p. 613.

^ioc B-xXccTo-tis tt7 T«V«v rtVf •vros fgr»» fMi fiacrU,

Sic soloece edidit Clericus, praeeunte Grotio^
pro vulgato Jejj, quod revocandum. Denique
AristQ-phan, Itan. 263. xav fJLS livf it* i^fii^otg»
Numeri sunt trochaici, unde apparet, hic etiam
S/>j in unam syllabam coalescere.

P. 103. a. Damoxeni v. 69. iviors l* dcps»

^(rrcog 'jtoL^otzsKsvofjLoti' ttoSsv "ATTTfi; anapaestum

/ habet tribracho subjectum, quod certissimum

est corruptelae indicium. Scribendum sine

haesitatione : gfB-' ots S' oi(ps(ncag etc. Idem

vitium tollendum ex Ephippo Athen. p. 359- a.

1$

ubi vel grammaticae leges flagitant ut airecv
reponatur. PUito Coinic. ap. Athen, p. 103. d.

iupciKXi ^<AfVo^o>* liV* ifi^i Ttfx •—

Duplex inest vitium. Scribendum: so^ctKoig
evv (piKojo(pov — ut fere legitur p. 279. b.
Fallitur Jacobs, addit. p. 69. Nicostratus p. iii. c.
KsvTiog' 70 yoi^ t^ccx^S vitsPSicvi^TS tov xocvov,
Lege: ri liixoq ^ag. Philemon apud Cleric,
p. 306.

Dele particulam Sg\ quae recte deest in Stobaeo
Gesneriano, Aristophan, Equit. 52.

^eiTXi', «••Tdv y3«tT«K; er/a» «yu yoe^ S-jowj;

JL.OCUS longe corruptissimus, Vide varr. lectt.
Fort. scnb. :

Ab*a tujus generis exempla diligenter nuper
examinavit Erfurdtius Observ. crit. p. 5. sqq.
qvii in Aristoph. Av. 1 506.

bene reposuit oKeTg, Sed addendum praeterea
fjL ante oKitg, quod oiFert Cod. Ravennas. Plane
sic Sophocl, Philoct. 808. Erf. — Similis eorum
loconim est ratio, in quibus anapaestus cum
dactylo conjunctus reperitur. De his quoque
di.^puta^it Erfurdtius, Sed area nondum pur-
gata est, Aristoph, Acharn. 1156.

et in antistropha:

16

Utriusqne versns depravatio Brunckio debetur.
Vulgo ov €7* sTtihtf^i TsvdiSog^ idemque Suidas
tuetur T. III. p. 455. et p. 701. in quo quid
dii^plicere possit minime perspicio. Verto: quem
utinam posthac aliquando videam. — Mox
pro 0 V otZ rectissime vulgo e S«. Am-phis
ap. Athen, p. 224. e. ovg ioiv eirs^oDT^a-fi rig jf
KalSoov rt rm — Repone c*v vel rjv pro «ay.
Eubulus apud Athen, p. 642, c. ou;^i (piKorpo^m
yrfiOQV slyil Tiong sTcda-rofs. Kepon^ ov pro ovxl
pariter atque in Antiphanis loco p.Gs6. d.
Denique Aristoph. Pac. 330. eiXK\ w fisKe\ VTti
rov diiog djj.oLK^vv&i^arofA.xi, Sic Ravennas. Vitimn
toUunt vulgatae editiones, quae articulum ante
Atog omittunt, Sed aliud quid latet, Scrib.
dKh\ iti fJLsh\ vTfo rov Liog olfictKivv&t^(TOfjL0it.
Nunquam enim Attici S fjLsKss^ semper S fJLsK$
dicunt. Vid. Ruhnken. ad Tim, Gloss. p. 279.
et Porson, Addend. ad Eurip, Hecub. p> io8«
In Menandri loco apud Suid. T. II, p. 755.
oi<Psg rov olvd^cairov ' ri KOirrstg S fisKss^ vel me-
tri ratio postulat, ut scribatur: S fjLsKs^ ut recte
legitur in Schol, Platon, p. 27. Ruhnk.

P. 107. 0. AJexidis corruptissimos versu»
sic restituendos judico:

x^teiti», woVatg»', tirK^ietf ^vi>}C*l Tivei^
iifi»v itTrecriiv i7riKik.ccXvfifificv*
tti<rX,vviT»$ Ve 7ri)it^vcy •» rat ^^a/tcecrt,

In priori versu vulgabatur Ti^soihoc^ IPoiol^i^i,
pvyx^ fivd, moi^ioif in quibus metri nec vola

17

tiec vestigium. Vs. 5. scripsi Jg pro 7«^, com-
xnutatione longe freqiientissiiiia. Vid. Porson,
ad Eurip, p. 595. Contra yi^ pro is repone
in Epigene ap. Athen. p. 472. f.

P. 110- d. Vlntonis Comici verba unius
voculae transpositione ad senaiios revocare non
dubito :

Idem locus est apud Eustath, ad Hom. p.

18 17. 59-

P. 127. l>. Antiphanis senarium justo bre*
viorem ita lege:

ffy T«7f rwu^iV* ^\ ri vr hia-rty <piXtetrt.

Vulgo Tt TioT g<7Tf. Nisi forte malis: t/ -ttot^
«g' fVr/.

P. 160. F. tn Sopatri vs. 6. Schweighi
vul^atae lectionis patrocinium suscepisse miror.
Vel sine codd. assensu digna erat, quae in tex*
tum reciperetur, Jacobsii emendatio:

pro Tjjv ittT^oiv vyir , in quo articulus linguae
ingenio prorsus adversatur. Sed hujus rei
ignoratio vix dici potest quot poetarum loca
corniperit. In Eupolidis loco apud Etytnol. M,
p. 426. 47. vel metrum postulat ut scribatur:

fittTrrfiv Tft) )t«AA« roi Vi^ia-iftiA ia ^if

pro vulgato Tot x«AA.ji Trs^io^sfjLVX. Neque Hoa
merus a communi loquendi norma descivit
Iliad, XXI. 317. ovT€ rU revx^^" %«Aa, ubi quae

15

Eustnthius scrispit — adstipulari viS.et{ir P^alcken.
Adnott. in N. F. p. 246. ed. Lips. — non scrip-
sisset, opinor, si eorum meminisset, qiiae ipse
ad Iliad. Vol. 1. p. 23. Rojn, de homerico arti-
culi usu recte praeceperat. Cfr. Schaefer, Ind.
Greg, Cor. T. II. p 1048- b. In Epigr, adesp,
fli8. Anal. Bruntk T. III. p. 30.

in his igitur satis mirari nequeo, neminem, ne
Ruhnken. quidem ad Tun, GIoss. p. 16., alte-
rius lectioni^ sensisse praestantiam :

r/? /u,6V T)]y "Zii^vvec kxkw^ KccK^i n^Tettre ^m/i^aVf

quam servavit Gruteri Inscript. thesaurus p.
MCXVIII. g. Ejusdem generis corruptelas bis
terve in Anthologia me reperire memini *).

l) Juvat paulisper gratissirao huic diverticulo immo»
rari, et corruptis aliquot Anthologiae locis sanitatem sutm
restituere. Asdepiadfs Epigr. XV. T. I. p. 214.
^iKt&^irvii Trt ITaS'©*? ^«wsAn^Efdv ^dv argtfV^ywd»
^VKvd ^*' J4'*^*<P<w» pxivi/xivov ^v^f^m,
Quae sint B^v^f^sg il-^^i^o^p^t nemo docuit. Cod. Palat, prae*
bct v-^oXc^avy superscripto v-^^ij^Sv, unde conjeci:

^VKvec of vi^o^Q^m <putyoftsvov hvgtotiiv,
Hesyckius T. II. p. 1486. : v-^o^o^ov^ v-^tjXov, fcsyec^ — • jiristO"
nis Epigr. III. 5 Cod. Vat. sic exhibet:

jrgitf ^ ec^vff-ict /u-oys^ecv iKXfciv xi?u' y^ocvi Ve yrecX^ttij
•?«■ veivi vTT^/^i^v^toi ^&'^ov 'f^v vi>ixy»i,
Multis variisqne hic locas vexatus cst conjecturis. Vid.
Jacohs, CoDnnient. VoL II. P. 2. p. fi^o. et in Act. Philol.
Monac. T. 1. Fasc. III. p. 301. et p. 406. Scd neutra viri
doctissimi conjectura admitti potest. Equidem vix dubito
scripsisse poeiam t

19

P. 164. c. Alexidis eclos^ae v. 6. egreo^ie
cmendavit Erfurdt. pro Epicharmo certissima

ut ui ex interpretationc natum ait. — Murcus Jrgent Epiffr
XIII. T. II. p. 269. ^ * ^^

ytc»» rt^ <T*i T« ;r«9"A»i» «^wVt» Trti^ia-ff-oripof,

Corrige vn^io-rori^UK — Fhilodemus Epigr. XXX. T. II
p. 91.

xut B-ff^eiKuv cvXa* ec^^r^^vii ;r£T«Pi«.
Scribendum «/3^e(py?, quodLexiti^ infer. -^ Stratomt 'Episr,
LXXVIII. nuper ctiam a Jacob -a Observ. crit in Antliol.
Gr. p. 46. tractatum, sic e^juiflem corrigendum et inter
loquenteu personas digerendum existimo:

«', niyr ei{Ti7i'j /3'. ^ixx lcf xect iiUta-iv' eitriec t' i^tti'
ec. d^icCi <rot ^^^«^(rowf • i{^xgrt KXt A^veei\,.
Quinque sc. drachmas postuUs^i — lmn,o d-.em et viginti
mihi -praebei et antericra tibi dabo Jam ille , cui pretlum
hoc nimium videbatur, respondet: oi^Kti <roi ;t^t;.-6u , su.ficit
tibi aureus: quippe (^uo ipsa Danae contenta fu^rit. Lepido
/Inxit poeta, aureo Danaen a Jove adfluctam iuisse, ut secura
concumberet. -- Epigr. adesp. XLlv. 5. ,' ^e ■t^^.tt.^c, Ec-r^
fioi TT^arn »,}05 y5r€^9-| <r<t»/«. Varia hic teniant critici, nihil
quod valde placcat. Scribendum conjectura lonee ccrtis.
flima:

£<rT4> /40t crr^earv vjje? v?rt^^t (tmU.
— Epigr. adesp. CCLXXXIIL non soUlcitari debebat optima
Cod. Paiat. scriptura. x^vTt^i prima brevi recurrit E/ngr,
ad^sp. CCXXI. ubi iterum Brurckius impegit. Vid. Erfurdt»
Ad Sophocl. Antig. 1005. et SeidUr. ad Eunp Troad. 536. —
Epigr. adesp CCXCIL scribendum vi.fciur: aT» i fciycf.Xx,n
e«^a /S/»j /3^<9-£< pro c^^ « uU «/,.ca,, q,^od sensit cavet. —
Epigr, adesp. CDLXXXVIII. codex P,a.ainus: r/..; n (x^
quod perperam in ruc? «^« mutatum cst. SciiSe t/»cj 1,0«,
t«;«f rf£ caK5a. Vid. Valckenar. diatr. p. 15 ,. et Hr-r>uann,
in Mui. Antiq. Stud. Voi. 1. p. 174. -- £^,igr. ad^sp.

1

20

conjectura j^eschyli nomen snlistituens. En alind
ejnsdem commiitationis excmplum. SchoL ined.
ad Hermog, apud Bastiuui, ad Gregor. Cor,
T. I. p. 24.1. Ala-yjvKog sv Ylt^crxig fii-f/.\y]Tott, Tcxi
Lio^svioLvog ev TJji Ke^si touiou, sc. vocLs vTT:^vhog.
At frustra hanc in Aeschyli Persis quaesiveris.
Repone: ETr/xap/xof sv TT/^Taff.

P. 163. c. In Diphili verbis sio demum
metri vestigium apparebit: %€(pochoig yyjsrr^g
Tgiig uxTTts^ 'A^reftiViov — ut sint janibicormn
tetr. catal. reliquiae.

P. 169. f. Euhulus:

T^vfiXiX ^e, xxt /ixrxvfXp icx) Kcncxol^t»,
x,oit XdTfdoix^ Ks,) ytrxrolvtXf TfttcivXy ta.^(pitCf

Alterum versum, qui redundantia laborat, Her-
mannus de Metr. p. 155. et Erfurdt. Obs. crit,
p. 4. recte ita constituerunt, ut %cc} ante KoT^oi'
hx delerent. Sed noUem hanc voculam pror*

DXXXVIII. duplici laborat vitio. Neque *«Tg« postremara^
neque M^Ajjro? priniam syllabam corripit. (Hoc c[uidera
Brunckio etiam ad Aristoph. T. III. p »71. fraudi fuit, ^ui
in Pherecratis fragm. apud Plutarch. ie Mus p. 1142. cor-
rexit: ?r67«$ ivfocri Ttf^cc^^iU i<rii\ MiMa-ti^ rt^ riy^^Vflt?. Deest
vulgo i(rri\ et recte quidcm, modo articulum ante Ttfiia^fo^
praeiigas ). Neutram mendam Jacobsii tollit conjectura.
Vix dubito , poetam scripsisse:

ndrgcc MlXtirof rixt rct Movrxttrt 9r»9'f«««»

Tf/UoB-tOVf XtB-Xi^eCi ^t^tOV 1)V10^09.

Sed liaec li«ctenu8. Jara nunc enim vereor, ne quis Cortit"
nae illud xijihi objiciat: tvT ;tif'g' cTrft^^nv., jui^t $i\a ru .^v^^ditm.
Quare caeiera , quae in Anthologiae po«ca9 obseryata habeo^
in aliud teujpus reserTabo*

21

sns abjeci^^ent. Cum enim yyMridQioy alteram
£} Ilabum constanti usu corripiat, apparet scri-
bLndam fuisse :

Xczcc^iac etc.

In Anax^'ppi fragmento, quod praecedit apud
Athen. p i* 9. b.

valde dubito an recte correxerit Jabobs, addit.
p. III. Tu^cxv^cTiV, ScicxKot^ quod, si recle obi^er-
vavi, secundam syllabam semper et ubique pio-
ducit. Jristoph. Ve?p. 957. Jc/SuJtot, Tu^o)cv>f-
(TTiv, fV%5t^fl6v, ;:,U'^av. /Jez/i Pluto 711. et
Pace 295. Accedit Eustathii auctoritas ad Hom,
p. 11 03. 48« '^^ ^^ y.tj^vKi avjTehhci vvv tyjv Tra^a-
^/y5V70t>v' f/ xoti dXhoix^^ ^^ TicXKoTg fytTsivsrcn
«TTrxcJr cJto) Ji? (pacriv fXTSivsi Tifv /i^fVjiv xa) ^o/-
JuKCf, ^^Tt/^yof. A^iiTToCpxvr,^ S' gv E/g^fvr (v. 7880
ava-TfKKsi to c^Tvyog hx to yLSTgov, De loiivKog
rccte scripsit Arcliiepiscopus, non item de c^tu-
70^, quod nusquam media brevi me Jegere
memini.

P. 170. c. Alexidis vs. 1. pro vulgato:

W o^i^^dvov n^ooTKTTOv vTTOTiBgig slg KoitoiloL veciL'
Vixjjv — Jacobsio scribendum videbatur Tr^wTif^
TjTtoTkdelg — Non assentior. Imperativiim requiri
recte viderunt intpp. Scribendum leni aut nulla
potius mutatione: vitoTi^9L'g Koivdla,, Sic supra
Aristophani restituimus %u)^€tV tjJv vavv pro
X(J}^si sJg TYiv vaDv,

22

V, 171. a. Menandri versus ne minima
quiclem indiget correctione. Est senarius ultimo
ptde truncaLus:

Caeterum vide an hoc Menandri fragm. recte
cum alio coniunxerim, quod servavit Photius
Lex. p. 587- ^tu^^/f, oLv^sicot^iTTog, otva-Tfj^og,
MA(5tvJ^o?* syoo y dy^olixog^ s^yoiTrfg^ czvB^o^,
iTiXoog y (PfiloiKoyoi' ubi si pro novissima voce
e Cod. Dresd. (p?i^co\og reposueris, haec aptis-
sime ita continuari posse videntur:

P. 175. c. in Sopatri loco nihil cmn
Vnlcken, ad Calliui, Eleg. p. 13. novandum
videtur, siquidem 1ii(x)Viov trisyllabum esse
potest. Sic 'OKvfJL-Kiov apud Eurip Herc. Fur.
1295. et Lucian/ in Trag. 94. Hinc fortasse
defendas Aristoph, Equ. 5 4 2. qui locus si mu-
tatione eget, alia tamen quam Brunckiana cir-
cumspicienda est. Fort ^v;o6VTa scribendum,
In j4eschyli Suppl. 554.. Au5/a bisyllabum esse
monuit Seidler. de V. D. T. I- p. 4.6. ^) add.
Hernian de Usu Antistroph. p. XII.

S) Consulo oirisi Nonnum Dionys XIII. r. 479»

^ui sciara , hunc poetam, ut aliis in rebus ad rersuum
rationem spectantibus, sic etiani in singularum vocum pro-
flodia plurima novasse. Sic ille eontra caeterorum poett-

P. 221. a» In secundo Parjtienonis versu,
ut hiatus toUatur, corrigendum:

VKV^KTf) (pmi7, ictfi/^f KoTmc y<yya»Vx6»y.

Vulgo oJJf . Kccl participio junctum est quamvis,
Vid Valcken. ad Eurip. Phoen^ 277. Fugit
hic usus Jacobs. in Eurip, Bacch. 4.79. rri.-jT
ovv icoL^o^xirsvTOLf; svy novisv K^ycav ^ ubi nihil
novandum. Caeterum qui h. 1. ab Athenaeo
PaiTneno vocatur, $ub Parrnenionis nomine,
librariorum opinor errore, laudatur a SchoU
Nicandri Ther. 8<>7' p. 58' a. Alia ejusdem
poetae Byzantini fragmenta, cujus intermortua
fere est memoria (nec Fabric. Bibl. Gr. Vol. II.
p. 133. et Harl. satis accurate de eo egit), vid.
apud Athenae. III. p. 75, f. V. p. 203. Schoh
Pindari Pyth. IV. 97, Stephan. Byz, p. 34.,
45- 307» 31- ed. Basil. Athenaei loca repetiit
maximam partem Eustath. p. 1506, 6. et p.
1^35» 7. Diversus est a '^K(joa'<Toy^!X<pM Par^
vienone f cupis mentionem cum alii fecerunt,
tum ipse Athen. XI. p. 500. b.

P. 224.. a. Non uno nomine laborant Ti«
moclis versus.

♦ rawj xetrecx-iXrtCi rec( ti Ao^XflCS fi^itiif,

Tum usum XIII. 447* •'^*'*"'^*' » media, et ibid. v. 183.
X/nrtrrof prima longa usurpare non dubitavit. Idem XVII.
59. xn AiTo« primam corripuit , quod cum Herinanno Add.
ad Orph p. XII in corruptelae ^uspicioncm vocare nplira.
Nihil igitur obstat, quonunus illura eandem sibi licentiam
in voce Avliof sumsidse credanms.

i4

Primum pro oiroTaCf Atticomm consuetndine
postuLinte, scribendum o TvoTog, Vid. Dawesii
IVliscell. crit p 300. et Porsoni Cens. Aristoph»
Br. p. 574.. ed. Scha^f. Fraudi haec res fuit
Heiridorjio ad Vlaton, Soph, p. 435. Hinc etiam
iii Antiphanis loco ap. ^lthen. p. 4.59. a. itoTo'»
repone pro olov, D^ inde vellem editores do-
cuissent, quo niodo alteri versui sua constaret
ratio. Noli dubitare scripsisse poetam;

in quibus perelegans est verborum 0 itolog repe-
titio. Vid. r^alckenar. ad Eurip. Phoen. 549.
p. 8i- b. et Brunck. ad ^ristoph. Thesmoph.
650. ubi veram Condci lectionem, quae Porso-'
num quoque in Censura Arist. Br. p. 5 «3.
Schaef. teiVllerat, nunc Ravennatis ope resti»
tuere licf bit, Add. Ecclesiaz. 761. Equit. 31.
et ui^rchjppuni apud Scholiast. ad Vesp. 416,
cujus lociun sic sciibendum judicot

flt. «iu.«i. /3'. T< ojtVoT* 'tVT<; (AtSv fooixl T« vti
d. itjiKi\ KXTtt f^h ovv V^««v«, xe6;:rf/5^v^e rti^

Eosdf m hos versus tractavit Jacohs, Add. ad,
j4then. p. 345. in cujus ratione ilJud inaxime
displicet, quod sanissima vo ba 'hcctcI fJLsv ovv g<pa>'
7? sollicitavit. Vid. Schaefer. ad Lons^i Pastor.
p. 4«7'~- Praeterta ilhid monendum, in Timoclis
versu voc. B^ioc^iCjDg in tres syllabas coalescere.

P. s4i. c. yilexidis ecloga haud scio an
sic constitui dcbeat:

s5

Xiyin BAi^«7o5 /8«wAfT* i/y<«<* [/3. »»vii y V^C*" *
?rA««Ti7 y«g «' BAf5r«7o5. —

Nihil hic mutavi, nisi quod /SovXer slveti pro
moLi /SovXsTXi reposui. Recte autem dicitur
vovv 7' f%wv, etiam sine Tccct. Vid. Wyttenbach,
Epist. crit. p. 26. sq. et Hemdorf, ad Platon.
ChaiTn. p. 64. Aliter haec Jacobsius tractavit.

P, 245. d. Non scribere potuit Machonz

fciXXu^ 'xot' «iKctcftUi T»jy oiicia,v^ <piXcv —

Repone riv chi»v, et nihil est, quod non opti-
me habeat,

P. 263. b. Initium fragmenti Teleclldei
tanquam Aristcphaids versum e Nubib. 960.
laudat Sextus Einpir, p. 55 g. Fabr, Sed hic i
frequens est litteratissimi philosophi error. Sic \
ille p. 252. Hesiodo versum tribuit, qu.i est (
Homeri in Odyss. XVII. 439 quod ftigit Fabri^
cium, Cfr. Forson. ad Eurip. Phoen. 567. —
Ejusdem poetae v. 21. ita editur: Xfxav/Vz oial
c;S' clvoiTTKia-ra, Tra^jjv ^^vcrnAxriog xocrccTta^rcc^
Perquam incerta est ejusmodi locorimi emen-
datio. Vide tamen an scripserit Comicus:

?HKXi*7g <rKt>ii^si x.ai •^xirrx ^co^^v n^va-fitccrieig xxroi-7rx<rrx,

Cfr. Fherecrat, p. 269. a, Aexavxig sine tv
neminem olTendet.

P. 299. f. Antiphanes srripsit, opinor^

ouTw' arh ccyiov %ccvreKSg ro Bv^iov. Viilgo ovrct)^
ffS"' a^iov, — Quod Jacobs. conjecit ovruig <T<pi¥

d6

oi^iov — cliiV>ito an in Attico poeta eoqiie Co-
mico admitti possit. Vid. Matthiae Grammat.
Gr. §. i/i7. p.' 1V5. — Mox in Anaxandridis
V. »o. legendum opinor: Tovg U^iag fiev svS-d^'
oKoxKi^^ovg vofxog Elvxt , nisi forte h^FOtg recte ih
ultima syliaba produci potest, pariter atque
ie^sx in singulari.

P 302. e. Aristo-phanis ecloga cum Por^
sono Praef. ad Hecub. XLVI. ita erat exhi-
benda :

««"•yctcrrf/av. —

Quod proxime sequitur Theopompi fragm. sic

digerendum :

vTftyuirrf^itiy m AxfAuri^. —

Aristophanei loci numeros restitue etiam iTier-
mrppo ap. Suid. T. I. p. 211. Cratino ibid.
T. III, p 20. ubi metri ratio postulat, ut 0
S' iixd^i^s scribatur pro 0 Je cm^/^Ff, et Ana'
xilae ap. Polluc, II. 3. ubi scrib. Yifiu Is 7«
%Tgv/^o//tfV — aut viA.slq Se 7' sK7svi^of/,sv, —
Neque alios numeros video in Canthari loco
ap, Athen. p. ii. c. ut suspiceris ante yoi^ vo-
cem bisyllabam excidisse, quae altenmi ver-
sum ordiretur. Nisi forte deleta praepositione
iv (vid. f^alcken, ad. Eurip* Hipp. p. 226. a.
et Brunck. ad Aristoph. Equ. 781. Eupolis
apud Photium p. 2 41. scripsisse videtur: og
Tjfv Magflc^&wvt KOt,TsKi(p' vfi^tv ova-ia^v) ad senarios

37

jamLicos revocarc xnalis, quod Jacohsio placu-
isse video.

P 303. f. In Antiphanis loco: 0 fiev dy^S
T^6(p^fjievog Qypov 3'ctXciTTiov [sic recte cl. editor.
JMalim tamen, ut causa corruptelae appareat^
^y.KciTTiov o-^ov'] ovTog ovisv sg&isif nihil cum
Jacobsio novandum, qui quum 0 et ovTog in
eodem orationis membro consistere posse negat,
non meminerat similium locorum, quos qua-
vis fere pagina legerat. Vid. ut alios omittam
T. Jlemsterh, ad Luc. T. I. p. 297. et Schaefer.
Melet. crit. p. 84. — Quartum Antiphanis ver-
siun recte legi puto in edit. Schweigh,; quam-
vis repugnante Jacobsio. Vs. 8. delendum 7^^,
ut recte monuit Jacobsius, Ibid. notandum
dy^ioog pro oly^otKOog , damnatum illud ab AmmO'
nioy et in Atticis scriptoribus longe rarissimum.
Cfr. Schaefer ad Theocr. p. 240. — Sequen-
tem versum sic corrigendum puto: tcJ S' ^7%e-
}^iix y^oi'^ofjiot,i KiT^oTa^iov, Aliam viam Erfurdt.
ingressus est.

P. 525. e. Cratini locum, duabus admis-
sis coiTectionibus, integritati suae restitues:

ovTt T^y7«vo$, ovYt ^tivov ^vi^if /lc(X»vv^ov. "-

Legebatur ig&stv et ov hivov, Versus sunt
Priapei.

P. 34-3- a* Iii Antiphanis v. 2. non dubi-
tari potest, quin scribendum sit: Tovg ocXtsxg*
xa* S>i Aio^giTwv, VYJ A/a. — Deest vulgo parti-

ciila J>f, qnac qttam facile exciclere potuerit,
vel i7ie tacente intelligitiir. Ex eodeni hoc
corriiptelarum fonte emendatio petenda est NicO'
macho ap. Athen. p. 782.:

Ine:eniose Jacpbsius add. ad. Athen. p. 248» con-
)icit^; u) x^v(rc7.\oLV7i!x, %d%cKovg X^"^^^"^^ ifJLcav,
INondum tamen meae me poenitet conjecturae,
qua scribendum putabam:

Ad v^i.'(T(?u§', aureoSf nihil desideratur. %ar§8
autem, solenni .^criptum compendio %^f, ante
%(;Ucro3cA.. facile excidere potuit. Similis oratio-
nis color est in illo Aristoph, Acharn. 87 'z. w
%j?r^? %cKKfKo(poiye BoKari^iov, quo loco utun-
tur Athen. III p. 112» F. et Stephnn. Byzr>rit^
p. 82. 17. — - Nicolius Com, apud Stobae,
Tit. Xlil. p. 324. Schoo).:

xu) ivv fc • Av^eSv r£v TrtXvX^va-m eevx^
c-vvtit^v6* ecvrf xfK^iXfv iUm ^iX»v.

Non licet, dum haec scribo, Grotiano Flori-
legio uli. Mihi vero certiun est, li»} post
Ehcti esse inserendum. — Diphilus apud Stobae,
Tit. XV. p. 3213. Schow.:

e^y«v cvy«y«y«7v ca^iv iv ircXXS %^lv»t
iv Ttfii^u, ^l /xioe, ^Kicpc^ncrxi ^tf^icv,

Dele ante li(x<po^v\70t,i voculam fiici, quae solet
nonnunquam in hac formula reticeri. Vid.
Eifurdt, ad Sophocl, Ajaa 131. et P^alcken, ad

29

Eurip. Phoen. 543. p. fl23 b. — Aristophanes
Thesmoph. 763.

Sic Brun:kius e conjectura dedit pro t/V ovv w^»
'^sKov, At poterat lenius: (p^Sf tiV ovv av 0C7-
^sKov etc. — Clearchus apud Athen, p. fl8« ^^
scripsisse videtui*:

•<v«f Afh/3i»s

Vulgo Mt/i^ajy, fto/ Soxw, constructionis ratione mi
riiice turbata. — Poeta vetus apud Enscath. p.
5x3. p. m /lam. ./S^iS':.^ onK^roTCtxKoLg l:^.hg dvrifiX'
^aiTiv. Insere xa. ante S:'7of; nisi forte malis
d^r.fji''/^^ ut sit dactylicus pentameter. Vide-
tui: Atsdiyli esse fragmentum, cui priora 3^^-
^vV oTTXiTOT7ocKag diserte tribauntur a Plutarcho
Symp. II. 5. p. (iZfO. a. Denique in lonis Tra-
gici loco apud Sext, Etnp. p. '94.. legendum:
aKK' evT "A^rjg ^^^XH'^^ ') ^I^T^scryi o-t^xtoo.

5) Haec vox grarem corruptelam «uscepit in Alcmanis
frag;m. apud Prisfia mu, eo loco, ^uo usus est H-Tinjnnus de
Metr. p. 98« • *£«>^'-«»«p.>is TA^b-tvci »«(J»v kcci vcco\ u-y^iii tvTrv^yu
^■i^a,7rot,ifet.i. CorrigcnduTO: ^to^uov »^x^ etc. Nititur haec
emendatio cum Eiuciani loco in Oloss. YLinpocr. p. 2^2. Fr.
n»%fAf't , vtaTurev' ei; \ec) \>^KU,lt h x /u.()\U9, tum V6ro SrhO'
liitstae Hftmvg. p. 400. auctoritate, ubi haec ALmunii verba
proferunlur : M«V ttyi MaiV* /^r/Htc ricAv/Rf Af$ oni^f ^iAoj
irc«;^u«v 'A^;;j;«/ ?rae^9-f»o<< ttj^.t cf.tt^i. Cum his si ea , qu.Je e
Prisciano aitulimus , conjunxeris, satis liiculeutum habebis
Alcmanis fragmentum , (juocl ego «7<t«;Ay TTit^ifsvij*!», quae

P. 348. e. Quintmn Machonis trersum ita
editum video :

In quo quum metrum vitiatum esse vidisset
Casaubonus, itot^xi scribendum putabat, quod

Viemorat Stephan, By zant. 9uh voce *E^vtUii p. 124. ed, Ba».,
•xordiuzn fuisse, et hoc fere modo conatituendum suspicor ;

MiSo'' oiys Maa-cc Xiyent
Jlo^ivfctXU f<iXti n^Xf*^^

Quod posi yr*>iVfctXU sequebatur, ecetttf ut metro sensuiqua
perniciosum , delevi. 'A«»^«v (pro dsi^ftv) et ei^z^ adscivi e
Prisciano. Praeterea scripsi «y"'*'^? ^«?. casu tertio. Ad eun-
dem Alcmanis locuro pertinere videntur haec, quae, celato
auctoris nomine, profert Etymol. Magn p. 5S9. 46. irvfcu*
Teg«y ct 01 Aa^^iTs Aeyoa»^-* ■ Muc-it yt Mo€<ra ?iiyn»; quae quo-
modo corrigenda sint, nunc apparere puto. Fallitur Kotnius
ad Gre^or. Corinth. T. I. p. 247. Sch. — Sed quando semel
de Lyricis dicere coeperim, age, Jlcaeo quoque consula-
mus, eique fragraentum, in cujus possessioneni nescio quem
historicum involasse video, vindicemus. Artemidorus Oni-
rocr. II. 25. ruvrtii (t?$ ^^ho?) yi*^ tov Ktc^yrov ii^^^iov ci A^fccc'
^«5* Kxl 0 A^x^7og ^ncrf 'A^Ku^ei la-Txv /iacXuy*i<p*yoi. Reif»
fius historicum quendam a Siholiasta Nicandri Ther. p. 49»
Ald. commemoratum intelligendum putat. At vero ipsum
illud frcruv docere poterat, .aA»c«T«? reponendum esse. Me-
trum est choriambicum. £t hoc quidem certum est. Sed
quis tandem est ille historicus A^;^;»7o« apud Scholiastam Ni»
candri? de quo ego ne fando quidem aliqaid me audisse
fateor. Nec J. G Vossius de Histor. Gr. IV. 2. p. 405.
aliunde eum, nisi ex hoc uno loco* nosse videtur. Quare
magnopere vereor, ne Ay,^^^o% scribendum sit. Ejusdem
historici nomen in Harpocrit. p. 150. Gron. restituendum
videtur, ubi meo quidem judicio AlQaei nulla esse potest
commemoratio.

jure displiciiit Jacohsio^ qiii ipse conjectiira
panim probabili reposuit inoL^cf. Tviy Ttvpoiv, Dua-
bus litterulis additis scribendum:

Neque repugnem, si cui fA.Fi^ctyailu}v reponen-
dum videatur, quae forma nonnunqnam in aJte-
ram abiit '♦)» ut in Ephippi fragm apud W,/im.
p, 618. a. ubi fAei^cixiov numerorum leges cor-
rumpit. Praeferam tamen fJLsi^(txi<7Koov , eliam
ob praecedens '^vfiva^ofjiFvovg , quamquam fisi^x^
XIX yvfivct^ofAsvoi sive ol yvfivot^cfjLevoi rm fisi^a-
9ci(av similibus exemplis defendi posse scio.
Vid. ralcken. ad Eurip, Phoen. 1295.

P. 301. a. b. Alexidis versus apud Schweigh.
ita concepti leguntur:

4} Contra ^«g««,^/u.v perversc legitur in Epicratis loco
«pud Jcf^en, p. 59. d. ubi Erfurdnus jure suo .«. ^u.^xi^,
Bcribcndum putavit . qui tamen de alterius formac sinceri.
tatc dubiiarc non debebat. In ejasdem Epicratis loco vs 7
propter nittiiam paroemiacorum viciniam Bfurdtius scriben-
dum conjecit: r>«., , a.|«. U »,..'. ru. y£,. Non imitcr.
Jrmophanes quidem in Thesmoph. 7^,8. Br tribus paroe-
miacis proxime se excipientibus uti non dubitaTit:
4yi "^n Tivecxeev ^trrcSv S"tAT*<,

rcvr) To (S ^cx^n^c-,, —
ft interjectis duobus anapaestis dimetriij
Ktlv^ , T«VT»i * ru^tMi Y,Pn.

Addcrem Sopliocl. Ocdip. Colon. ,74. ,qq. ^lsi ibi e codd.
r., .ntcjT.crT.vV*, in,erenrlun, esset, ut recte statuit L. Doe^
derhn. Act. Phil. Mon. Vd. 1. Tasc I. p 36

3a

xkK tc^ecyrec Aei.itee?iov xtcXova-ty f^yec,

Haec ut ad justam metri formam revocaret^
hoc modo constltuit Jacobsius:

TTfSi; rec yx^ *<cA* ecTrxvrx AxiluXov xxX«v9-t¥ tgy* ecu,

In qua conje^tura praeter metricum nta,^6^etfix,
displicet iliud 'ncog in versus initio positum.
^^'eque del in altero versu additum cuiquam
probabit. Miror neminem vidisse, verba illa
Tot 7«^ xaAot — s^yoc non Alexidis sed ipsius
Athenaei esse; quod verum esse non dubitabit,
qui baec Bustathii ad Hom, p. 1169. 12. per-
penderit, AcciSaAou 7«^, inquit, sxdiKovv s^yov
isoiv To TcocKov • ^io %ou "AKs^ig (pva-iv ' s^pfiTol
Tivsg 'iro^^fitTetv loLildKsot Trwf. Jam ALexidis verba
optime procedunt:

•— xec) yec^ C'v|/«r«i vmf

Omnino autem observare licet, Athenaei edi»
tores parcius ac negligentius , quam par erat^
ad expoliendum Naucratitae Gratnmatici opus
Eustathium adhibuisse; qul licet iionnisi Epi-
tome Athenaei usus esse videatur, eam tamen
multis partibus integriorem habuit, quam qua
nostri Athenaei editores uti potuerimt. - Cae-
terum haud raro vel librariorum incuria, vel
editorum negligentia accidisse videas, ut verba,
quae poetae Hunt, scriptori, qui illis utitur, et

11

33

quae scriptoris sunt, poetae tribuantur. Prio-
ris generis exempla observavi haec: In ejus-
dem Alexid. ecloga apud Athen. p. 120 a. no«
vissimus edilor verba ovg 'nxi TifjLoxKrg — f/vai
peiperam Athenaeo tribuit, quum in prioribus
editt. recte cum Coniici verbis cohaereant In
Eriphi fragm. p. 53. b. post verba wf 7' ^fjLol
ioxsi totas senarius addendus: ovrog Jg (Pyijc
Ta,vTOi T>fv Ar^xv Tey.eTv' Sed hoc quidem nos non
primi odorati sumus. Vid. Porson. ad Eurijj,
Med. p. 4.07. — Alexis ap. Athen, p. 510. a.

vtL^nvi^i exr»K.xt^6K 'oiXXoi xrA.

Hic etiam locus integro senario augendus. Ne-
que enim dubitari potest, quin his praefiu^i
debeant, quae proxime tanquam Athenaei ver-
ba praecedunt:

Rem extra dubium ponunt Eustath. ad Iliad.
p. 1848. 32. et SchoL Luciani T. II. p. 54.0.
Ac ne de metro timeas, Kv^iivrj quamquam ple-
rumque priorem syllabam prodircat, non de-
sunt tamen exempla, in quibus corripiat. Vid.
Hermesian. ap. Athen. p. 559. b. Calliniach.
Anal. Br. T. L p. 4.74. et Dionys. T. II. p.
255» "— Scholinsta Victor. apud. Ileyniurn ad
Hom. Iliad. Vol. VI. p. 645. xa/ 6 Ava-ioLg tov
'JCpiX^aTJ^v itoisi KsyovTO,' T^oivfjLocTCi ex^y °^X ^^^'
ouiv gV' ffxe ^x^(/.EV(jdv , dKK OLVTog stvimv • * * *
dv^^o^prjg * * ♦ Kdl er oKiyx (tbrt. Ttccl fJLeT

[3] -

54

oKi^x') T^dvfJixrx iyinffBev exooVf rJff SeiXixg (ryt,*
IJLe7xy oiocl oii%/ Tov 3-^oia-ovg, Haec omnia Hey-
nius ad Lysiae orat. de Iphicr. prodit. refert
Vereor ut recte; Nam postrema quidem adeo
manifesta prae se ferunt metri vestigia, ut,
quin e poeta deprompta sint, dubitari nequeat.
Scribe :

— Schol, Platon, p. gi. Ruhnk. cog ^ajiov ♦jrav-
rog ehai, ro Koyco Sie^ievoctf TTflt^^aAgTTOv Jg to
8^70) eitixei^eTv, K<x/ yd^ Keyercn tc yvoo&i a-ku'
Tov ev Koyoig ov^ev fJieyXf gg^yw Ss jMOVos' tout'
f7r/c7TaT«t '&€oV. In his recte mihi duos sena-
rios detexisse videor. — Repone :

£gy« ^c TflwT» ^o^of $7ri(rTaren Bsii.

Perquam similem Jonis Tragici sententiam
servavit Plutarchus Consol. ad ApoUon. p.
116. D. —

^' 337. c. Quintum Machon, eclogae sic
exhibe :

iteifv y fxi7 ^vovrec rcv yf«x»^0v«

Vulgo «ttI &vovTCi. Eadem est Fiorilli conjec-
tura, quam Schweigh. sprevisse miror. Ibid.
V. 9. non placet Jacobsii ratio. Inserta post
%ctTa,y(/)yiov particula av, meo quidem judicio
nihil praeterea erit novandum.

P. 368. d. Initiiun fxagmenti Theopompi
ita editur:

35

• fcU

A 7»^ et similibus particulis non ordiri posse
senarium, res est hodie longe notissima. Ne-
que fugit hoc praestantissimum Jacohsiumy cui,
deleta voce o(.q7og^ quam ex interpretatione ir-
repsisse suspicatur, scribendum videtur:

Immo reponendiun: o fxiv ciqrog jIJu* -— deleta
particula ^ag, quam ex sequ. uqrog ortam esse.
apparet.

P. 370. b. In Hipponactis loco: v &ve(TKS
Hdvico^f] GoL^yriKiOKTiv g^^fTov ^^0 (px^fJLoiyiov ^
postrema Schweigh. docte interpretatur : prius-
quam patriae se devoveret, Jacobsius vero
locum corniptum esse pronunciat, quia (poi^[jLOC'
Ttov media brevi dicatur. Et sane hoc ita esse,
sciunt omnes. Photius tamen in Lex. p. 467.
0/ Iwvgf, inquit, sxTsivovTsg Keyov<7i Cpoi^fjiotiiov '

OVTOl yoi^ SiOC TYJV ToSv ^«g/Sa^WV "JTOi^OtKrj^TlV fAu-
tJI,Y\VOLVTO Trg hxXsKTOV TO TTOfTgiOV, T» ftFT^a,

rovg %^cv<?y$". J^AcjT Tcoti 'litTtcvvoi^. . Non dubito,
quin ad hunc ipsum Hipponactis locum re-
spexerit FhotiuSy de cujus observatione quid
statuendum sit, aliis perpendendum relinquo,
Mihi quidem parum commoda videtur.

P. 374. e. In Epicharrni loco: AeK(pot'/,x
Te Tcuv ^eiT6vot)v.To7g 'EAsva-ivoig (pvXUfTcrm SocifjLO-'
vioog olnrookea-cCy leniter corrigendum: 'EKeva-ivtoig^
ut rerte exhibet Etjmol. M, p. 255. in. qui pro

36

Twv ysirovoiV insigni varietate praebet t»iv •yf/- '
rovoc. Iclem pro (pvKua-a-oov liahet (pvKxj-a-e.

P. 532. e. In Sbratone: fJLijKci &vcnd^€ig
a^Xj fA>d rov A/' iyia fjisv ovv — articulus ante
Aici editoris con]*ecturae debetur. At nihil mu-
tandimi, nisi accentus: ixriKcc Bvcnoi^stg u^ol'
ixa A:', iyta fiev ovv — -. Ibid, v. 26. post kolI (JLoiKci,
quod frequens est in responsionibus -*- vid.
Alexis. ap. Atlien, p. 357. c. Machon, p. 2^.4..
a. Aristo-phan, Nub. 1330. — interpimgendum,
et squ. versu scribendum: s^viv 0 j^ovKsi y\ w
lJioiy?i^\ oivroo Ksyeiv ^ h, e. quidvis illi dicendi
potestas erat. Vid. Schaef, ad. Dion. p. 453.
Mox V. 34. scrib. toOto S' Itt* t/; et vs, 45.
repone ^nKviv lyJrsvov,

-P. 388. f. Pherecratesi e^ei7iv cL%m Sgv^.
7rg§J;)J0f T^aVov. Cur tandem ajcwv? Suspicor:

Of et a ubique confunduntur. In corruptissimo
Archelai loco apud Stobae, Ecl. Phys. T. I. p.^'
8. ed. JJesr. legendum puto: «^%«, 9C«? ocyefjLMVy
%oi>} Tcocvoov ova-oc, pro KOivoovavcroc, quo nihil inep-
tius. Recte autem Kxvm^ quod frequentissime
ita dicitur. Vid. Huschke Anal. crit. p. 280. .
Add. Longin, in Fragm. VIII. 11. p. 206. ed.
W. et Plutarch, Praec. Polit. p. 302. E. La-
cuna, quae mox sequitur in Archelai loco,
fort. per rv^xdvei explenda.

P, 396. a. Eubuli versum sine haesitatione
ita refinge:

37

pro TiTceKi^x. Idem mendum e Polluce sustu-
lit JR. Bentlej, Epist. ad. Heinst. p. 63. cfr.
Heindorf. ad. Plab. T. IX. p. 157.

P. 4.14.. d. In Achaei v. 2. pro i]fiy\g a-CpPi'
yalvrsg scribendum erat yf/3>j, ut vecte citant
Valcken, ad JEuripid. Hipp. p. 179. a. et Ruhnk,
ad Tim, p. 24.5. Mox v. 4.. vellem cxitici con-
structionis rationem expediissent. Scribenduiu
iKoilca pro eKociov.

P. 417. c. Si quid mutandum in Euhuli
loco, malim utique:

W«in7» ftii Kfcfcff, xxt (peiytlf fity' ecvV^ixc) —

pro fJLsv M^iy,o}f quod in fJLciK' «vSgfx<?/ mutabat
Jacohsius, Sic iis^^ot. TrKovcriog et similia passim
reperias. Vide Schdfer. ad Longi Pastor. p.
4.G5. Tetigit etiam Bentl, ad Callim, Fragm.
T. I. p. 485.

P. 426. c. Multa molitur editor, ut Ana'
xilae fragm. restituat. Sed vera illum lectio
fugit. Repone:

xxi Ttt TTdXv yio-yiiJtc-ii' cv yu^ eev vrf
fyriw cci Tg/$ v^ecrcfy civcv ^'«» fcoycy.

Nihil hic novavi, nisi quod v. 2. av post ^TTi-
vov adjeci. Vid. Hermann. ad J^iger. p. 781.
sqq. In primo autem versu nihil mutandum
^rat; h^iov enim, ut omnes illae comparativo-
rum formae, mediam producit. Correptae certe
rarissima prostant exempla. Non tamen om-
nino desunt, ut Forsonus putabat ad jEm-

S8

rip, Orest. '499, Aeschylus apud Athen. p.
375. e.

y.aA.Xtcv dixit Aristoph. Equ. 1264. et ocax/wv,
de quo etiam Valcken, ad Phoen. 737. dubita-
bat, Euripides in fragm. p. 457. Lips. Denique
g;^^ic?v Epicrates apud Athen. p. 262. d.

Hinc satis opinor se tuebitur Euripid, Suppl.
1150. Herm.

P. 450. d. Ingeniose Grotetendius in al-
tero Alcaei versu scribendum conjecit:

Nescio tamen an ctlfjioi simpliciter de vino dici
queat. Androcydem vinum terrae sanguinem
dixisse non ignoro. Vid. Ruhnk, ad Mureti Var.
Lect. X. Q, p. 275. ed. Wolf, Sed hoc in lo-
co nullum illius conjecturae praesidium para-
tum est. Vulgata lectio est a/ Tot voiKiha^ Nec-
dum poenitet me pristinae meae conjecturae,
qua vdfjLotrct^ itoiKiKu mihi scribendum videbatur.
P. 430. d. Corruptissimi Fherecratis fragtn.
versum piimum: oiTfcdsg w yK-uytYi iJSagyfv sve-
X%iv a-oif non dubito ita refingere;

«tAA* «Vd&-«5, 6> yXvKil' , v^flcgjjv mxsi ret,

in quibus dKK Schweigh, debetur; qui postre-
mum ejusdem eclogae versum justo audacius
ita exhibuit;

*ii' *^ f(>6^eCKttt\ /ietT^ec^0H X"*" *"'*i' <''* ^**'

Vulgo olvoxosTv Q-B lil legitur, quo servato

S9

quantillae operae *) erat genuinam poetae scrip->
turam restituere:

5) Eadem opera corrigendus Platonis Comici locus apud
Suid, T. III. p. 575. iciKttfriv i^/tcTi •< yo'^«< Tcviotg to7« Ai9no7f
(eg«;^y(OK, «6 To7« roix,»irtv n ^olXxy^ v^»ivtt. Fragm. hoc lon-
ge elegantissimum e nobili«tsima Vlatonis fabula HellaJis
nomine insignita pctitum est. Omisso fabulae indicio pro-
•tat etiam apud Eustath. BnMIomer. p. 567. 55. Roin, qui, ia
caeteris niliil a Suidae lectionibus discedens, rovron post
itofAot omisit. Ad eundem locum respexit ftymol. M. p 736.
50 >ey«T«< Tt xet) SijAyxiJj, V J^otXuy^, nAetVav 'E>A«^<. Ad
senarios eum, sed infelici «uccessu, revocare conatus est Joh,
Fabricius ad Sext. Emp. p. &g6. Kusterus vero ad Suidam, de
metrOf inquit, (^uod prorsus turbatum est, restituendo desptrOm^
Ego vero non dubito, liacc ita a poeta scripta fuisse :

ii^a<rit vifcii ol lofcot rovrotrt rotri Mfrrol^

u^»Xuoti cc rolrt To/;^o<f ») ^«A<»y| vcpmivii.
Versu» sunt jambici tetrametri catal. Pro toiKxrty atticam '
formam reposui, quam illustratam dederunt Ruhnk. ad Ti"
mae. p. 98. et Pierson, ad IVIoer. Att. p. 147. et ex ipso Pla^^
tone Comico exsignavit Eustath. ad Hom. p. 1161. 40. ilom.—
£jusdem fabulae fragm servarit Polluoc X. 167. ^trfcti /u,iv rot
ri^n^to^f ov /nijuynrcct n?\.Ur0r h 'E?iXce,^t Xet/ieoi ovy Toy rivXxKcc
rof rov TT^o^iiov Kaiicttrx ^iiroi ocvrov. Jungermanni liaec resti-
tuendi conatu nihil unquam vidi infeiicius. Tu eosdexn
numeros restitue :

Xx/Btiv ovf
To» rrvXxKcc to» tou ^^o^iiov Kcljntr» ^nrov xvroi.
Ubi obiter adverte xx^ttrec participio Xxficav subjectum»
Vid Dawes. Misc. cr. p. 279 Heindorf. ad Platon T. II. p.
57. et T. IV. p. 3ro. Hinc in SophocUs loco apud Brunck,
in Fragm p. 658. et apud Valcken, Diatr. p. 194, B. Icgcn-
dum puto :

ri rov^t ^ec^fxx fctl^oi xv >icc/2oii flrore

Tot? yiif iTf^xvrxvrXf kx^' vtto rriyy\

•JTVKviif ecKovrxt •\]/fJtoe^o$ iv^^ovrvi 0^fy/.
— Obiter moneo Platonis Comici nomen restituendum vi-
deri Etymologo M p. 595 40 (iovXtvrne,, fiovXivri^ • rcJy^i /3oi/-
MvTif 5ro')»«y fi axir^ixis. Haec quo jure ad Aeschyli Xan-

40

Oblata hac opportiinitaie, de aliis quibusdam
eJKsdem Pherecratis fragmentis breviter vi-
dearnus; Jthenaeus p. 237. a. Og^gx^«T>i? gv
tAv^fxmof^^vB^ujTiOig slTtooV ocKKov (pct)v^\ oJjc ^%ffv
1%3-rv (pacr) To 'Tra^aTTav gViCpg^gr v^' tcJ ^fo;',
CU3C t-cTTiv oJSg ^rf jf /So«|. Haec non dubito
quin, paucis immutatis, ita ad jamb. trim. re-
vocanda sint:

A. dXXcc (pmviv cvk f^etv
i^^yv yg ^ata-t tc ^(jt^oi-reci. B. >»} ta) ^tu,
CVK (Trt¥ ccXXc^ ^Xr^v', cvtiU ti /2o'«|.

— • Apud Suidam T. III. p. 661. et SchoL ArU

stoph. Av. 859,:

A. <ps(i* i^M' Ki^ct^ai^cf rU KXKta-rci iyivirci

B. 6 Uiifrtov , M^Aitf. A. ^tT<6 ^c MtAijT* Tij ;
ix,' ur^ijtc' iya^x' Xx7^i( itrri. —

Ita scribendus hic locus, queni infeliciter trac-
tavit /0. Toupius Emend. in Suid, p. 562.
Lips, — Ejusdem Comici fragm. apud Suid,
T. III. p. 601. ita editur, ut miUa metri spe-

tria» relata sint, non apparet. Quanto probabilius est, post
srova;y Platonis nomen excidisse , cujus Sayr^<ot< passini lau-
dantur a veteribus. V^ocabulo /ScvMvrU auge lexica Deni-
que Phrynichi locum videamus e l^raepar. Sophist. apud
Ruhnk ad Titn. Lexic Plat p. 20. Aia-^v>icg , cvKtr" olKrxiya,
(Ph<t] /Sot^yTovA/f , cic V ovKir' «gS-ovi» ^vvu/Lcxt k/icxvTcv. TlXacrai
iv rS ^xiomty w<: xttc fri^KTfrofcivcv, In Philosophi Phaedone
quum frustra verbum ecKrecivua-eti quaeratur, vix dubitari
potest, quin h r£ <t>etmt reponendum sit, quae fabula etiam
aliis in locis cum Phaedone a librariis commutata est. Vin.
ff yttenbach ad Platon, Fhaed. p. 2.6^. cll, Porsoiio ad Euripid.
Med. p. 409. b.

4i

cies appareat. Constat autem, si quid video,
glyconeis polischematistis, quos ita scriben-
dos judico:

— u — u ToT? ^e x^iTx7i
*r*7s vvvi K^ivovcri Aiy&;
fiil' TTic^Kilv y ^>j^* eioiKett
xg/yi<y »j , v>) Toy ^iXtoVy
fcv^ov tii vf4,£i tTe^ov.
<D<A«>cg«T»j? A£|«< TroXv r«v —
rov Ktcxtsyo^iFrt^cv. —

Novissimi vocabuli loco Tcccici^yo^itccors^ov edti"
tur. Ad veram lectionem ducebat Photius p.
472. qui xaxj^7ogiG*TOTggov habet, quod quum
probari vix possit in 'actKYiyo^ia-rs^ov mutavi.
Confirmat Pollux II. 27. TcwKVjyo^ia-Ts^og Tra^d
(^e^eTc^cirei, Similes comparativorum formae
sunt o'4^o(pocyi(7rs^ogy "itroDXto-Ts^ogy aliae, de qui-
bus Matthiae Grammat. Gr. §. log, 4.. el].
Eustath. ad Hom. p. 8^>7- ^o- ^ozn. — Caete-
rum Pherecratis nomen nonnunquam ciim Phe*
recydide commutatum est. Vid. Valcken. ad
Schol. Eurip. Phoen. 666, Aliud exemplum
hoc habe. Erotianus Gloss. Hippocr. p. 93.
Fr. «^SaAov, ^'-Jti-ov yj fioKvcfJLov tlolI ycc^ to fxo^
hvvcci ^ qvTvoivoci, d^ctKi^a-oci Asyerociy kxI d^ScC'
Kog dv9-^(t)7iog 6 fjLfj Tcocdcc^oog ^ojv. MsfJLvy\roci rrig
Ks^soog (^s^szv^fig iv SocKcccra-Y} Tcoct OiKi^fjcoov sv
HocvYjyv^si. Hinc Franzius satis ridicule in In-
dicem retuht: Pherecydes scripsit de inari.
Verumenimvero scribendum: (J^s^eK^ocrrjg sv 0«-

Koi(T(Tvi ^) de qua Pherecratis fabula vid. Jo.
Toup ad. Suid. T. I. p. 55. Lips et Fabri' >
ciurn Bibl. Gr, T. II. p. 4.74. Harl, Quin
recte conjeceriin nemo facile dubitabit, qui
sciat, Eustath. ad Homer. p. 70-^. 56. diserte
e Fherecrate afferre: tov /S^wra xa/ ttjv <?fgS«-
A./av aTjr' gjiAoS <ntoyyi<70Vy quae sic scribe:

quod ipse confirmat Eustath. p. 1761. 29. ce-
lato auctoris nomine proferens: ii^v uev oi^av dii
sfjL^v (TiroyyKTov. Philemonis locus, ad quem respe-
xit Erotianus, estapud Etymol. iWT. p. 456, 41.:

AiyvTTTtoi B-^ljtcccTtcf n^dXaa-i ftcv.

Haec, ut sexcenta alia, frustra apud Clericum,
qiiaeras.

P. 554. d, In Agathonis fragmento homo
litterarum imperitus figuram litterae T de-
scripturus v, 5. haec dicit:

«<p' fV65 rt xufovcg •ntrta t^vyafcha ovo,

Kihil ad h. 1. intpp. monuerunt, qui ne sen-
sisse quidem videntur, hunc versum toto pede
abundare. Delendum esse f\(TGf,v nemo diibitabit,
qui secundum ejusdem fragm.versumcontulerit:

c^ct rt KUfifts i^vyufcifot ovp.

6) Simili titulo, quam^uaxn argumento longe diverso,
fabulam scripsit Epicharmut: y£ kuI ^oiXx<r<roCt quod quum
ignoraret novissimus Sapph. fragm. editor, incredibili plane
errore lapsus est ad Fragm. CII. p, 152 ubi ipsam fabulac
inscriptionem ad trochaicos, si diis placet^ numeros reyo*
yare conatus eit*

43

Hujusmodi similium locorum comparationes
plurimum saepe ad veram scriptori lectionem
restituendam valere, exquisitis exemplis docuit
Porsonus in Censura Arist. Br. p, 573, Schaef,
Addo aliud exemplum ex Aristo-ph, Pac. 916.
(Pfia-eig ri Swt*, iTtsiiocv ixTsivig oivov vsov ^gTra-
a-Ttjv, Varia hic tentat Brunck. in Addend. p,
5216. sed nullo magnopere cum fructu. De-
lendum esse (pt^a-sig, non modo strophicus ver-
sus 859. docet: t/ itJT g7rg/J«v vvfjL^piov fio^xTs
"Kufxirgov ovT^, sed etiam Athenaeus p» 435.3.
qui hunc locum adducens importunum illud
(Pfjcreig omisit.

P. 473. e. Eubuli versum, et metro, et sensu
jubente, ita concipio:

Ah*am viam ingressum esse video Jocobs, Ad-
dit. p. 256. Legebatur 'nclKcci Syj Tcsvci cJf,

P. 494. d. In Antiphanis ecloga non pot-
est dubitari, quin legi debeat: Tfjg a-vfjLfjiST^txg
Ttal Tvig d(psKsicig ovvsxx. Neque aliter haec
exhibentur p. 446. c. Articuliun ante clCpsKsiocg,
sive, ut vulgo hic legitur, oia(pocKs/ccg, non sine
gi*avi metri detrimento damnant Jacobs. p. 274.
et Schweigh., quorum ille scripsit Tyjg (JVfJLfJLS"
T^ixg Tcd^psKsixg ovvsxx, quod nollem factum.

P. 496. e. In Astydarnantis v. 4. nihil
neque cum Schweigh, neque cum Jocohsio no-
vandum, nisi quod li ante JcJjfxa inserendum
videtur. AJoj vero Attico obtrudi non debebat.

44

Vid. Porson, ad Eurip. Orest. 1550. et f^aU
chen ad Phoen. 585. Iii illis: 7^uv/^, to SeTc^ov
*jTr,yxa-o^, ellipsis est verbonim tc? jLtsv, quam ra^
tionem praeclare illustravit Forson, ad Orest. 891.

^f 503« 3« Hoc Athenaei loco, in quo £1/-
-phorionis falnila ATroS^ J^ucra citatur, usus est
Fabricius, Bibl. Gr. T. II. p. 304. ed. Harl,,
ubi duas Euphorionis Chalcidensis fabulas a
veteribiis laudari contendit, alteram 'AttoAAoJw-
^og inscriptam, ATtolilova-a. alteram. At vereor
equidem ne nunquam Euphorio Chalcidensis
ad fabulas scribendas animum adjecerit; certe
ex iis, quae nunc supersunt, reliquiis id colligi
posse nego. Nam Apollodorwn quidem quid-
vis potius quam Comoediam fuisse, e frag-
mentis, quamquam paucis illis, abunde patet.
Tid, Suidas T. II. p. 674. — quae eadem le-
guntur apud Tlnrpocrat. p. 129. et Photium
Lex, p. 237, — et Parthen, Erot. XXVIII.
p. 64. Heyhe, Quod vero apud Athenaeum
1. 1. legitur: Eii^Po^/wv h *A^oJiSouV>j, id librd-.
riis deberi suspicor, ac legendum puto: Ef-
(p^wv gv 'A'r(oh^o'j(7v\j cujus laudatissimi fragm.
passim ab ipso Athenaeo laudantur, ut p. 100.
d. et 307. e. Ejusdem Comici nomen p. 343.
b. verissime e Suida restituit eruditissimus
Schweighaeuserus pro vulgato Eu(p56V»j?, quem
tamen quum universae antiquitati incognitum
dicit, non omnino g^ssentiar. Vide enim, ne
Euphanis Comici mentionem fecerit Stephan.

45

Byzant, p. 227. 35. ed. Bas. T[ciqvv\g, Xld^)ntido^^

To c^og Tfig ATTi3C>?f (vid. Ruhnk. ad Tim. p.
203.). Tovro ^e u^asviKoog \eysTou (non ubique).
'E^<^xvY\q (num Ev(pdvfjgl) ev ITugauvw* eg xo^«-
ocoigl Yj^co, Cps^ctiv hv^o tov nd^vy}&' oKov, Co^
micum hic laudari, cum per se probabile est,
tum vero ex eo elucet, quod eodem titulo ^)
Alexin quoque fabulam docuisse constat ex
Atlien. p. 258. c. Verba ipsa ita digerenda
videntur :

Neque repugnem tamen, si quis Euphorionis
nomeh in Athenaeo servare velit, modo hunc
diversissimum esse concedat a Chalcidensi illo,
cujus venustissimi , sed ejusdem obscurissimi
(vid. insignem Clementis Alex. locum Strom.
V. p. 24-4. 12. Sylb.) poetae aliquot fragmen-
ta si, oblata hac opportunitate, pristino nitori
suo restituero, nonnuUam fortasse ab harum
elegantiarum amatoribus gratiam iniisse vide-
bor. — Apud Eustath. ad Odyss. IV. p, 1493.
Rom.

(pcc^/tcxKce, TTela-a-tf
«e-r il»ii UcXvlec^vcc, KruU crx Miihi».

7) Tlv^avvev acripsit etiam Aristophon, si vera est R.
Bentleji conjectura in Polluc. IX. 70. ubi vulgo legitur j»,
rcTKi A^Krro&Strcf A«^J^«? ^' OvAxv^a,. Vid, Viri sumroi Epist.
ad Hemsterh. p. 42. Leiiior tanie^ noitxk est conjectura:

46

Sic priora recte emandavit Ruhnk, Epist. crit.
II. p. a.6o» Sed in altero versu nihil extrica-
vit vir acutissimns. Scribo certus conjecturae:

Forma Miiiyi pro M*jJfia Euphorionejn quam
maxime decet. Eadem utitur Andromachus
in carmine, si numeros spectes, pereleganti
apud Galen de Antid. vol. XIII. p. 375. Chart.

cv ^t^fcnf ^x-^l^cv rt k»] uxcficc^cv ^c/icx Miitm.

Similiter Farthenius apud. EtymoL M, p, 260.
«29. 'Kpiysvf] dixit pro K^iy svsia, Add. Hem*
sterh, ad Callim, Ftagm. T. I, p. 489. et f^al- '
cken, ad Callim, Eleg. p. 79. — Apud Eustath,
ad Iliad. I. p. 15. 11.

it ^B-ifit ;^<A«« Kxrntec wx/tc^xv xyivtrrci'
rcvuKX Mvf^fn^»n<; fcti 'A^t^iix ^iffici^xvrc.

Erat xtXov. Pro oiysva^Tog vero reponendum
«Trao-Tos-, ut recte habet EtymoL ikf. p. 181. 30.
Illud ex interpretamento irrepsit. Eustath, ad
Dionys. Perieg. 828- TtUa'OLa&c(,i 0 icri ysv^ua-'
^ai. Hesych, T. I. p. 429. oiitot.a-To^ , oiysvaTog.
Idem fragm. servavit Jo. Tzetzes Exeg. Hom. "
p, 61. 5. ubi mireris hominis vanitatem, haec
non Chalcidensi sed Aeschyli patri tribuentis.
Sed sic solet ille. — Apud Stohaeum Tiu
LIX. p. 375.

T«» V iKx>^v^t ^xXxa-TX ?^iXxtcfctV6* /itcrcic,
Kxi cl Tv^xiii xK^cy vTTf^/ixivcvrc rx^ivrts
xx^ttx T^ici^evrii. •-*

'T-TTfgPa/vovTO corruptum esse non dubito. An

47

Grotius medelam aliquam attulerit, nescio. Mi-
hi vero i/Trggv^^^ovTO scribendum videtur. Sui-
das T. III. p. 544- v7re?v>t%gT«i , vtts^/Scuvsi, —
Apud SchoL Sophoclis Oed. V. Col. 635. iroo^
*n^o Jg //jv Sa(j7»A?TfS' c(pfiKof/.evrjv olfj.ov EvfjLsvihg
d^yyJTX SvyxT^iScci cl^o^y-*jvof, vot^yttfTO-oio iivicTS'
(f)seg TrAoxaft/Sctf. Tn loco desperatae sanitatis
audaciori conjecturae locus non denegandus.
Fort. scribendum:

Ev^iy<^«$ d^y^rx B-vyxT^i^ui. 'J>o^Kvv6i

Secundus versus quomodo emendari debeat,
aliis indagandum relinquo. JLocus ipse de
Oreste intelligendus , et haud dubio e magno
' Euphorionis opera "ATaxra vel Mo-fpoivici inscrip-
to petitus est. Vide /. Toup, Epist crit. p.
133 Lips. et Heynium ad Virgilii Bucol. T. I.
p. 199. ed. nov. — A^udi Etymol, M, 203. 10.

T»» ^'« TltTti^eluvt tu^eca-arufceyti riKt fcnrft^
B«<T*y Viyiftnyf ro yu^ KuXiova-t fiorii^Sf,
orri ^u Trur^aria-t /SocSi dTe^r,Kuro kott^oi^,

Vs. 1. rectius puto legetur iotfJMcra-otfJisvif] tsxsv
''A^ViI, ut habet Stephan, Byz. p. 81. 50. Bas.
ex quo hunc locum integro versu augere licet.
Vs. <2. praetulerim xaXeVavTO, quod praebet
Eudocia Viol. p. Qo. duos postremos hujus
loci versus repetens. — Ibidem p. 109. 30.
Sio V.OU zctTY\yo^ov<Ti Tov Ev(po^ict)vog (sic leg. pro
EvCp^ov/oovog) siTsovTog'

rtKvoi fcn ri/yi /wijT^of «cV unB-t^tutus ufnirnf.

48

Sic legendus hic locus, quod extra dubium
pomuit Schol. Vict, apud Heymuin ad Hom» U.
Vol. VIII. p. 626. Zonnras Lex. T. L p. 173.61
Stobaeus Tit. LXXVI. p. 451. Gesn, Contra Eu-
p/iorzom5 nomenpeiperam lepputo apud eundem
J^tymol. M. p. 194. 23. ubi Cratetis Grainnia'
tici comniemoratio docet, Eu(p^ovio$' reponendiun
esse, qui et ipse nobilis est Grammaticus, lau-
datus ille, ut alios mittam, ab j4then. p, 495,
c. et Schol, Aristo-ph. Nub. 1G67. Frequens
autem est in Etyrn. M. noniinimi propriorum
error ^) ut p. 783» 50. T£TagT>jjtAogfov, t^ T^Vag.

TOV

8) Pag. 762. 50. Sophocli tribuuntur, quae sunt Acschyli
in Prom 6io. ubi quod vulgo legitur: M^>, to.u<; crbi 7fS,$
c, T« Xi^ti^in ^at^-tTv, si vera suut, quae post Porson ad Eurip,
Orest. 64. observavit Erfurdt. Observ. crit. p. 13., ex Ety-
mol. M. in oTTs^ X^^i''^ nmtare licet. — Ibid. p. 411. 42.
citatur 'HsoS^oto^. Sed 'H^<a^y)g scrib. esse monuit etiam
Ruhnk. Hist. crit. Orat. Gr. p. XCIX. Idem mendum est
in Zonarae lex. p. 957- ubi rem non expediit doctissimus
editor. Fuit autem ille Herodes Choliamborum scriptor,
vixitque, nisi mea me fallit conjectura, Hipponactis tempori-
bus, a quo perstrlngi videtur in fragm. ap. Schol. Mr. ,/r»
Ther. 471. p. 44. b. Jld. — Ibid p. 97. 4. pro livo^m repo-
ne "Eiv&cpdiiii, ut veraiculus subjectus docet. — Ibid. p. 531. ^4,
pro Xpva-iTTTt-og, quem nemo facile fabulas scripsisse credat, scrib.
AyV<5r^6?. Neque enim placetT Hemsterhusii ratio. ad Plut.p»
^69. — Ibid. p. 557. 26. legitur : "A^;^«5r;ro5- ttXovtSv vV\ iytvo/icijv x^*!'
^elrm k-pn^/BoXoi. Corrige: '^A^^^-^^^oi Trhovrm- vvv iysiof^nv —■ Est
versus troch. intio truncatus. jirchippi Plutus laudatur a Pollu^.
ce, Schol. Aristophanis, aliis Vid: Fabric B. Gr, Vol 11 p.
423. — Ibid.f.j^ 124. pror«.«v»»j« leg. ro^»», unde haud con-
teranendum hujus Tra^^ici fragm lucramur. Perpetua autem
cst syllabarum «v et «>»5f in nominibus propriis confusio.

Vid.

i

70V fjiiqpg Tov d/2oKov' — T^irrjf^o^iov Sg rovg e^
Xot-KTiovg s^oYiTie ^iho^evog. Scribe sine haesita-
tione <E>iAif/AftJV, quam emendationem in notis ad
Menandri Philemonisque reliquias, quarum no-
vam editionem paro, pluribus coniirmabo, Tii
vide interea Polluc, IX. 65. p. 1035. ^)

Vicl. Bast. Comm. Palaeogr. p. 793. — Ibid. p. 588. 1. M/*
f»xf yei^ e^9i iv t^ Q^tcxvi , eJi «"«g* Afc/uMviat * "Htt) Vv-^ireins
rt Mif4xs viriXitfreT oTricrcru ♦ Foetam Ammonium non novi,
Fort. A^roXXanico scribendum. " Versiculus subjectus • prima
Argonautic. editione petitus videtur, de qua vide ilu/infc. Ep.
cr. II. p. 190. sqq. qui quantum medelae tersissimo poetae
ex Etym. JVF. attulerit, sciunt oranes. Neque tamen vir
praestantissinms ita oronia exhausit, ut nihil aliis agendum
reliqnerit. Veluti L. I. v. 1249. f*i>^in ^£ «< gjrAsT* (paviii quae
ctsi nikil habeant, in quo quis ofFendere queat, praeferen-
dum tamen puto, quod omisso, ut solet, atictoris nominc
praebet Etym. M. p. 576. 36. ^sAf»} ^i tl sTrXir dvrn. Sic in
Glossaiio Gr, a Rutgersio Varr. Lectt. VI. 5. p. 553. vulgato,
fc'i'T>} per ^iinjj explicatur. Quam ibid. v. 1^50. Ruhnk. re-
slituit lectionem, ea iterum Etymol. p. 273. 16. auctoritate
confirmatur, qui tacito auctoris nomine afFert cS^ro '^tia-^ut^
Lib. IV. V. 1050. xysi* leg. videtur pro fAf7v, ex Etym. p.
pff^o. 14. et V. 1627. scribam : 'A^yna-rsLt vtroit' ^ec^ovro Ve ^v-
fcov U^. Vide varias lectt. et Etym. 1. v. 'Agyjjo-T»??. Possem
alia adjungere doctis lectoribus non displicitura. Sed haec
in aliud tcmptts rescrvare praestat. Hoc unum adjicio, me
Efymologi exemplari usum esse mutilo et defecto. Quare
si quid horiini, quae protuli, jam a Sylbnrgio iu notis oc-
cupatum fuerit, id primo auctori restitutum volo,

9) Vhilemonis nomen eliam alibi coiTuptelas suscepisse
animadverti. Schol. in German. Phaen. T. II. p. 37. ed.
Bulile. Et ijjse Aratus, fjuod dicit Herodotus (liaec depravata
8unt) , Joiem dictum a&ra , et Crates cfuidem ejusdem est opf-
nisnitf ttstemque esse Philonem Comicum dicit, Repone : PAi-
lemorem ComJcum. Ac ne dubites, locu8, quem respexit, est
apud Stolae. Ecl. Ph. T. I. p. 70. et p. 234. 'An\, Hv ti» rts

[ 4]

P. 526. e. Mexidis locum ab aliis aliter
tentatum sic equidem correxerim:

A. 'Jr^oa-eri ^i (rci ^x^x rcvrt x.xv^etv?^cv rii»
TTX^ot^tiTaitcey ' B. xtiyoeevAAy ; cvk foiioeKec

Quod primo versu reposui it^ocrsTi^ Schweis^li.
debetur. Vulgo «t/. Mox legebatur: ^dvhiv-
Kov ovTc gSjfSo^a, dKK ovl' axjfxo' ov^st^ots, Vo-
cula dXK ante ov^^ in membranis non compa-
ret; Tidv^ccvKov vero, qtiod post sh-^h^acf. inserui,
propter frequentem ejusdem vocabuli repeti-
tionem facile excidere potuit. Vs. 10.

^vcv ^eXirc( c^vj3it<pov «eVe T»5y«»«y.

proclive esset, tit metri ratio sibi constaret, ar-
ticulum ante Tvydvov inserere. At quum membr.
habeant d^Tto TOLyfivico (sic) , videndum ne dito
TOi^^vjviov scribenxium sit; nisi forte diroTUyf]via)
reponendum, de quo tum demum recte judica-
ri poterit, si quae praecedunt ad saniorem ra»
tionem rediicta fuerint. Verbum ciltoTctyyjVi^siv,
etsi in Lexicis frustra quaeratur, tamen in usu
fuisse Graecis docet Sotadis Comici fragmen»
apud Athen, p. 293. a.

««fpTd^ass iXx-icf TT^Srcv ecTTfriiytcvtTX
rxvTXf ecTTxa-Xi.

bui, metro jubente, dTHSTayYiVKTCX, corrigendum.

'vcfcel<reie kx) A/a. Add. K/ta j4rati T. II. p, 448. ubi idem
Philemonis fragrn. servatura est. Hinc patet etiam in Ety-
mol. IVI. p. 309. 38. ^'<* y<«g ^et^ ''■«1' c^i^x ^T^cr) XlXecrav 0
Yiu^ixci- A?;^, 0y xi rii cvc/it»'<rtit kx) Aix, reponendum esst

51

P. 523. d. In Archilochi loco prorsus inu-
tilis et vero etiam falsa est Schweigh, conjectu-
ra, Y\ s^oirog reponentis pro ovh' s^ctroc;. Ejus-
dem poetae locus p. 453. e. sic erat exhiben-
dus:

ut trochaicorum appareant reliquiae. Sed
quid obstat, quominus hoc loco de aliis qui-
busdam hujus poetae fragmentis dicam, prae-
sertim quum riuperus editor ita susceptam pro-
vinciam administraverit, ut intelHgentium judi-
cum sufFragia non laturus esse videatur.

Pag. 24.6. ed. Uebel e. Schol Nicandri
Ther. p. 35. b. Ald. alFeruntur haec: A^^/Xg-
itsg Sg, ^7<?i;v stcKsvxoi, A^x^Koxog is dg^iKnfYig
(Pna-i, Haec sic interpretatur Liebelius : rocU'^
hulum d^^iKim^ — Nicandro paroxytonony
Archilocho vero oxytonon fuit. S\ ipsum Ni^
candrum inspexisset, videsset, opinor, Scholia-
^stam dicere, Nicandrum usum esse forrn» oL^-^L
Ki\p^ Architochum vero forma cc^yiKnvyjg, Neu-
tram vocem in Lexicis reperio — Pag. .-24,
ex Aeliani H. A. lY. 4.. et Niceta p. 116. mi-
ros effinxit senarios. Locus ita constitui posse
videtur:

vt>,y,uKii fttret^^vi<rxu r» %^i^u Ti xu.) vcii»
a-vXXtyivrx.

Quae enim sequuntur non Archilochi sed Aeli-
ani verba sunt. Non melioris notae sunt illi

5a

senarii quos p. igg. e Theophilo exsctilpsit,
quem lociim dudum recte tractaverat Luzacius.
Vid. P- ssoviwn Prolegg. ad Musae. p, 59. —
Quod pag. 205. e Villoisoni Anecdot. Gr. T. II.
p. 95. dedit Fragmentum, ita legendum videtur:

Aev^iXifi Ti TTXvrec Kilrect, Aiu(piXu ^' elx.tvitett.

Ex hoc loco expressum est insignis incerti Co'
viici locus apud PlutarcH, Praec. Polit. p. 8 11.
F. quem correxit nuper Porsonus in Praefat. ad
Hecub. p. XXVI. As'J(piKo? ter trisyllabum
est. — Fragm. XLI p. 124. sic edidit: "H/a-
^KcMcov %%i TTov t;v' uKKov y\T* Ary\ xi%)f(7aTo. Vel
levissima metricarum legum scientia eum do-
cere poterat, scribendum esse v\l* aKr\ %\yJ<(joL- ^
To, ut Hermannwn aliquando conjicere memi-
ni. — Pag. 259. in Schol. Villois.^^ Iliad. VI.
p. 174.. pro Aq^xiKoxog corrigit AvT/jitaxo?. Im-
xno legendum *A^/<7T«^%os-, de qua frequentissi-
ma horum nominum permutatione vid. V^nlcken,
ad Schol. Eurip Phoen. 1165. ad Hippolyt, p.
s88. et Ruhnk. Praefat. Hesych. T. II. p. VII.
Eandem corruptelam tolle e Suida T. III. p.
585. med. — Fragm. XCVIII. p. 212. leviter
ita corrigendum: dfAvl^dv %0i^ccS' i^aKeviisvog, •
ut sit particula senarii. Fragm. CXLVIII.

p. 244.. non est Archilochi, Vid. Bentleji Epist.
ad Henisterh. p. 66, — Inter incerta p. 257.
posuit etiam hoc, quod Duckerus quoque ad
Thucyd, II. 45. ut Archilochewn excitavit:

53

ro7( ^ucTi fliTig»» eivoiicJru^roy (ph-Oi»^.

At non Archilochi haec esse, sed Timoclis comi-
ci, cui ab aliis ScobaeA libris tribuuntur, nu-
meri ita evincunt, ut nullus sit dubitationi lo-
cus. Siniili errore Ruhnken. CiJlimacho (p. 571.
£rn ) tribuit , quae Comicum auctorem habe-
re, quovis pignore contenderim. — Fragm.
CXLIII. p. 244. auctius exhiberi poterat e
SchoL yictor. apud Heynium ad Hom. Vol.
VIII. p. 608.

Est versus troch. in fine mutilatus. — Sed fl-
nem faciam huic animadversioni , uhi fragm.
aliquot indicavero a Uebelio praetermissa. Fho*
tius Lex. p. 14-2.

Idem p. 159. Ks^ca yd^ ouSev ((p^oveov, ubi KsctiC
corrigendum esse e Photii verbis apparet. Sen-
sus hic est: nam nihil omnino intelligebnnt»
Neque Flutarch, neghgendus pag. 931. E, Steph»
Alia, eaque egregia, peti possunt e Ruhnk. ad
Vellej. Paterc. I. 5. p. 20. Praefat. ad Hesych.
p. VII. et e J^alcken» observatt. ad Phoen. et
Hippolyt. 11 11.

P. 530. e. Fhoenicis Colophonii ecloga mul-
tis variisque repleta est corruptelis, quas, qui
novissime h. 1. tractavenmt, non modo non
minuisse, verum etiam auxisse videntm*. Vs. 1.

5^

Nihil hoc in loco novandum puto. 'Nivog (sic
enim recte editl.) priorem syllabam recte cor-
ripere potest^ ut patet e Chrydppo ap. Athen»
p. 536. a.

K»i 7«{ «V<»' <r»'«K< iI,4<;»N/»aw fctyelxvi /icce-t>itvo-ecg.

Neque eyoD nKvo!) in comiptelae suspicionem vo*
cem, quamquam lenis esset correctio £y(a 'novot),
Sed videtur verbum '/.Kvoo, pariter atque Bvoo,
fjLs&vot), ccKvoo ^ '), et alia hujus generis, vdcalem
V ancipitem habuisse. Vid. Heyn, ad Iliad. T.
VII. p 408. Hinc intelligitur, nf»n recte fe-
cisse praestantissimum Jacoba. Addit. p. 287.
qui verbis transpositis ^ ') 'Avtf^ Tig syevsQ* ce)V

/" ,

f 10) *AAy« in epicis poetis nunc correpta nunc producta

media syllaba reperitur. Semper produci puto ab Atticis

V poetis. Vid Aristaph. Vesp. 111. Aeschyl. Sept. c. Tli. 391.
Euripides Orest. 277. Cycl. 443* apud Galen. de Hippocr. et
Plat IV. 7. Sophocl. Phil. 174. Electr, 135. Alexis ap.
Athen. p. 230.

11) Transpositionis remedium, quamvis impugnatum
illud nuper a viris ee;regiis, quorum magna est apud me
auctoritas, nihilo minus tamen nos quoque laborantibus ali-
quot poetarum locia adhibebimus. Aristophan. Equit. 4*5«

x«»05 (^o^Ui (rircv/u.ei»9 i«e»%f* ^^ KVVKt^ctXu.
Mirnm sane est, tam frcquenter a librariis in prosodia vo-
cis Kt<poiXii peccatum esse. Vid. liuhnk. Epist. cr. II. p. 263.
Magis etiam miror quae apud Photium reperio in Lex. p.
159. KvvoKt^aX»*, |y tok ^vo AA ?^iycv<rtv • cvruf A^i(rTc(pxvf)i.
Non dubito quin ad hunc ipsum Aristoph. locum respexe-
rit. Quid vero inde sequitur? Nihil, opinor, nisi veram
Aristoph. loci scriptnram jam Photii temporibus oblitteratam
novo quodam sed infelici conatu a Grammaticis correctam
fuisse. Omissa Brunckii ratione, quae nemini facile proba-

55

dyco xAvo) "Sivog scribendum putaverit, Easdem
ob causas neque v. 16. :

bitur, sciibendum puto : livuxi^eiXw /tcdxa <rv. -— Hermippus
Com. apud Stobae. Ecl. Phys. T. I. p. S38.

Duplex vitium haec ^iostra toUit eniendatio: ^Td-yyt/A»? tjji»
••v^o — . Phrynichus Comicus Lexici Sangerm, ap. Huhnk. ad
Hymn. in Cerer. |>. 3«|.

M«y«r^«7ro$ Jcrri* ^J S^e rl^mti; /3/»)',
«tV{«cr«5"«y, elyecfctvy d|y'9-t;^ov, u^vyav,
ayiXelrTif et^iecXfx.roVp i^uyieifcovx.

Sic haec scrib. videntur, quae vulgo turbato vcrbornm or-
dine proferuntur. Hinc Tocab. 'ec-!r^»j»^ov JLexicis infer. ^r- ^
chippi rersus inter Plutarchi Vit. Alcib. p. 159. B. Vcrba la-
tentes, leui transpositione admitsa, sic scribendi videntur;

[oS^f] ^x^t^iif ^tlfAtiricifi t\)cu)t tTreii
fcclXiTrec to^ii' ff^<pt^ni eUu$ wecr^ip
xXecc-uv^iiivtrui n xu) r^uvXi^irul,

Saepe tamen praeter neccssitatem ad transpositionis remedi-
ura viros doctos confugere, multis nuper exemplis demon-
ftravit Erfurdt. Obs- crit. p. 3. In Theopompi loco apud
Athen. p. 471. a.

d^ tl xecreTrr^dv <pv<rta)gf ^v 9rA^g«5 ^^^ni,
non erat cur Jacohs. verborum ordinem inverteret: (pva-iaa
xecroTTr^ov. Repone (pva-tog. Simile viri egregii Tru^o^ujicx
tetigit Erfurdt. p. 2. Xn Aristoph. Vesp. 733. Brunckius in-
signi audaoia reposuit:

vvv 0 uv TTuouv rt% i/u^xv^s coi ruv ^iSv,
pro vulgato : crt\ oi vvv ruv ^iotv Tru^m i^^uvn^. Scd nihil
hic mutandum erat. Carmen est antistvophicura. Stropha
iucipit a. v. 729 — 735. Antistropha v. 743 — 749. V. 732.
"^n cum Cod. Rav. delendum, et in antistr. xtMvovrof ficri-
bendum pro Tru^uKtXivovroi. V. 747. cui respondet 733. > e.
Cod. T«7(r< pro To7« reponendum. Mox XeyoKrt mutanduru in
Xoyoii. V. 735j. post T^Ao? addendum IrT/, quod a librariis
ideo omiasum e«t, uc metra sibi ingognita ad senarios revo-

66

qiiidquam mutandnm, neque v. 12. otcov Nivof
vvv ia-Tl , V.OU 70 crrif^ l'Se — tanquam spurius
danmandus, quod sane non facturus fuisset Jd-
cobsius, si Nivcf lioc v^ersu non de rege sed de
urhe intelligendum esse advertisset. Ilud i'Sf
vero, vel potius )liiy ut in membr. scriptum
est, non dubito quin alii me acutiores emen-
daturi sint. Y. 15. oJ 7«^ oCKkoi, KYi^va-coo,
Schweigh, vertit : nec enim vana sunt, quae de-
nuncio. oiKKcog sane frustra significat ; sed olKKog
qui pro fidrociog dixerit, scio neminem. Scribe
mutato accentu ov ydi^ oiKKd zvi^vcra-oo. Fre-
quens hoc poetis atticis. Vid. Budaci Comm.
Li, Gr. II. p. 4.61. et Bentlej, ad Callim. Fr, p.
4.61. Ern*

^* 535- ^- ^^ Eupolidis loco ne littera
quidem mutanda est. Distingue:

ovK oiKccV i/\9'6»» r^v a-iccvrov yv/^vccs-ei^ ^ei/Lccc^ret^

Petitum est hoc fragm. e. celeberrima Eupoli-
dis fabula KoKciK(av nomine inscripta, de qua
pauca quaedam nec ea valde probanda dixit
T. Hemsterh. ad Polluc. T. II. p. ii5i* In hac
ille fabula Calliam, qui, mortuo patre Hippo-
nico, divitiis suis ad pessima quaeque abuteba-
tur, acerbo sale perfricuerat. Facit huc Athen.

<:arent. Ibid. revocandum <rv Ve, quod Brunckius jnale mu-
tavit in o-v T etv. V. 744- corruptus est, ut e varr. lectt. ap-
paret. V, 749. delendura y\ ^uod BruncKius demum invexir.

57

p. 218. b. Tf5v>j)cg ^e (sc. Hipponicus) 'ff^o Tjff
sV 'Ahxaiov (hoc est Olymp. LXXXIX. 3. Vid.
Biblioth. Crit. Amstelodam. II. 3. p. 50 ) SiJao--
xocKtxg Toov 'EvTToKi^og KoActxwv ov ttoAAw %^^'y^
xara to gr/<.<:V. Tl^OG-CpciTOV 7«^ T<va tou KaAA/oi;
TJ7V irx^oihfj^piv Tiig ovjictg ifJLCpaivii to ^i^Siixx,
Maxime vero in Calliae adiilatores, quos ille
plurimos alere solebat, hanc fabulam scriptam
fuisse declarat Maximus Tyr. Dissert. IV. p.
46. ed. Dav. *AKh.oi KccKKiciV fjisv iv AiovvG-ioig
ixCf^iACtiGSi EvTToKigy i^iOoTyjv «yjga sv (TVf/,7ro(7foig >tc?-
Kc^Tiivofj.svoVj oTTov Trig '/.oKaycsixg to dB^Xov nv xu-
Kiy.sg y.ou stcCi^oli^ %%! oiKKoLi TOLitsivc^l 7tot,t dvtojx,-^
'Ko^oohig v^ovoLi. Haec ad KoKci-iccig] me recte
retulisse dubitare non sinit Atlienaeus VII. p.
1286. b. EvTToKig S* sv Ko^Acc^/v (pr]atv, Tlcc^oi
Tw Ss KocKKioz. TTcAAii '&U/Lt>jJi(Z, hct ird^a fJLsv yA^
^OL^oiy 9ca* l^oiTihg, ^ot^l Kotyojj zxl yvvaTKsg sIkU
7:olsg, Ad eandem fabulam referenda sunt haec
apud Vlutarch* Cwn Frinc, J^ir. philos. p. 773.
e. ^ncits^ ovv Tovg KocKKiov wyLca^^ovfjLSVovg %oKciy,OLg
Ksyovaiv, ov "ttv^, cv a-i^yj^og, ovh %ci?\.xJ$- s'i^ysi
fA,Yi (poiT^v 67r/ hsiTvvov, 'noLToi Tov 'EvTToKiv — ; ex
quibus lucem accipit alius Vlutarchi locus de
Discr. Am. et Adul. p. 50. d. ovls Tovg cif/.(pi
TiKovdioLV Tq^dits^oiv syzvzKovfisvovgf oijg ovrs ttu^,
cv Ciiri^og, cvh %<36A%oV st^ysi fJiY\ (poiToiv iixi Is7t:^
vov. Aba non minus celebrata Eupolidis fabula
est ea, quam Aiyc^jv nomine iuscripsit. Ex hac
insignem locum servavit Flutarchus Sympos. IV.

58

1. p. 66fi. E. dKKcc tco fiev otl Trag* EvTtdXi^ ou-

ys^ dvTiXCi^TS^OVCn VfJt,V0V(7C(l T>fv T^O(pf]V (jog TCCifJL-

fjnyvi Ticci iroixiXviv ovcrav^ ovtco itoog Keyovcrur

wgjrov, Ko/uec^tv ti ttto^^ovs »7rec^ovf cc7roTp^tSyov(rcti,
xct) TT^oi rovTotTtv fV rtAA' oJov, Kvrla-ov r ij^i
(pelrKov kvcioti, ■MUt c-ftiXocKei, woAi/^vAAdv,
KOTivoVr <r;^Ty»v, /u^sXiuv^ ^^vv, KirroVy f>cv^Ut)v,
^pJuoiMv, l»f4.n,v, pXoftov, civ^-e^i}cov, kkt^ov,
(f)il'/cv^ ^Vfi^^ecy,

Facetissimnm hoc fragm. ex Eupolidis A/|)v, in
qtia fabula caprae chori partes egisse videntur,
depromptum esse, cum per se probabile erat,
tum vero diserte testatur Macrob. Saturn. VII.
5. ex quo Wyttenb. se sic hunc locum edidisse
dicit, ut eum adscripsimus. At vero neglexit
vir eruditissimus aliquot quantivis pretii lectio-
nes, quibus adjuti sic hunc locum integritati
suae restitui posse existimamus:

'BofrKOfCiy «>iJ)5 aVo ^xvTotxTriii, I>«tj}j, vr^ivov, KOfcec^ov rt
9rTog9«t)« ccTruXovi «VoTgftfyaye-flK, k») yr^oi rovroiiriv 'ir ecXXXy
xvrtTOv T*ij^£ a-^ocKOV IvftJ^Jj, Kec) trfciXeCKX t«v ^o?iv(pvX^ov,
KOTivov, <r^7vov, fctXiccv, TtVKnv, eiXtocv^ ^g*^») icirrov, cge/x»»»,
jrgo^flfiAoVj ^ocfcvoVf <pXofcov, ccvB^e^iKov, Ktr^ov, (pnyov^ ^vfcx,

^VfC/i^OCV.

Jam singularum correGtionum rationem reddam.
V. 1. tetigit Jos, Scaliger. ad Varr. de Ling.
Latin. IV. p. 66., memoriae, opinor, errore,
exhibens; wvTolc^Ttrig ccko. V. g. scripsi x«2
'ji^og TovTomv %t dKKoc, ejecta voce p/pv, qua
ad sensum minime indigemus. V. 3. certissima

59

conjectura cdidi nJ* vCpdxov «JcJJf?, pro v\%9 <PaV.
xov svu)^r]f numeris mirifice turbatis. 'HJe ne
quis cum Jo. Toupio Cur. Nov. in Suid. p.
^65. Lips. ab attica scena alienum dicat prohi-
bet y4e^chyl. Pers. 467. Mexis apud Aihen. p.
522. d. et Euripid. Hecub. 3 «21. ubi vid. Pors.
De (T^Poixco vid Aristoph, Therm. 436. Alexis ap.
Athen. p. 170. b. et Polluc. VI. 66. J^fii. pro
xuTtVcv dedi KVTiarov, quod est herbae genus ca-
pris maxime adamatae. Vid. Theocr. X. 30.
Servius ad /^iV^. Eclog. I. 79. et Schol. Nic.
Ther. 617. Mox Macrohio auctore articulum
ante itoKv^pvKKov inserui. V. 4.. Macrobii lecti-
onem representavi, nisi quod apud hunc per-
peram scriptiim est s^skyiv pro s^eiTcrjv. Non
puto tamen nos veram hujus versus scripturam
tenere. Quid enim est illud dKiciv, quod quum
neque Plutarchus habeat, magnopere vereor ne
e praegresso (jlsKUv ortum sit, Fort. scripsit
poeta:

KoTttof^ c-;^7v«»j /usXiuv, ^iJxjj», fnv^ixifif d^vv, KnToVf i^tiKiiv.

V. 4. Huc respexit Erotian. Gloss. Hippocr. p.

514. Fr. TV^OflxKoV gVTiV sJ^Og (pVTOVy OV fJLSfJLVrj'

Toci yccu EvTT oKig Al^iv. Mox ante Qvfxf^Q^ccv e
Macrobio inserui BvfJLX. quod apud Flutarch.
propter vicinarum litterarum similitudinem fa-
cile excidere potuit. — Eandem, ex qua hoc
fragm. desumtum est, Eupolidis fabulam ad
partes vocat Erotian. Gloss. Hipp, p. 343, ubi
quum (TsKcK^x^oidi per jtCix§o7$' \x,%vViOig interpre-

60

tatus esset, haec adclit: fJisfivf\roti rrig Ks^soog x«i

"Ev^TToXig ev Al^i Ksyoov* (og t] ttots olvtov rv ^oi'
ixv\ rig, sv&eoog s^el rcqog «iJtov Ttgiovoi asAoixtov'
'Ti Je )fv KvKOv xsTi^oi^srotiy (p^ota-sTroti nr^og rov
uliroKov, Quem ego locum ideo afFeren-
dum putavi, ut alios me acutiores ad eum
emendandum excitarem; nam mihi quidem,
licet aperta videam senariorum vestigia, ni-
hil liquet, nisi postrema verba ita esse scri-
benda :

xtK^elltrett (p^dTii re ?r§#V rcv ulTrchAV,

praeterea pro monstrosis istis ir^idvoi (TsKoix^o^
reponendum tt^/w fjLoi ^^) a-sKoix^oVy quod ve-
rum esse docent Hero dian: Gieimm. p. 4.5. Piers,
Koci ir^ioi} ro it^ogrot.xrmov, lEvTToKig' Tr^ioo fjLOi
(TsKdx^ov^ et EtymoL M, p. 132. 50. %ou TT^tot)
(sic. scribe. Acharnensium proprium fuisse di-
cit Schol, Arist, Ach, 34.) fioi, (prja-tv 0 %odfio)log,
asKoix^ov, Atque haec quidem de Eupolideis
sufficiant. Unum lamen est quod adjiciam.
Ejusdem Comici fragmentum apud Olympiod,
ad Platon, Phaed. p. 65. ed. Heind, ab aliis
aliter tentatum ita constituendum videtur:

12) Haec verba restituenda videntur Hegenioni Com. ap,
Athen. p. 108 c. M«'a« rot,}(,iai uvrtJv %-^ia Trej^VTrevt Keci ^tg
xuru(pxys7v, xecTro rtiyetvov yovov. Multa liic teraere mutavic
Jacohs. addit. p. 71. Mihi quidem, inserto post -^r^iuf prono-
mine fcot, nihil amplius desiderandura videtur. AvreSv in-
telligo de nummis, quorum in praegressis mentio facta fu-
isse videtur. Pro Tru^iVTovv vero repone ;r#vAvV«vi'. Alteram
f^rmiim apud Attico* frustra q^uaerag.

6i

Ttv TTTuXf^i ic^oXir^cnyi

jroS"!» Ve KecTct^xysTv i^ot,
Ttvrcv Kxm^iXfiKti.

Ubi lacunae signa posui, verbum videtur exci-
disse, unde accusativi stisTvov — pendent. Prio-
ra apud Olyrnp, ita vulgantur: t/ S^t' ix,e7vov,
Tov eiloKicyjw 'nctl tttoj^ov, quae me recte cor-
rexisse patet ex Etym. M. p. 18. »t«J Swjc^a-
T^iv 7rTW%5V aSo?\.f(r%>|v ^cpji Eu7roA/§-, et e Prodo
Comm. Mscr. in Plat. Parm. ap. Ruhnk. ad Xe-
noph. Mem. I. 2. 31. «utov [jlsv tov 'EooK^drriv
TTTwp^cv aSoAfo-%>)v TixKovvTOov tSv XaJjUwJoTTO/COV
etc. ^^)

13'! Priorem Eupolidei fragm. partem praestantissimus
Fh. Buttmann. apud Heincl. ita ad scazontem revocavit; t/
^nr iKii^ioi flt^oA£V;^^>}v xot< 7rT6>;iifly, At vereor equidem, ne
nunquam hoc versuum genere scenici poetae usi fuerint.
AfFeruntur quidem a Srhol. Pind Olymp. X. 83. duo e Di-
■phili Theseid^: choliambi ; at hunc Diphilum a Comico diver-
sissimura fuisse, oportuniore loco docebo. Quare facessat
Theseis e Fahriciano Diphili fabularuni indice, ejusmodi
sordium , etiam post Hailtsii curas, refertissimo Neque
plus tribuendum Incerti Comici fragmento apud Sext. Emp.

P- 713-

XE^^ao' tTou^t xett ^ieov^ kx) ^etfiuvtf,

ubi corruptelam Fahricius bene perspexit, sed correctioncm
pervQrse instituit. Inauditum enim est, quod ille reposuit,
)^fi/u,o¥o?. Non dubito quin x^if^ccro? poeta scripserit; quae
forma nonnunquam in illim alTeram tbiit. Hcgemon Ihas.
apud Athen, p. 407. a. dixisse videtur : <p<e>t? yd^ eeyx^ov xxf
^i^ti Kfcv )Ci!iu.xrt. Denique in Alexandri loco a Schol. Vil-
loison. ad Iliad I. 2i6 allato :

i^»w »tf T«wT^«r * i<Tf t*9i t\ ;c§i' tovt» ;

6ft

P» 553- a. Cratim locum ad trimetros, per-
vulgatum illud muJtorum Criticorum perfugi-
um, revocare conatus est Jacobs. Addit. p.
293.» cujus ratio, ut alia taceam, vel propter-
ea pr obari nequit, quia ^mslv ubique prima
syllaba producta dicitur, Scribendum videtur:

Jfc^ivov TX^ 0V5 i^9lx.U'

o-Ki^aix r ijyogflt^e», ,

Ejusdem metri speciem in Hermippi loco apud
Abhen. p. 636. d. mihi videre videor. — Qui
mox sequitur Eubuli locus, nulla indi^et cor-
rectione, modo recte digeratur:

*AAA<« 7rec^u?^u/im etK^dru x^o^g x«/ ^ittv «•yxv«f,
xec) /SoT^vf Tgayy^'" tlvclyKei^' uvrov f| o/ a-v^v«vs.

ubi notandum illud dz^circo k^ovsiv. Similiter
Plautus Casin. III. 5. 16. se percussit flore Li-
beri. Convenit item illud Ovidii Rem. Am,

Languor et immodici sub nuUo vindice somni
Aleaque, et multo tempora quassa. mero,

quae ducta videntur ex Amphidis Comici loco

aut t/ Tot/To x^n', aut ri ;tjgjj reti reponendum. Towto et to^^i
frequenter permutari docuit Porson. ad Eurip. Phoen. 1597
cU. Praefat. ad Hecub. XLiII Aliud exemplum praebet £«-
polidis locus apud Schoh Aristoph. Nub. 550. p. 357. KtcKsL
vovi rtvi; 'iTr^iecs a-vyt7rcin<rtc t« (pxPiecx^u Ttvreo xectet^viireifJtyif,
Scribe :

xecKtivcvg iyu rov$ 'iTrorixt
rvttTTtinTec rS (pxhebK^w rZ^t^^ xxiv^vif/mu

63

apnd Athen. p. i68» b. hx(7SioiJ.svoi rovg y^oroi-
(povg vTio rov oitc^cirov,

P. 549. c. In Menandri loco qnod cl.
cditor reposuit iroKKdg T«V %o?\.{36S«s- xg^jS-ai Trct-
%t)v, numeros funditus evertit. Videant alii, an
ex Aeliani narratione Var. Hist. IX. 13. ali-
quid lucis huic loco accendi possit. V. 1. i'S<-
ov sTti&viJLol)V iJLOvog fici Bdvarog ovrog Cpxivsrcii
EvdUvcx^rog recte fecit Schweigh, , quod vulga-
tam scripturam servavit. Nihil enim hac ca-
suum enallage frequentius. Plato Apol. p. 21,
c. xoil hxKs^^oiMsvog auTw, sh^s fiOL ovrog 0 dvY\o
lo-Kstv fjt.lv slvxi <7o(p6g, Vid. T^alcken. ad Eurip.
Phoen. 292. et Matthiae Ausfiihrl. Gr- Gr. p.

818.

P. 5^8. d. AlexiSj quum in facetissima
ecloga, quae trochaeis constat tetram. catal.,
varias meretricum artes persequutus esset, ad-
dit in fine:

Sic ex infelici Grotii conjectura edidit Schiveig-
haeuseruSf jure improbante Jacobsioy qui tamen
ipse nihil definit. Vulgata lectio haec est;
o^ljsig iid TouTCeJV (jyisvoitoiova-i rm rsxvoov^ in qua
quid reprehendi queat, non video. Est sena-
rius jamb. longe perfectissimus, quem nihil im-
pedit quominus Alexin trochaicis versibus sub-
jungere potuisse statuamus. ^^)

14) Non dissimili rationej si rera est nostra conjeccu-

64

P. 569, a. In Eubuli v. 10, sq. editum
video :

<rrh», n Kv^ietv o-r^xrviyov i^iTre^-^ecr»,

Sic non scribi potiiisse ab EubulOf apparet.
Non assentiar tamen eruditissimo Jacobs, scri-
benti : arhco ^ Kvhav (j-r^ot.TYiyov ^ '^STTsfJL-^a^ro.
Nam Kf S/«f, quicunque demum fuerit (fortasse
iclem, cujus memoriam renovavit Ruhnk, Hist.
crit. Orat. Gr. p. LXXIV.), quum haud dubie
a y.v(}0(: derivari debeat, priorem syllabam pro-
ducit, Scribendum conjectura longe certissima:

'jEA^a:'lo5 'iyuyi rij§ nxXxtTre^^ov a-riv&f
ii Kv^iect <rr^xr»yov i^iTriff^etro,

deleta praepositione 'Trg^/, quam sciolus aliquis
intrusit. Verba lugendi apud Graecos paritei^
atque apud Romanos genitivum adsciscere egre-
gie docuit Wundcrlich, Observatt. critt. in Ae-'

schyl,

ra, Aristophan. Pac. 752. anapaestis tetrametris trocliaicum
tetr. subjunxit. Locus in edit, Brunck. ita legitur:

jjv £;^«^<*gv 0^6)', ?Jyoy tt7reL>iu£i, ^w<rci n lovi otvroi f^ei yt.
Nihil liac lectione vidi inficetius. Antiquae editt. exlubent
>\oy&iv; eaedemque ineptum illud ye in fine omittunt, quod
pariter atque >^oyov ex uno Cod. Brunckius adscivit. Dispu-
tavit de lioc loco etiam Porson. Praef. Hecub. p. LII. gra-
vissimum liuic versui jam a multis saeculis vulnus impres-
sum esse ratus. Ad veram Comici scripturam ducit Cod. B.
qui ita' habet: vv tx-wfiiv o^av ?i«ym giW-^iv, «V* rs lovi 'i^u.
Sic etiam Rav. — Scribendum igitur:

t)9 iX^f^sv otcv Xoyeov «/V&;/*i:V, o<rx n vovg ex^ii,
Est trochaicus tetr. , quem hoc quidem in loco recle Ari-
stophanes anapaestis subjecisse yidetur.

I

6^

schjL Cap. IV. p. i<24-. sqq. Ac ne dubites de
emendationis veritate, vide mihi Euripid. Iphig.
Aulid. 570.

*E»iX^oi /ttclXtcrr tyAfys rvi ruXxtTrd^ov <rrUt*p «^

P. 569. c. In Xenarclii v. 21. a,g itSg ttot',
S Jg(77rc3iVfit TrovT/a KuTT^f, BfveTv 3uvavT«i — pa-
rum scite Schweigh. conjecit TtcTVix ^ ^) , quod
mmieros suLvertit. Porsonus ad Euripidis
Orest. 1246. „7rcTVia semper ultimam corripit."
Refragatur etiam Euripides Hippol. 4.15. oCl TvSg
ttot', 00 IsaTtoiva, TtovTiot KuTT^f, BKeiTova-iv eig tt^oV-
wTra Twv ^vvevvsTCtJv, quem locum lCenarcho ob-
versatum fuisse monuit jam T^alckenarius,

I*. 577» c- Primos Alexidis versus egregie
emendavit Jacobsius; sed leve vitium remansit
in hoc:

h 9rXov<riccx6i rt rcvrm yr^tiviTrit xcticii,

Repone t< twSf, aut, quod malim, Toutw ti it^og^

TfiTtTSL •KOLyCGV,

P. 577. d. In Machonis ecloga v. 1. pro

15) FrequeiTS est harum vocum confusio. In Orphic.
hynln, XVII. 8« Htrntannus dedit : KVftuc-t ri^frifHios ^t^^a-if
9-* u/u,u, TTorvii ^ottf^oif hac nota adscripta : Trirvn ^ulfAtv sctip*
si eoc Hymn, X. 2o. Conitnunes hae appellationes repeti solent.
At ^«Tvio$ vereor ut graecitas agnoscat. Rarissimum dicit
H. Stephan. Append. Tlies. Gr. p. 1697. a. c. Rectius, puto,
Schneiderus Lcx, Gr. s. v. masculinum unqUam Graecis in
usu fuisse neeat. Quare in Orpheo revocandum, quod vul-
go lcgitur, TTtvTti '^at.i/u.tuVf et Hymn. X. 20. 7ruvroTix,vhf TrXei-
CTit^u, TrthvjCTiTt^ TrirviS ^uluty^ e Cod. scrib. Trorttu ^ulftti.

[5] -

I

66

cx^y^^'^^ reponendiim (7yr\^(i n, iit recte monuit
Jacobsius. Mox sequitur:

^xa-} iccti TJj» Act/tcixv

Kon dubito, me recte conjecisse: uTrfgxeX^T/o-»/,

de quo Veneris genere vid. liuhnk, ad RutiL

iMp, p. 260. Notanda vero ultima in iSccaiKex

f brevis, cujus rei exempla quaedam congessit

Forson, ad Eurip, Hec. p. 71. quibus addo T/ie-

ophil. Com. ap. SchoL JDion, Thr, in Bast,

Epist. crit. p. 149. Lips, rov T^<?(p?a, rov o-wt»?-

^«, ^i ov sliov vofxQvg^ in cujus fragm. v. 1., qui

miriiice viros doctos vexavit, omnis sublata erit

ofFensio, si lenissima mutatione reposueris: xa/

TOi T* (pv\l^ij ^»1 t/ S^auat /SovKbiJLoii ;

P. 580. e. Variae prostant in Machonis
loco de vocab. XfTra^ov doctt. virorum conjec-
turae. Mihi quidem, si q^-oiix^ov reposueris, ni-
hil amplius requirendum videtiu:. In ejusdem
poetae dicam an nebulonis loco p. 531. c, editur:

h CKVTcroftii^ rm /utrel rtvm itot.^i}^svcs.

In quo duplex inest vitium. Neque dactylum
sequi potest anapaestus, neque <Ticvrog priorem
syllabam corripit. Vid. Intpp, ad Aristoph,
Plut. 514.. Hinc intelligitur in Lycophr, Cass.
73. veram esse lectionem iv ^m^^Too xvTsi, non,
quam propi:er majorem Codd. consensum, JVLueU
lerus probavit, iv ^tttw o->ci;Tfi. Adde quod gaTT-
l*t6v 'KVTog magis etiam Lycophroneo scribendi
generi cpnvenire videtur. Cfr. Jos, Scaliger

6v

Conject. in P^arr, IV. p. 67. Bip. In nostro lo-
"co sine controversia scribendum : iv ctxutoto-
lit(a fJLSTci Tivcsjv %OL^YiiJi,svo^» Ibid. V. 38. sTteiT*
fV€nrs7v, legendum aut sirnT dvsLTtsTv, aut, quod
malim, stvsito. h' sIttsTv. Eadem confusio est v.
Co. Ihid. p. 582- <1. Schweigh. edidit:

Membranae vero ad hanc ducunt scripturam;

(7u 7flc^, fCpjf, T/V fioi lc%sig E/v' aiV^^oTTOicV. Et
sic hunc locum citavit Porson, ad Eurip, Med;
Pi 495. Euripidis versum ex Aeolo, quem tan-
git hic Machon, tI X' OLltTxq^GV^ sl fJLvi TO^itn %^w-
fjLsvoig So"/Cf7, alio modo usurpavit Cleanthes apud
Plutarch. de aud. poet. p. 33. c. ubi rectius
legi videtur i\v — JoxiJ?.

?. 552. e. In jilexidis loco mitox SchweigK
dedisse:

Jam Casaub. articukim ante A/a inserendum
esse monuerat. Illa vero CTTq^ovBlg d%cf,^v\g per-
peram intellexit cl. editor vertens: tenuissimus
passerulus. Magis etiam Toupiuni ad Suid. T.
III. p. 4.45. miror, qui ita reddiderit: By Jo^
ve, you are no bigger than a sparrow. Utrum-
que fugit exquisita signiflcatio vocis dxaqvs,
quae mullis in locis haec est, ut per Jiaud
multuui ahest, quin reddi debeat. Sic Coinicuti
inc. apud Animon. p. 10. J^alck, xocTsifsa-ov «»««

68

^yjV Tw Sfff, quod recte explicat H. Stephan
Thes. Gi. L. Vol. II. p, loa. F. minivium ab^
fiiit^ cjuin collapsus sim prae metu. Sic etiam
Mennnder apud Ety?n. M. p. 4.5. 22. o^«f;
oiyyXOYig 'nct^ocTt&KujKcis oi^ri(jog, ubi non adsentior
Bentlejo Emend. in Men. p. 108. <^^^S"; «v axoc-
g^r corrigenti. Neque versus hanq mi^tationem
requirit :

Sunt reliquia versus Eupolidei polyschemasti-
sti. Hinc igitur Alexidis locus ita intelli^en-
dus: parum ahest^ quin sis passerulus.

P- 585. b. Rectissime legitur in Macho-

nis V. 45,

«AA' ey^iiraf /iict rirret^ui KeirviiXi fTrtir

Subaudi olvoxoog vel simpliciter Tig. Plane sic
Theognis 465. Br. rc^ ntivsiv S' sS-sKovti 7ra^a<rTa-
Scv ohoxosiTca^ ubi confer Brunckium. Vid. etiam
Hermann. ad l^iger. p. 725. et Erfurdt. Obs.
crit, p. 27. Hinc tueri licet Tyrtae. I. 27,
vg^i^i S? TrcfcVT' e7re^i)fc€V Ocp^' a^cfi T>?f {T^alcken.
diatr. p. 293. A. o(p^* g^aT^s-, me quidem non
probante) yj^JtS" ci^Kciov civBog sxfy ^^ -^^*
Thicrsch in Act. Phil. Monac. Vol. I. Fasc. II.
p. 216. praeter necessitatem, opinor, vm Ss ts
^oivT sTtsoiotev reposuit. In Menandri fragm.
apud Stephan. Byz. de Dodon. p. 319. Bent-
lejus Emend. in Men. p. 14. edidit:

69

rccvTfiv Xt^/ovtraiv ' vvKrcc yocg T^o<;Xotf^(ixvu.

Vulgo y,OLTX7CCLvaot,iy ^ive potius xaraTrauVai ,
quod, suppleto pronomine TtV, retineri potest.
Sed aliud quid in hoc loco me male habet.
Valde enim vereor, ne soloecismum sapiant il-
la: T<? IdiluivcCtov ro %(36A.)c/ov. Aut enim to %«A.%.
To JwS. aut To ScoSwv. %«Xx. dicendum erat.
Quare pro av to %a\x/<?v, quae BentL est con-
jectura pro vulgato «v ti ^aAz/ov, reponendum
puto : av Tig yjjChxiov , Jam rectissime sequitur
xaTaTiauVai , quam formam ne ab Atticis qui-
dem scriptoribus alienam fuisse docuit Schae-
fer, Melet. cr. p. 85- et Erfurdt, ad Sophocl.
Antig. 410. ed. alt. Add. Fhilern. apud Stohae.
Tit. LXIII. p. 505. 7. o(TTig dv T^Kciac^i, AntU
•phanes apud Athen, p. 503. c. d (p^aVa; Tig.
Tragicus inc, apud Plutarch, p. 815. ''^'^^f ^v
^tKivoii,

P- 588- F. In Philetaeri loco non dubi-
tare debebat Schiveigh. veram esse lectionem
TotKyivag, Et sic in Hesychio quoque corrigen-
dum T. I. p. 796. TocK/vYjy ovofJLx xv^iov eToi,i^ccg»
TuKYivog piscatoris nomen est apud Alciphr,
Epist. 1. 2. et To(,KYivv\v habes apud Lucianum
T. I. p. 124. Hal. immo jam apud Hesiod,
Theog. 747. Solebant autem veteres meretri-
cibus nomina de mari petita injungere. Vid,
Athen, p. 567. c»

r. 589- ^. Strattis:

70

A. ilrh Tt «•oS-i» ul n-xitts ttvrui, Ktt) rinsi

Ba vvvt /tch ijKovG-tv Meyx^t^n' uti Vs
Kc^ivB-teti , Aeiii fth n fti^/ec KXici,

In his postrema >? jug^a TcKsog et metricis ct
grammaticis regulis repiignant. Omnis siiblata
esset ofFensio, si Actls fJiiv r Msyocytheovg lege-
retur, in qua conjectura illud tantum dolen-^
dum est, quod nemo, quantum equidem sciam^
diserte Megaclen Laidis patrem perhibuit. Cae-
terum quod in cod. A, post Kheog adjectum le-
gitur ili, id ex alterius versus iine ortum es*
se apparet; quod ut moneam in causa est
Schiveigh, error.

P. 638. f. In Cratini loco: og ovx, sSodTc
cdrovvTi '^oCpoy.Ks^i X^^^^i nihil ad versus inte-
gritatem desiderabis si ^o<po%\ssi reposueris.
Multo majore molimine Jacobs, post outovvti
inseruit ^iti^,

P. 642. c. Graviter corruptum est Clear'
chi fragmentum. Partem saltem corruptelae
removere licebit scribendo: w Tr^r, g-v Ss rt&st,
Vid. Porson, ad Eur, Orest. 614. Mox in
Ephippi locus sequitur ita scriptus: oixi fisrot
To ^srnvoVf 'icoyinog, s^sjBiv&og, %vcifiog, ^ovJ^or, tu-
Qog, [xsKi, <Tif]7CCfi'ihg, ^^^xogy ^^M^if^og, fivovg, m-
q^OLfXilsg, fJivKoVf ^dgvov, '^dKcc, icccvvot/3ihg, xc^^a/,
J^tog s'^y.s(po(.Kog, In his monstri similia sunt
(igdx^? et (i^vyfJLog. Schweigh. et Dalec. haec
expediendi ratio non uno nomine laborat. Ni-
hil difficultatis remanebit si j3^vyfjiog mutaveris

71

in /Sehx^^f iS^«%<?? vero utpote e S^TTo^^a-
cplci ^^) ortum, plaiie deleveris. B§r7%<?s- sive

16) Frequentissimiis corruptelarum fons. Aristophan.
«p. Volluc. VI. 49 T«y a-ecTire^in* xTrori^iUt Xi^ ^ *<*' JcatTacr^w-
$utf KxnxTrXvixif kuI ^iecTr^^vvxi. Ex hoc loco verb. KotrgKTrPiy-
>«< in Lexica relatum est. Vereor ut recte. Scribendum
videtur :

Toy e-otfrs^rii tcTrorlXati XZ^ *

xxi KetrccTrXvtcti , xut OtXTr^^vvui.
rerbo xxreKTrXvvui , utpote e varia lectione orto, prorsus
deleto. Nisi forte, <juod cum maxime scribcnti occurrit,
reponendum est:

T«v (Tse^reg^tjy et^trlXui x^nj

xu) xctrwrXvvuif xSir \x7r>SiiXi^

xui ^tu-^Xvvut.

Sed de hoc quisque statuat, ut rolet. Aliud dittographiae
«xemplum praebet Plutarch. p, 352. a. h Vs fu) /uux^u a-rs-
leuTTu Tv^^g /Ba>fc9i EyiA7r/^ej ^ 6/5 'EXTrftoi^. In- liis po^trema
illa h eJi 'E>9r<J^«5 adeo inepta sunt, ut quin deleri debeant,
nuUus dubitem. Plutarchum quum in manus sumserim, mo-
neo de Terrestr. et Aquat. p. 966. a. in verbis xu\ irvv ju.»-
yo» KUi tXu(p»v — mendum latere, quod fj^yttenh. oculos ef-
fugit. Reponendum g-vv /uovjov. Aelian. H. A. VII. 47. x«-
y^ovvrui ^£ xu) rm vuv fcotioi rivif. Plura dedit Bochart. Hie-
roz. III. 29. et Spanhem. ad Callim T. II. p. 224. Em. —
Idem de Su-perstit. p. 170. e. Steph. xui yyu^ rovg rv^ufvovg
ttG-Tru^ovruif Trt^tiTrovvi^ %^v<rovs eivicrruTi ^ uXXei fci<r^v6t a-f/n
xtt^ru ^vovrti. Apparet haec postrema longe ineptissima
eSse. Ingeniose Jacobs. Animadv. in Stobae. p. 216. conje-
cit KUKo^^o^-ovvrs^. Sed veram Plutarchi manum FP^yttenbach.
exliibiturus fuisset, si datis opibus recte uti voluisset. Ni-
hil «nim ea lectione, quae in Codd. aliquot reperitur, elc-
gantius et ad sententiam accomraodatius: uXXu fticrevTi a-tyir^
xet^u cr i iovrti f quod duxit ille e vyo/y/iOc/zV Aniig. 290. £rf^

«tv^^£? /uoXts (pi^ovrn i^i^o^ovv ifco)

x^v^^ Koi^u (Tuovrii.

ubi pro xgv^fl Plutarchus <riy\ legigse vidcri potcit. — Fi-

7a

/3^/7x0$', nam utroque modo scribitur, est pij-
cis genus, cujus meminit Mnesiinachus apud
Athen, p. 403.

et fort. Nwnenius p. 286. f. ubi vid. Schweigh.
Vol. IV. p. 122. Si recte conjeci, locus ita ad
anapaestos dimetros revocari poterit:

xeti ftir» ^iiTrvoVy xcKxog — —

fcvcv^, Trv^u/tci^Siy ftijXev , Ktc^vcf,
Atci tyKt^ciXci.

Quod continue sequitur Alexidis fragm. ad se-
narios jambicos revocandum videtur:

T^ecTTt^xt cc^rUf
— — — etTcvi^/ecT^xt ••T£«y, Tr^cTctcrrici
e-re^xvci, fcc^cv, cTrov^^v, Xt ^ ccv «fr o^ , ««^/C**C'V>
^criev, r^xyiifcecr ^ 'irt TrXeCKCVvrc^ ctTrricv.

P. 664. e. In Menippi loco issgVmoL oKi-
yec non sunt, ut intp. vertit, nonnullae sed
parvulae perdiculae, Vid. Valcken. ad Eurip,
Hippol. p. 226. A. Quae mox de Lacaena se-
quuntur, temere cl. editor sollicitat. Omnem

emen-

iiem faciam huic animadrersioni, ubi Suidae locum e P/u-
tarcho sanavero. Vol. III. p. 469. de Tirnagora narratur: •«-

To? ?rgi?/^«uT>j5 ^efc(p^sii — ev fccvcv ;kj^t»(r/dv i>^ec/3s vrei,^ ccvrov^
«tAAflt Ktit K?iivnv ^eAvTiA? xx) a-r^ocrtdreii ^t^cc^cvroc^. Repone
trr^el/rAi ^t^uTrcvrxi e Plutarch. Pelop. p. 294. E. unde hie
Suidae locus desumtus esc. Cfr. Athen. p. 48« d.

73

emendandi conatam rettindet Theogn. v. 950.
Br. ;^F§w0« S' ciJ^px ^v^ot^g (ps^oi, aTsCpocvufjLxm

P. 666. d. In Platonis Comici loco, qmim
nescio quis coenam apparaturus, convivas, ut
interea cottabi ludo animos suos exhilararent,
hortatus esset, addit deinceps:

^fgf niv B-vtUv, aif^ vtu^ tcrX.

Tenebricosa haec verba multis variisque vexa-
ta sunt conjecturis, quibus omnibus facile pal-
mam praeripiet haec Hermanni emendatio jam-
dudum a Summo Viro mecum communicata:

B. «•AA* « vo%,y iVT; A. «'aV tU ^vtUf Trcctcrricf.
<pi^f Tij» B-viUf etc.

In nrxic-Teov eodem tempore ^, F. Naekii acu-
men inciderat. "

P. 674. c. De numeris loci Anacreontei
veluti in tenebris errant critici. Distingue:

«•gTJj» eiyecyufttf Amvrw' —

Sunt choriambi tetr. catal. ciun basi bisyU
Ejusdem metri speciem Cratino restituamus*
«pud Suidam Vol. III. p. 437. K^^crTvc, Uv.

««Xc«f ./f Ji;v«^,v ri^e^Bcc,. Idem locus est
pud Photium p. 437. ubi «^vjg«f non compa-
et, mox vero pro ^rga-yj,*- «V JcccAJf Witur
^?«7/** "«A:.-?. Ad senarios haec revocare co-

74

nati sunt Hemsterh, ad Lucinn. T. I. p, 485«'
Toupius ad Siiid IIL p. 4.8?. I^i^-^. et Gata*
Aerw5 ad M, Anton, VI. p. 171. B. quem se-
quitur Jacohsius ad Anthol, Gr, Vol, L P. I.
p, ia95. Perperam, si quid videp. Scriben-'
dum videtur:

P. 678. e. In Alexidis fragmento trans-
posita particula h scribendum; 0 T^trog ovrog
^sxsi Suzwv etc,

P. 685. a. In Pherecratis fragm, optima
€St membranorum lectio;

De metro quidem non timere debebat Schweigh,
ISeque in sensu quidquam desidero.

P. 693. c. De metro si quaeris, ne mi-*
nima quidem in Eriphi loco erit difficultas, si
facta uniiis vocis transpositione scripseris:
Jx^/n ^eV*$ v(ti dyet^w Imf^ms irg^rav Xx/2t7v

Sed grammaticam loci rationem non expedio.:
Hkid go<^/^ ab iis pendere videtur, quae jam
interciderunt. Cboriambici metri vestigia, quae
Jncohsius hoc in loco sibi animadvertisse vide-
batur, equidem non agnosco.

P. 700. c. *A^i(Tro(poiv7ig i' 'iTfnev^r

rav y etKcvrieti

75

Haec non comparere in Arisbo-phanis Equiti-
biis monuit jam Casaubonus, Neque tamen
Schweigh, conjecturam probem, ex altera Equi-
tum recensione haec petita esse suspicantis, de
qua qui prodiderit scio neminem. Quare ad-
ducor fere, iit ^AvTiCpdvfjg h* 'iTrnrsvcriv Athenae*
um scripsisse putem. Antijjhanis Equites ci-
tat ipse A^henaeus p. 5Q3. b. Neque inaudi-
ta est horum nominum commutatio. Sic in
Eustath, Vol. I. p. 96. laudatur *AvTi(poivYjg iv
yX(a(T(ro(,ig, Sed corrig. * A^t(7To(poiv7]g, cujus '^Kooa-'
aui commemorantur ab Hesych, T. I. p. 5. et
ab ipso Eustathio p. 566, Ejusdem Antipha^
nis nomen passim in Antiphontis nomen ab-
iisse docuerunt Valcken, diatr. p. 95. c. et
Bastius Epist. cr. p. 135. Lips. Aliud exem-
phim praebet Zonaras T. II. p. 174.5. T^iTvjv
^fjLs^ot^v %§>t Keyeiv^ ovx^ '^^^^'S ^!^s^ccg. — Mfe-v«v-
^gog' vjjLe^oLV TgiTV\v siisv6iJL0L<xsv YifJiriv, AvTiCpcSv*

Repone *AvTi(poivvjg pro 'AvTiCpwv, eodemque mo«
do corrige locum Lexici Mscr. apud Ruhnken,
Dissert. de Antiph, p. 24.5. ex quo in Menan*
dri loco apud Zonaram pro eTrevofjLOiciVy cujus
vora emendatio Tittmannum Fugit, iire^^ooiJLOLa-sv
reponendum. Senariorum reliquiae ita dige-
rendae videntiu-;

\'xtKUfcti.<rii iiitc7v. —

76

Triduwn apud nos comissatus est. Sic verbo
imoiu)fiol^€iv T<v?, ut alios omittam, utitiir ^Za-
jyJiron. Epist. I, 39, 56. —

Sed haec hactemis. Scripsi Jenkaviae.
mense Decembri anni MDCCCXIII.

J. A. F. A, Meineke.

Corrigenda et addenda.

P. 7. 1. 10. corrige sycophantas pro sycophantes»

P. to. 1. 17. pro Perr. 1051. scr. S. c. Th. 1075.

P. 13. 1. uit. X^^K*' '^ ''^^ '"*'''' ''^posuit etiam Hotihius ia

Lectt. Aristoph. p. 85. sed male judicat

de ^£6^.
P. 19. 1. 35. Lobeck. ad Soph. Ajac. p. 284. conjecit xeg«Aic9.
P. 22. 1. 21. In Aristophanis loco gyotvT* esse scribendum

monuit etiam Hotibius , cujus Lectione»

Aristophaneae serius ad me perlatae sunt^

^uam illa scripseram.
P. s6. 1. 5. Dele verba: IVIox in — singulari,
P. 247. 1. 24. scr. i^vB-eJxi*'^ P^O k^v^ex^m.
P. 29* 1. 15. Unice verum est olvrfTrolXoi^ — sic enira scribe-

re dcbebam, non ccvTifcd^^ic, — Afschyli

hunc rersum esse evincit Plutarch. de Fort.

Alex. p. 334. d. Adde eundem de Roman,

fort. p. p. 317. c. et compar. Cic. ct Dem.

in Wyttenb. Eccl. hist. p. 332.
P. 31. 1. ult. scrib. Vol. I. pro Vd. I.
P. 34. 1. 8- v«rba r^otv/uecT i%. ix,uv non initium sed finem

versus constituuut.
corr. Grotejendius.

post ovK 'ia-jty exciderunt verba «AA«? Ix^vi,
corr. polyschematistis. Ibid. 1. 6. scr. /tcii V;«^»

xeTv, et 1. 8« delendum est punctum post

P. 44. 1. 23. post lauilatissimi excidit Comici,

V. 46. 1. 15. leg. xxTiiit pro KUTtiix, et 1. 16. /u.t¥ pro fcn.

P. 47. 1. 3. scr. V7rs^/3xiysi, 1. 15. haud dubie, l, 16, opert.

1. 22. BatMTov.
V. 48- 1- antepenult. scr. I<w«vn}f et lo^uv,
P. 50. 1. 26. leg. uhi.
P. 53. 1. 17. scr. x^^o»v pro «S-Aoijy.
P. 55. 1. i8- scr. 0^1. Ibidem comma post ^ol/tctlntif d«-

lendiim.

P. 58- !• 6. leg, KVTITOV.

P. 59. 1. 9. leg. xvri-jTov et adamatuvi.
P. 6i. 1. 1. repone — o — pro — ww.
P. 62. 1. 16. leg. j^ «Vvow pro i% oL

p.

38. 1. It.

p.

40. 1. 7-

p.

41.1. 2.

P. 65. 1. 29. pro KetK9V. corr. yetKiv. Sed hoc in genere ali-
quoties operas peccasse video. ^

V. 67. 1. 17. corr. toKri pro IfoKvii.

"P. 68« 1- 24* l^g- improljante pro prohante.

P. 70. 1. 9. leg. Megaclem. Ibid. 1. 22. dele fn.

P. 71. 1. 2. corr. onroy^u^itcA.

P. 7*. 1. 14. corr. continuo, et 1. 18. /u,v^»v.

P. 74. 1. 13. corr. membianarurn.

P. 75. 1. 11. scr. yA^wo-crot», — Sed minutiora persequi non
vacat. Eram alia additurus , quae ad singulorum loco-
rum tractationem spectarent. Plurima enira in Iiis de-
prehendi, quae nunc vix; recte disputata esse videuntur.
^Neque id mirum videbitur ei, qui Solonis illud ih prom-
ptu habeat: yk^cIo-km ^' «*/«/ 5ro>(A« '^i^^oca-xojtcevoi. Sed quo-
ininus nunc quidem uberiorem de illis disputationem in-
grediar, spatii temporisque angu^tiae prohibent. Non de-
crit tamen in posterum ejus rei opportunitas. Scripsi
Gedani mcnse Octobri anni MDCCCXIV.

\ L A. F. A. Meineke,

\' ^ graecarum latinarumque litteraium in Alhe-

naeo Gedan. professor.

PIO.CHRIST.GOTTUEBERNESTI
PROF. PHILOS. EXTRAORD.

EPISTOLA

AD

JOH. FKIDERICVM
SCHLEVSNERVM

PROF. DFSIGN. THEOLOG.AE ,N ACADEM

SVIDAE LEXrcOGRAPHI VSVAD CRISIN *
ET INTERPRETATIONEM LIBR.
SACRORVAf.

L I P S I A E

EX OFflciNA SOMMERIA.

AMICE CARISSIME!

l|uanta eflet reriim humanarum, et
ruauiffimarum maxime, incon-
ftantia, cognoui ego quidem, dum vixi,
iaepiffime, ar nunquam. cum maiore
animi commotione atque aegritudine
fenfi, quam ex quo tempore Tu ex hac
vrbe et hac patria Tua difcefTum para-
fti. Nihii familiaritate noftra dulcius
fuit, nihil fuauius amicitia noftra. Na-
ta haec aetatis noftrae tempore illo,
quod et incitamenta et praefidia maxi-
ma habet ad laetitiam. copulata deinde
mirifico animorum noftrorum confen-
fu, nutrita etftiftentata mutuis ofHciis,
amore, virtute, ftudiis, denique cor-
roborata annis, talis profeao mihi vi-
debatur, quae, vt iunxerat et obkaa-
A 2 verat

verai iuuenes, ita nos et copulatura et
recreatura eflet aliquando fenes. Sed ,
eheii! iuuenes feiungimur. — Et quatn
coniunaionem noftram nec labefaaauit
vnquam inuidia vel diffimulatio, nec
ira vel odium fuftulit, eam nunc dif-
foluit illa rerum omnium inconftantia,
quam fum principio conqueftus. Ha-
bebo igitur cur doleam, habebo pro-
feao cur hanc fortem meam aegerrime
feram, ore. voce, conui^u Tuo or-
batus in pofterum; ni(i vnum illud me
confolatur, et benefico quodam leni-
mine acceptum ex difceffu r«adolorem
fedat, quod intelligo Te mutato domi-,
cilio, animumergame Tutim non mu-
taturum, rMue bene futurum effe in
eo loco, ad quem mox es peruenturus.
Vtenim honeftum eft, laetari amico,
cum is tecum loquitur. agit, lateri in-
haeret, ita aequiffimum puto, cum il-
lummelior fortuna auocat, tum ipfa

hac

hac foraina niediranda jaaiiram ferre
fedadus. Abi igitur, Amice, felicirer,
quo 7>gloria vocat, quam Tibi vivm^
te et ftudiis parafti. Ego folus quidem
relinquor, fed 7}//imago, crede mihi,
penitus infixa haeren animo meo, Ad-
erit illa domi, fequerur foras prodeun-
tem, comitabitur peregrinantem , ru-
fticantem, nee finet me vnquam ita fo-
lum effe, vtfolitudine excrucier, neque
prorfus ita relinquet feffum laboribus,
vt me non fentiam cogitatione Tui re-
crearum. Te vero mei femper memo.
rem fore, ita mihi certo perfuadeo, vt
certo credo Te mihi efle amicum. Ita-
que, quem ad 7> libellum hunc mitro,
le exiftimes, quaelb, a me fcriptum
ifte propterea, vt Tu haberes, vnde
nemoriae vel incitamentum vel alimen-
a peteres , quo nihil profefto a Tua
rga me amicitia atque animo ahenius
fle poteft. lUud conuenientius erat,
A 3 me

me Tihi quoddam vduti monimentum
amoiis relinquei-e, quod quamuis val-
de dubito an futurum fit aere peren-
nius, tamen poterit et luculentior ani-
mi erga Te mei interpres effe, et aper-
tius declarare, quo paao primum orta,
quibusue deinceps modis au^a et con-
feruata fuerit familiaritas nottra. Quem-
admodum enim iUa. vt non ignoras.
in ipfis literarum circulis, intuentibus
veluti, atque annuentibus Mufis nata
eft, ita pofthac, quotiescunque conue-
neramus otiofi, maxime ad litcras men-
tem fermonemque noftrum direximus.
Et cum faepe de re critica atque inter-
pretatione librorum facrorum difputa-
vimus, tum inprimis nuper in Suide
Lexicographo refedit oratio noftra
Peraao enim labore illo, quem, v
bene fcis, per plures annos in glofli
facris ex Hefychii Lexico excerpendi
coUocaueram, quamuis incertus, fi

fluri

7

fturus ne operae pretium fim, tamen de
Suidae crloflis eodem modo excutiendis
traftandisque cogitare coepi, Ac prae-
ter laboris fimilitudinem quandam, ftu-
dium meum et illud incendebat, quod
neminem putabam adhuc fuifl^e, qui
illum Suidae vfi.im fcripto libello decla-
rauerit. Nam quae Kufl:erus *) tanta
opere celebratus ille a nonnuUis Suidae
interpres, de ratione et indole Lexici
diflTeritjea partim, vt caetera fere omnia
quae ad Suidam congeflit, manca et
breuia fum, partim non proprie perti-
nent ad genus gloflTarum illud, quod
mihi nunc examinandum fumfi. Neque
hanc omnem de gloflis facris quaefl:io-
nem attigerunt duumuiri nobiliflimi,
qui de Suida fcripferunt, lac. Gro-
A 4 no-

*) in praefatione editioni Suidae praefixa, et
repetita in Fabric. Bibl. gr, Lib. V. cap. 40.

noLiius *), ct lo. Toupius. **) Vfus
quidem eft Bielius***) illis Suidae glof-
fis, fed nec omnibus, neque cum de-
le£lu idoneo. Quare cum Lexicorum
Hefychii et Suidae magna fit fimilitu-
do, comparando, et vt potero quidem
perfpicue, at breuiffime, efficere cona-
bor, vt huius et indoles cognofcatur,
ct vfus vel ad interpretationem vel ad
crifin facram paullo hiculentius intelli-
gatur, Quam difputationem exiftimo
Tihi QO iucundiorcm fore, quod ea vi-
deri poteft non inchoata nunc primum,
fed annexa fermoni noftro , quem nu-
per abrupimus.

Ea

*) Emendatt. in Suida , ad calcem decretor.
Rom. et Afiat. pro ludaeis ex lofepho. Lugd.
Bat. 1712. et in aiiis lib. quos laudauit Fabri-
cius 1. c.

**) Emendatt. in Suidam.

***) in nouo Thefauro philol.

Ea vero , quae ad indolem auftoris
noftri pertinent, vel communia funt
omnibus Lexicographis illius generis,
vel Suidae inprimis propria. Ac com-
mune quidem eum Hefychio et aliis il-
lud habet, quod ad ordinem literarum,
quem alphabeticum vulgo dicunt, di-
fpofita vocabula funt, et voces expli-
candae non modo ad certum fcriptoris
alicuius locum fpciftant, fed et eo cafu,
perfona, modo, tempore pofitae funt,
quod erat in fcripcore illo, quem ante
oculos habebat gloflator; porro, quod
ex omni fcriptorum gcnere loca expli-
cantur, adeoque glolfae profanae iacris
funt permixtae. Sed de his et fimili-
bus ex inftitufo diximus in differtatio-
ne de Hefychii gloflis facris, prope-
diem in lucem iterum proditura,

Quac autem reperimus Suidae pro-

pria efte, ea ct plura funt, et grauio-

A 5 ra.

lO

ra, atque inprimis pertinent ad inflitu-
tum noftrum, hoc eft, ad gloffas fa-
cras, quae vocantur, de quibus nunc
erit nobis difputandum* Primum ita-
que Suidas in vnaquaque fere glofla
non fcriptorem folum nominat, fed et
eius verba adponit, vnde defumta vox
lit, quae in gloffa explicatur. E qua
illius confuetudine , quid ad rem criti-
cam vtilitatis redundare poflit, infra
paucis videbimus, Verum in eo ge-
nere non vnum Lexicographi noftri vi-
tium deprehenditur. Saepe enim for-
ma illius verbi^ quod in glofl^a pofue-
rat, non conuenit illi, quod in adiefto
fcriptoris loco legitur. Sic in illa glof-
fa: dmc^vySvTsg, (JnaSvTsq^ adfertur lo-
cus ex lofepho, in quo eft d7roqvyvi(7Ciq>
Pefiime vero. Nam hiclocus^quiexem-
plum illius vocis dwoqvyeTv fignifica-
tionis eflTe debebat, fi verum quaeri-
nau3, huc pertinere non poteft, quia

for-

IZ

forma vocis efl: diuerfa, Igitur incerta
fit omnis loci illius interpretatio. Re-
ftius ioitur glofla illa, quam et habet
Hefychius, referrur ad Rom. 12, 9.
dTrocyySvrsg to Trcvj^pov, ad quem lo-
cum etiam Theophylaftus : ax, -^^tJ^vf?
fJLKjSvTsg. Ergo inanis eft omnis illa
loci ex lofepho commemorario^ Ean-
dem Suidae negligentiam in alia gloffa
inueniffe mihi videor, in qua erat fe-
re fubtilior inveftigandi ratio. Nempe
Hefychii glofla eft : ciTvMqoq. olM^i-
vog y oiSoKog. Hanc alibi dixi pertinere
ad Genef 25, 27. vbi lacobus dicitur
avSpooTTo? oiTrKaqog. Ibi Aquila ^ttKZc^'
Symm, oifJLOofjioi;' Neque eft, quod
conrra dici recle poffit. lam vero Sui-
das ad eandem hanc gloflam adfert lo-
cum Damafcii, in quo eft ^7rKoLc;oq otN
^(j^qj verus pudor^ Non nego glofle-
mata illa explicare pofle hanc formara
dicendi^ fed ego non credo gloffam

pro-

12

proprie ad hunc lociim pertinere.
Nam fi is, qui primus eam compofuit,
diferte hunc Damafcii locum explicare
voluerit, debebat glofiam ita enunciare:
aTrXoLqog. dK^/fym. cihXoq^ vt vocis
cti3^6o<g haberetur ratio. Ac pofient ta-
lia exempla plura cumulari , fi animus
nunc effet, librum confcribere, Vna
glofla fuccurrit, quae fcribentis vitio
potius laborarCj quam ad hunc cenfum
pertinere videtur. 'AAAoTp/005. ttoAs-
jitfco^. )i(i\o Aot/3i^. m\ ciTro dXKoTpioo^f

^Si^ai t5 ^iXti (T^ , T8T£(^/ , ^UCTf/tSVCOV.

In promtu eft, nifi omnem glofTam, et
inprimis exemplum exPfalmis petitum
prorfus inane putemus, legendum efle
otAAoTp/cov. OTAsfz/cov, vel certe otAAo-
Tfioq. TToKeiJiiogy quam eandem gloffam
et Hefychius habet. Illud autem ad-
verbium dKKoriiioog nec in Hefychio
extatj nec in Phauorino, qui inprimis
ftudiofe Suidam compilauit. Siquis au-

tem

== 13

tem vulgnrem glofTae illius leftionem
defendere velic, is hoc ipfo Suidam le-
vitatis accufabit dupliccm ob caufam,
primum, quod a confuetudine receffit
ceterorum grammaticorum, deinde,
quod vnius eiusdemque verbi vis alia
eflepoteft, cum aduerbii formam ha-
bet, et rurfus alia, cum idem formam
induit adieftiui.

Quid vero cogitur ex his, quae ha-
ftenus funt difputata? Scilicet Suidam
longe fuperari ab Hefychio , quem in
eo genere et accuratiorem et elegantio-
rem efTe animaduertimus; deinde He-
fychii Lexicon non folum compilatum
a Suida, fed et loca veterum fcripto-
rum, quae vbique fere in Hefychio de-
funt, a Suida, vel Grammaticis recen-
tioribus negligeiiter et fine iudicio ad-
dita efle, quod ipfum Kufterum etiam
adnotaffe cognoui. Itaque, fi qua cum

He-

,4 i

Hefychio et Suida pugna occurritj ifti
quam huic plus tribuendum fidei
exillimo.

Ad haec Grammatici noflri vitia ac«
cedit aliud, quod nefcio errori an te-
meritati tribuendum fit potius, quod
faepe fcriptoris cuiusdam verba adferr,
in quibus tamen illud ipfum vocabu-
lum non extat, cuius caufa locum at-
tulerat» Sic ad hanc gloflam: dfXTrKci-
yc^fjLd. dixoipT/^fJiCi verba Diogenis Laer-
tii laudat, in quibus legiturquidemvox
diJLCipT/iUOL , fed alterius oiyL7:KoLK'/^ux ne
mentio quidem fit. Ergo quorfum ille
locus allatus fuerit, difficile eft intelle-
ftu. Imo certum eft illam gloftam per-
tinere ad graecam verfionem Danielis
6j 5. TTOLv TroLpxTrrooiJLOL KOLi TToiv dixTrKci-
a^^fJLOCy cum et Albertus ad Hefychium
commemoret gloffas Mftas in Danie-
lem, in quibus eadem illa legitur.

Quae

Qaae quamuis ita funt, tamen haec
Suidae loca veterum fcriptorum lau*
dandi confuetudo, hunc faltem mihi
vfum praeftitit, vc in gloflis praefertim
Hefychii certo loco fcriptoris alicuius
adfignandis , iudicium nonnunquam
coercerem, et vlterius prius quaererem,
quam fententiam meam commendarem.
Itaque faepius accidit, vt, cum aliquam
gloffam Hefychii ad locum fcriptoris
facri certum retuleram, at Suidam de-
inde euokiens videram alium fcriptoris
profani locum laudatum effe, cui non
niinus conueniret vocis fignificatio, vt
tum, inquam, in hac iudicandi incer-
titudine, dubiam reddere fententiam
meam , quam in temeritatis vel leuita-
tis crimen incurrere mallem. Hefychii
eft glofla haec: yupov. (7vyKSKKifJL^vo)t
(Heinfius vult (jvyasKVaXoofJLSvov) xup-
TOVj qpoyyvXov. avKKosi^^i, Sopingius
etHeinfius adfcripierant locum exSirac.

24,

i5

24, 5. yvpov ipxvS 6KV>cXoo(TX fjLov/i. Mun-
kerus Efaiae 40, 22. 6 mTsxoov rov yv-
pov TJ?^ yJji^. His ego confiias glofTam
illam facram efle pronuntiaui. Sed mox
munndam puraui fententiam, cum in
§uidae eandem gloflam incidiflem, cui
adfcriptus erat verfus ex Epigrammate
graeco :

yv^ov Kvoivsyjs fAohtl3ov (TYifAocvro^ot y^ociA'

[AYis,

Rotmdum plumbum^ quo nigra fignatur
linea.

Quis enim, quaefo, vrer locus refpi-
ciatur , certo adfirmare audeat ?

Neque ad interpretationem (acram
Suidas tantumj quantum Helychius,
vfum habetj fi illas gloffas excipias,
quae ex Hefychio traduftae videntur.
Et Suidae omnis liber, fi temporis in-
iuria periifTetj eaque iaftura non nifi
interpretandi fubfidia ex illQ haurienda

attin-

17

attingeret, vniis Theodoretus omnia
Jila, et lono-e plm-a nobis redcieret.
Nam quicquid interpretationis confer-
turin ea verba, quae funt ex graeca
Vet. Veftamenti verfione deprom^a, id
ex Theodoreti Commentariis defcri-
Ptum eft, praeter paucas glolTas, vt
fit. quae vnde hauftae fint, nondum
liquet. Sed vbi Theodoreti explicatio
difFufior erat, neque fafta ad modum
glofllirum, quarum indoles et virtus in
breuitate cernitur, accidit paffim vt
gloiFator verba Theodoreti, cum vellet
contrahere, mutilaret ita, vt non nifi
mtegra illuis oratione perlegenda in.
telhgihodiepofiint. Eius mutiiationis
^xemplumeftmillagloira: d.%,^oXo-

iil «.v^iio-KoymoiJLS^^ci 701 6 ^soq. d-
^k T% mpymxq, opLoKoyipiev xdpi-
■a?, m\ dmypdTrng TotvTxg mi^^o-
iev. Haec crgo funt transfcripta ex
^ Theo-

18

Theodoret. Comment. in Pfalm. 78, 13.
vbi ille hoc modo : ra? UTTep ryig etisp-
yao-tst? ofxoXoymopLe)) %*piTa5* m\ dva-
ypscTrTBS TauTiXS TrsTTomoTSi;, rotq lco-
^gvof? dv^pcoTTOf? TrpocrciVo^sv tviv t«tcov
^C/iyHffiV, grafwJ /'»■0 /-ffK^/wVx agemus,
ciimque Hteris ea maiidatierimns , pofteris
hominihus borum narrationem trademiis.
Quae quidem loca etiam fi fere vbique
adnotauit Kufterus , tamen vnius glof-
fae eius generis confufio, tantopere
ipfum perturbaffe videtur, vt et vitiofe
eam exhiberet, et verfionem plane non
adderet. Gloffa haec eft : ivSufXiov.
jcotl 6yKotTaX£if/K» sv^uKJ» /Spa%o ri
f^optov. Non diu quaefiui, cum eam
reperirem ad Pfthti. 75. lo. pertinere
vbihaec funt: m\ iymriUiiiii.ci ev^u-
f/.fe lopTOi(r£( m. Deinde Theodore
tum euolui, qui ad illum locirm ita
Ti$TWv aTToActus-otvTf? Tcov aya^cov, d
' vpw^iciv ci(p;Ep5pt£v TbS Aoyi(rK««, b^

/3pa

/3p^-%u oLvn^y ixopiov slg hTspcvj dcrxoKbv-
Tsg (ppovTi^a. In pvomm ergo efl, ita
legiglofTamdebuifre: £v.%V^cv. (Ax-
/3i^) iccil symTciXsiy.f/.xsv^viJL(^' (Tb-
Tsqiv) jZpxxv Ti fjjpiov.

V

Neque tamen Siiidae defunt eiusmo-
di gloffae, e quibus augeri Hexapla
Origenis po/Iint. Talis eft illa : |^^'.
Cid. d ovx VTTCKSivTO vofji^, aAAct ^po^/-
p'c7Sl. axi l3pox'/iv SK^mv. isTC^q ol 0. 0

^s 'Aycvhag^, oixl^pov SKmov. 6 ^s 2uiu-
f^axog, vsTov sKbdiov. Haec difla func
adPfalm. 67,9. (ipox^y SK^aiov d^popisTq
6 ^sog T^ KX'/,povo!JM (j^ etc. Sed ne-
mo varias interpretum Aquilae etSvm-
machi explicationes adnotauit, nec ha-
bet iftasTheodoretus, quem dixi a Sui
da exprimi fere in omnibus locis.

B %

Pqe.

20

Praeterea obferLuiui plurimas fere
illius gloilas ad Pialmos fpeftare, pau-
cas admodumad caeteros libros lacros.
Vnde valde vereor, ne ex Lexicis grae-
cis in Pfalmos , qualia magno numero
inueniri in nonnuUis Bibliothecis fae-
pe audiui, gloffae multae in Suidam,
et in caetera quoque gloffaria graeca
transfcriptae fuerint. Efl: enim tanta
in huius generis Lexicis confufio, vt,
vnde, vel cui tribuendum fit quodque,
inueftigare prorfus non liceat. Atque
exinde et illud intelligo, quid fit,
quod gloffae iilae in Pfahiios, quarum
ego fatis mognum numeriuTi ex Catalo-
go Mftorum Bibliothecae Taurinenfis
ad calcem gloffarum facrarum Hefychii
excudi curabo, non fokim in Suida,
fed et in Lexico Cyrilli, quod Bielius
fhepe laudat, iisdem verbis legantur.
Sed his obiter diftis, ad inftitutum re-
deo. Ad Nouum igitur Teftamentum

fpe-

fpeaantes glofTae et paucae funt, et fte-
rum hauftae ex variis interpretibus in-
primis ex Chryfoftomo, et Theophyla-
fto. Ergo de his quod adnotemus,nihil
habemus.

Neque vero filentio praetermittenda
EftnegligentiaKufteri, quam in locis
vcl fcripturae Sacrae vel veterum inter-
)retum conquirendis declarauit, e qui-
)us explicationes depromtac videban-
ur; ne quis forte Suidam ita excuffum.
tqueelaboratum exiftimet, vt, quod
ifuper addi poffir, ne reftet quidem.
>igitur, vtex multis pauca dem, ad
lofllim rllam: dv^e^sroii. dvTiXyi4.s-
XI. dv^s^sTcii KpifxoLTog v5%5ip |U8,haec
i notis pofuit: ''haec funt, inquit,
^vba Dauidis in Pfalmo aliquo, quinunc
mfuccurrit.,, O diligentiam admiran-
B 3 dam

5ta ^ — ^

dam! Imo' vero Dei ipfius verba illa
funt ex Devter. 32, 41. — Nonmimis
iiegligentcr fefe geffic Kufterus in alio
loco , qui ad crifm facram V. T. perti-
net , et dignus erat accuratiori explica-
tione. Gloffa eft haec: (>iAXocyf/c4 ' 0.

roh dKXciyixxdiv >iptcov. lUe, "locuf
pvopbetne^ inquir, mmc non fuccurYit.
Sed f bene memm , kgitur ihi ^A^.Aocy-
\l%m-, q^^^^^^ leclionem in verfione fecutus
fum.,, Male vero, inquam. Nam fi
infpexiffet ipfas verfiones veteres Ffal-
nii 43, 14- ^^ ^'"^^^ ^^^^^' contuliffet, vbi
cft THO pretiutn, vidiffet in Edit. Rom.
Bofii vitiofe legi dKciKoiy(Jici(7iv ^ quo-
cunque demum .modo ortum vitium
fuerit. Non potuit aliquis , nifi dor-
mitauerit, vere dKotKciyfJiOLtnv vertere,
tum ob vocem hebr. tum bb omnen:
orationis contextum, qui alteram po

im

I

tlus leaionem dKXxyiJLCiciv flagitat^
Eam et Breitingerus in textum recepit,
et defenditBofius in animaduerfionibus
criticis ad h. 1. Eandem in Theodo-
reti Commentario Schulzius expreflit,
quamuis alius Codex dKoihciyixci^LV ha-
bebar^ Deinde Diodorus explicauit
Trpotor;. Symm. TiijLm Denique Dev-
ter. 23, ig. eadem illa vox hebr. per-
fpicue vertitur oiXKotyiJiX cui refpondet
etiam to //(S^oof/ct in membro parallelo.
Neque nunc dicam de illius corrigendi,
mutandi, transponendi libidine, quae
et per omne Suidae opus diffufa, et
omnibus eft notiflima.

Sed quoniam rei criticae mentio in-

cidit, videamus, quid ea praefidii ha-

bere ex Suida poflit. Ego enim, ex

quo tempore Suidam traftare tentaui,

B 4 (quod

34 "

(quod etfi non eft longum, traflaui ta-
men ex parte acGuratius) putaai , fi
quid ex eo lucrum faciendum eJet, il-
lud efie maximum, quod ad crifin li-
brorum facrorum rediret, cum integra
loca, et ea fatis longa, ex verfione iilo-
rum graeca gloflis adfcripta paflim ani-
maduerterem. Deinde hanc quaeftio»
nem attingere Tiii quoque caufa de-
beo, amiciflime scklevsnere, qui cum
antehac fummum fludium in illam do-
ftrinae partem contulifti, tum vero nu-
per, cum ad vfum Suidae criticum ora-
tio noftra perueniffet, optabas, vt, qua-
lis ille vfus efl^et, cognofceres. Neque
ego quidem adhuc, vt iam dixi, omnes
Suidae veluti latebras ita excufli. vt in
hac caufa deVernere mihi liceret, fed,
quantum pofllim conie£lura afl^equi,
vereor, vt id Suidas in hoc genere
praeftet, quod vt praeftet, mecum et

Tu

Tu optabis^ et optabunt fortafle plu-
res. *) Refte, an falfo ita verear, iu-
dicari poterit ex gloffa fequenti Suidae
locum ex libriludicumcapite nono de-
fcriptum exhibente, quo, nifi fallor,
non alius longior ex libris facris a glof
fatore translatus extat , et quem , prae-
ter Grabium ^"^), neminem cum Sui-
da contuliffe arbitror.

rov sji T(Zv sy^sv^spoov, oiv^pa^; 6 sttI Xi"

^OV SVX. f| WV CVK dTTsXsi^P^^ ttKi^v

B 5 'Ico^-

*) vld. S. R. SemlerlEpifi';ad V. Gnesbachlum
de emendandis graecis. V. T. interpretibus
p. 9.

^*^ in Eplft. ad Millium de genuina libri ludi-
cum verf. Alex.

26 ■"

KOLi TTXfciTropevoiJLm tS 'A[^i\iiKsx fJLsroi
rou T^OLOv j d^jyi/^Sjsv sttI twv aopvP/i]) to\)
opb<g, ml ST^ dpag Tt^\ (Pcov;^'v olvtS s(^'/\

Trpoq OiVTOVg TTOLpxlioX^/iv TOlOLVTl^^Jf (?)

'Akov(tolts fJi^ clv^psg ^mfjioov , ml oIk^-
csivfJi^2v oQsoq. (8) mpsvofjisvx sm-
psii^HTOv T^ ^'JAcc, Tov %piW^ l^xaiXsoL

B(P eOLVTOOV. KOlI sItTOV TVi sKXiCiy (^OLdi"

7ksV(70v s<P yjfJL'2v. (9) aoLi sittsv olvtoT^
nsKoLioi^ d^sl^oL TViv moTViTd jitb;, vlv

V. 7. ajtifcw) propria Suldae leciio Ed. Rom.
Ald. a>couc5rotf. Alex. et C, «KitfC"(Zf. v. g.
£Vo^eu-9->5(7«v) Ita omnes, praeter Rom. iito^
^su^^j. ibid. £<{)' bx-utSv) Ita fola Ald. habet.
Rom. g<^' £«ura. Alex. g^uror?. C. iit au-
TttV. V. 9. a<pei(Tcc) Alex et Ald. fic. Rom.
/wji oi7toKei\J>x(Toc, ib. jjV i^6^x(Tev — o/ av-
•^•PttyTrot ) Ita Ald. In Alex. dee(l o/ Rom. gy
^ ^o|acri?(r/ tgv 0£ov av(5^^s?. Ib. TTo^eu-S-w)
Sola Rom. TCc^eua-ofjLooi y.iv^cr-d-aj STri tlov ^u-
^,«v, et fic infra etiam.

e^o^oifTsv sv sixol 6 ^asoi; ml ol ctv!^pw7ro/,
TTopsv^oo oipxsiv t2v ^uAcovi (lo) Kdl
elTTov roi ivKoc t^ (7V>i^j ^svpo^ (lao^i-
Ksv(7ov sp '/jtj/xv. (i i) kolI sIttsv OLVToTq
v\ fjV'A,v\-, oL(PsTcroL Ti^v yKvzvryiTci (ocb,
Kxl To ysvvAiid f/8 To dyoL^oVj TfopsV"
^(Z oifix^iv Tocv ^vKocv] (12) ml siTtov
TOL ^vKoL Trpog t^ u^imsXoVj ^svpo (ixai^

'hSVaOV s(!y Vf WOOV. (13) KCLJ sItTSV OLV'

ToTq vj oLfjLTTsXoqy d(PsTo-OL tov oivov f/«

KCfA TViV SV^fOrvVAV TCOV ^vSpOOTTCOV , TTO-

p^uSvO hyjiv Tcov ^uAcovj ( 1 4) ;m\ sf-

TTOV

v. 10 e^TTOv) Sic Ald. et Rom. In Alex. etTTxv*
V. 1 1. Tro^svS-w) vt Ald. In Alex. y^} 7ro^2ii-9-<w.
Rom. vt in veiTu. 9. v. 12. tt^o; t^v
duTT.') Ita ed. Rom. Caeterae rJj cKy.7rsK(j»
V. 13 xj^ rrv ei3<J)^.) In caer. deeft -^. Sed eu-
<pf ctnjv>jv T6?v uvS-^ccTTm habet ct Ald. -- Alex.
T>iv 7r«fa tS 0ga >[*)] Twv «v-^^wVwv. Rom..
Tov su<P^a4Vcvroc •^scvw^ av-S-^wVis?. ib.Twv
^u^wv) vt Akl. — Alex. ^uX&jv. v. 14. Trav-
Tot T(X ^vKx) Deeft zri>iVT« in fola Alex.

quam-

aS -

(Ti) llxaiKsvo-ov s^P" >i^cov. (15) k^/ sI'
Ttsv v\ poifjivoq Trpog rct '^vXa , si £V aA^i-
^f/ot ^p/sri |U6 ufyteV^ t5 P>oL(nXsvsiv £(P

VfJiOOV 5 ^SVTS y VTtOq^ATS £V T^jl (TKlSi (JLOV.
KOlI Si f/vi, slsK^U) TTVp dTT SfJiSy Kdl
K0LTOL(Poiy>l Tdq KshpOVq TOV A/jSotvou.
(16 — 23 ) Kctj vtjv sl £v otA;i&£(^ ^^/

OdiOTViTl Si:0l'A70LTS \IST0L TOV TTOLTpOq
fJLOV y KOLl fJLSTX TOV OIKOV OLVTOV KOLl

el^oLG-tXswoLTS Tov 'A^iyLsKsx ^iiov T>f5

quamuis eft in textu hebr. ib, rJJ ^«^uvw)
vt Rom. In Alex. et Ald. it^o^ r^jv ^ufjLVOV.
V. 15. TCu ^ocfftXeveiV^ vt Rom. et Ald. In
Alex. «^ /3a<r/Xe« ib. g^)' >jjwwv) vt Alex. —
In Rom. et Ald. i<p' Yiy.slq. ib. iJ7ro$->jTe —
^2?) Sic Rom. ed. In Alex. Ald. C. TrsTCOH
^ocTS iv T>j (TiiSTryi (j^is. ib. i^sxS-y, ) Alex«
Rom. et Ald. e^eX^S-oi — yioiro(,<pdyot. ib»
«tt' e^S) vt Rom. Caeterae in rijq ^otfj,viS'.
V. 16. oaioT^Ti^ vt Ox. In caeteris reXeic-

TyiT,u

7:xiyi(7>c'^(; olvtS sttI rov(; h^^aq ^i^i-

(JLOOVj SV(PpCiV^si4TB £V OtUTCp, KOlI SV-

(Ppxv^s(^/l ys ml cfjjToi; sv vfjjv. si ^s
fjL'/ij slsK^oi TTvp sl ^AIiifxsKsx^ mi
KCLTOL^Pdyoi Tovq cipxovTCLq vii^^v^ koll
rovq otKOvq tJCtJTCov. kcll sl.sK^ioi TTvp
ea Toov oiv^p'2v ^r/iiJLOov y mi KXTX^Pd"
yoi Tov 'A/3;,U£A2%. Kdl dTTs^px lco^Jt-
^xfJL dm TTfioo-uoTrov 'AlliiJLsKsx dhx-
(^ov c^jvTOv. 'O ^s 'A/3i|U£As% Yiflsv sttI
Tov 'lG-px'/iK sTv\ rpioL. (23) Ka/ sla-
TTsqsiKsv 0 ^soc; irvsvfxoL irov^pov dva-
(jLS(rov 'Al^itJLsKsx-, m\ dvxfJLScrov dv-
^pcov S/JfiVoov. Ka) vi^srmciv ol dv-
^fisq ^mfxc^v iv tcJ) olm 'Al^iiJLsXsXy

(24)

T>jT/. Quae fequuntur vsque ad v.23. itacon-
trac^a et mutata funt a gloflatoie , fiue errore
quodam oculorum , fiue de induftria, vt va-
rietas leclionls ex iis nullo modo conftitui vel
iudicari pofTit.

30 s===^

(24) rou eTTotyayeh ddm(i^ kolI to

aljjLX TCOV 6 VLih r^^cCvV STTl TVIV >tS'

0xKyiv ''A/3/|LciA2% * — Kal yoip dTTsX-
i^cov TToXsiJL^liG-ciL TTVfyov ^ ojqs K^t^S-
AsTv, Kdl TrpooreyyicroLq rii ^vpci toO
TTvpyov efJL7r'f'/i(TXi otuV^iv, (rvvsTpilln t;iv
x£(PiX.A;iv 5 KKciQ-yioL fjLvKov yvvoLiKO^;

£VSyK^(7-^q KCLT CV]tOV. KoC/ £^776 TTpO^
TOV atpOVTCi T(l (TKSV^ OLVTOV , (TTTa-
trOV Th'v pOjX^PxiOLV (TOV^ KOlI S^CfvVaTOO-

crov f/c 5 f/Ji TTOTs eiiTooo^i 5 yt;v'^ ixtj-
Tov dTfSKTeive. Kcq nevTyiCroLv avTov

TO

y. 24« T^ sVi^iYfij^t^y ' — W!3iiJ.shsx) Alex»
et Ald. tS eTTxyoiy^v Ty}V KhyJav twv
6 vibov ^ls^o(2oiocXi y(^] TO ouy.x uurm
iTTt&fivoiJi inl 'A^tfAShsx '^ov d^oKcpov
aTjT^V' Quae deinde fequuntur apud Suidam
Wi y^^ uTrsXS-Lcv vsque ad uvfiKs , continent
hiftoriam in verfibus 52 — 55. traditam,
quam vero gloffator fuo modo narrauit. Ergo
nec in his varietas leclioni:» , qualem nunc re«
quirimus, locum habet»

■ 31

To 7:ciiMpmj dmXe. — (56) Kal
BTrsqps^sv 0 ^soq rm Tfor^pix^j 'A/3/w£-
As% , vjv eTTof^os T(J) TrcLTpi avrovy
dTroKTsivoiq rovq 0 dhKdPbg oivrS. (57)
Kcil Trdixciv T/lv 7TQ]i'/ifioi'j civJpoov "Sm-
jitoov £7ricps4^ev 0 Qsog slg rviv ks^Px-
Avjv auTOov , Ki::eTi:6 tov Aoyov [ml mrot

Hunc igitur locum confiderantl,
duplex quaeftio fuccurrat necefle eft,
primum, vnde Suidas ipfum haufe-
rit, fecundo, quid infit ad rem cri-
ticam vtilitatis ? Et prior quidem

quae-

Inde a' V. 56. rurfus fecutus eft textum LXX.
interpretum. ibid. gTTsVfex^tfV) Sic Ald. In
Alex. «TTsVfSxf^ev. ibid. T>5v 7rov)3^/av) vtRom.
In caeterls t>5v y.omixv, Ib. a7ro>iT«vaO -^^»
«7roKTm'(:6f. Verba vltlma aocrx rov Koyov etc.
iterum funt glouatorls.

quaeftio hoc vult, fitne de peculiari
quadam textus rccenfione cogitan-
dum, quam Suidas , vel quisquis
auftor fuit iftius glofl^ae, ad manum
habuerit , et fequutus fuerit. Certe
quid eft conuenientius, quam illum
habuiffe Codicem , ex quo illa rver-
ba defcriberet, Nam ex memoria
fcripfiffe , vt forte muita ah*a bre-
viora, orationis latitudo plane im-
pedit , quominus credamus. lam
vero nullam hodie textus graeci libro-
rum facrorum recenfionem habemus,
quae plane illum Suidae textum re-
ferat. Imo tanta eft in hoc loco le-
ftionum varietas, tam confufae funt ex
caeteris verfionum generibus particu-
lae, vt, nifi id paene ridiculum eflet,
Suidam crederes, ex variis , quas
habuifl^et , recenfionibus , eo . confilio
veiuti conflafle hanc fi,iam, vt ne,

quam

33

quam potiflimum fecutus fuerit, ap-
pareret, Nam conferendis variis le-
aionibus vidi , praeter paucas incer-
tas , ne vnam quidem efTe , quae
vere noua dici poffit , fed , quic-
quid infit varietatis , id modo in
hac modo in illa rwv o interpretuni
editione hodie reperiri; quamuis in
vniuerfum faepius cum Aldina et
Alexandrina, quam cum caeteris tex-
tum Suidae conuenire cognoui. Ita
ad V, (^s^sK ex Ezech. i, 14. lau-
dat haec verba : dvemfJLTTTO^j oog 6^-
hg Tov Bs^U, quae defunt plane in
edit. Rom. Deinde, cum in v. ^/s-
i^ohvq vMtc^^j , verba Dauidis ex
Pfalm. lig, 136. haec laudat: Sis-
lohvg . QoItc^v y.dTeh^a^i oi o^P^^ciK-
IJLol fxov, cum fola Aldina et Coxni^l
congruit. Nam Ron^^ hohQi KCiTt-
li'^(FCiy. Alex. . helim^* Atque ea-
C dem

34 —

dem confenfLis varietas in niultis aliis
locis leperitur. Qiud igitur erit jin
hac perturbatione critica fentiendum?
Suidam in Codice fuo ita. legiffe.
vti fcripfit, optare fortaffe Ikeat,'
credere nullo modo pofTum. Sed ne'
nihil credam , faltem ob illam tan-
tam leaionum varietatem veri vide-
tnr fimillimum efie , Suidam ex va-
riis libris deleflum fecifle earum lei"
aionum. quae fe ipfi puritate qua-^
dam diaionis atque elegantia prae
caeteris commendarent. Quod fi
quibusdam videtur de omnibus le-
aionibus a Suida receptis non vale-
re, hi %itent. quam iniquum fit,
aliorum elegantiam metiri noftra. In il-
Jis certe locis,quae in notis dixiaSuida
fpohVflHUata efle, videre, ni fallor, licet,
quam omnia mdius ordinauerit, elegan'
tius contraxerit, Tuculentius enarrauerit.

His

His ita ponderatis iudicari poterit
illud quoque, quod in altera quae-
ftione pofui. N-im etfi ad confirman-
dam leftionem aliquam vtile erit Sui-
dam in talibus locis comparafle, tamen,
nifi diflimilis aliarum particularum ab
illo infertarum ratio eft, hoc eft, nifi
certis argumentis doceri poteft, Sui-
dam in caeteris locis eius generis
cxfcribendis optima fide egifie, non
multum exinde ad rem criticam fa-
cram vtilitatis redundabit, Ac nefcio
profefto, an non poflit illud doceri.
Nam, vt hoc vtar, cum in genere
videmus interpretes veteres librorum
facrorum , quos Patres vulgo vocanr,
aflidue traftandis legendisque illis ii-
bris, aflTecutos efle illud inprimis,
vtJpolTent, vbi res poftulabat , ex
memoria fcripturae facrae loca ad-
fcribere , tum vero a Suida multa
• C 2 talia

3^ —

talia loca memoriter allata eflfe, va-
riis exemplis demonftrare , licet.
Quis igitur tam fit acutus et ve-
luti (agax, vt in vtramqne parteni
decernat ? Et ad crirui tamen li-
brorum facrorum valde neceffarium
efl: , vt j ex codice locum aliquis
accurate defcripferit , an pofuerit ex
memoria, certo fciamus.

Male vero narras, inquit forraffe
ialiquis. Quorfum igitur omnis haec
difputatio tua ? quae tantum de
Suidae , quem commendare vide-
baris, pretio atque vtilitate deiecit.
Deiecit vero , inquam , quantum
neceffe erat. Nam primum non
funt illa plane repudianda vel con-
temnenda , quae bona Suidae ineffe
dixi, quae etiamfi non multa, ta-

men

' ■ 37

men non funt nulla» Dclnde in li-
teris 5 ni fallor , plurimum illud
quoque valere debet , vt fciamus,
quam pauca fcriptor aliquis bona
hnbeat, ne vel multa quaerentes tem-
pus perdamus , vel fpes fallat ex-
peclantcs. Poflremo nolim exiftima-
ri , omnem de Suida quaeftionem
hoc libello ita effe abfolutam et quafi
peroratam, vt libelli finibus, illius vti-
litas terminetur. Nam cum ego,
quantum potero , pofthac laborabo,
vt certius Lexicographi noftri pre-
tium nofcatur, turn vero Tu ^ mi
Schleufnere ^ in hoc genere Htera-
rum, quas tantopere amas, illuftran-
do, ftudium Tinim exercere non de-
fmes. Quod cum cogito, veluti in-
figni folatio quodnm animus meus,
grauiter ex difceffu Tuo commotus,
requiefcit. Quamuis enim xnanibus

Te

58 '

Te complefti atque ore attingere non
licebit mihi inpofterum, tamen fen-
tio me ex Tuo literarum amore illud
confequuturum , vt ingenio animo-
que Tuo perfpefto, Te ipfum afpi-
cere mihi videri poflim, Scripfi Li-
pfiae d. II. lanuarii MDCCLXXXV.

to
o

U3

^

o

c

«d

o

Eh

O

bD
OJ

^ •
E

O m, Q)
XI

o

co

9 B:: ^

w
O

o

03
O

<

■PWfRF! -U .11- JJ"' f^-J3 '. ■'■■" u i-.Jiiiiiiil..

University of Toronfo
Library

DO NOT

REMOVE

THE

CARD

FROM

THIS

POCKET

Acme Lrbrary Card Pocket
LOWE-MARTIN CO. LIMITED

UND9V y^ I

OWN BROS

!t t TnpniJT.~i